Orðskviðirnir 3:1–35

  • Vertu vitur og treystu Jehóva (1–12)

    • „Heiðraðu Jehóva með verðmætum þínum“ (9)

  • Viska stuðlar að hamingju (13–18)

  • Viska stuðlar að öryggi (19–26)

  • Komdu vel fram við aðra (27–35)

    • Gerðu öðrum gott þegar þú getur (27)

3  Sonur minn, gleymdu ekki því sem ég hef kennt þér*og haltu boðorð mín af öllu hjarta   því að þau munu veita þér langa ævi,mörg og friðsæl ár.+   Slepptu ekki takinu á tryggum kærleika og trúfesti.*+ Þú skalt binda þau um háls þinn,skrifa þau á töflu hjarta þíns.+   Þá verður þú mikils metinn og vitur,bæði í augum Guðs og manna.+   Treystu Jehóva+ af öllu hjartaog reiddu þig ekki á eigin vitsmuni.+   Hafðu hann alltaf með í ráðum,+þá mun hann greiða götu þína.+   Vertu ekki vitur í eigin augum.+ Óttastu* Jehóva og snúðu baki við hinu illa.   Það verður heilnæmt fyrir líkama* þinnog hressandi fyrir bein þín.   Heiðraðu Jehóva með verðmætum þínum,+með frumgróðanum* af allri uppskeru þinni.*+ 10  Þá verða birgðageymslur þínar troðfullar+og nýtt vín flæðir úr kerum* þínum. 11  Sonur minn, hafnaðu ekki ögun Jehóva+og fyrirlíttu ekki áminningar hans+ 12  því að Jehóva ávítar þá sem hann elskar,+rétt eins og faðir agar son sem honum þykir vænt um.+ 13  Sá er hamingjusamur sem finnur visku+og aflar sér hygginda. 14  Að eignast hana er betra en að eignast silfurog hún er betri gróði en gull.+ 15  Hún er dýrmætari en kóralar,*ekkert sem þú þráir jafnast á við hana. 16  Langlífi er í hægri hendi hennar,auðæfi og heiður í þeirri vinstri. 17  Vegir hennar eru yndislegirog allar götur hennar friðsælar.+ 18  Hún er lífstré þeim sem grípa hanaog þeir sem halda fast í hana eru hamingjusamir.+ 19  Jehóva lagði grunn að jörðinni með visku+og grundvallaði himininn með skilningi.+ 20  Með þekkingu sinni skipti hann djúpinu. Hann lætur döggina drjúpa úr skýjum himins.+ 21  Sonur minn, misstu ekki sjónar á þeim.* Varðveittu visku og skarpskyggni. 22  Þær verða þér til lífsog eru fallegt skart um háls þinn. 23  Þá gengurðu veg þinn óhulturog hrasar aldrei.+ 24  Þegar þú leggst til hvíldar þarftu ekkert að óttast+og þegar þú sofnar sefurðu vært.+ 25  Þú þarft hvorki að óttast skyndilega ógæfu+né óveðrið sem mun dynja á hinum illu.+ 26  Þú getur reitt þig fullkomlega á Jehóva,+hann forðar fæti þínum frá gildrunni.+ 27  Neitaðu þeim ekki um hjálp sem þarfnast hennar+ef það er á þínu færi að gera þeim gott.+ 28  Segðu ekki við náunga þinn: „Farðu og komdu aftur seinna. Ég skal gefa þér eitthvað á morgun,“ef þú getur gefið það nú þegar. 29  Leggðu ekki á ráðin gegn náunga þínum+meðan hann býr öruggur hjá þér. 30  Rífstu ekki við neinn að ástæðulausu+ef hann hefur ekki gert þér neitt illt.+ 31  Öfundaðu ekki ofbeldismanninn+og fetaðu ekki í fótspor hans 32  því að Jehóva hefur andstyggð á hinum svikula+en er náinn vinur hinna réttlátu.+ 33  Bölvun Jehóva hvílir yfir húsi hins vonda+en heimili réttlátra blessar hann.+ 34  Hann hæðist að háðgjörnum mönnum+en gerir vel við hina auðmjúku.+ 35  Hinir vitru hljóta heiðuren heimskingjarnir upphefja smán.+

Neðanmáls

Eða „lögum mínum“.
Eða „sannleika“.
Sjá orðaskýringar, „ótti“.
Orðrétt „nafla“.
Eða „öllum gróða þínum“.
Eða „því albesta“.
Eða „vínpressum“.
Hér virðist átt við eiginleika Guðs sem eru nefndir í versunum á undan.