Orðskviðirnir 8:1–36
8 Hrópar ekki viskan?
Lætur skynsemin ekki í sér heyra?+
2 Hún tekur sér stöðu á hæðunum+ við veginn,þar sem göturnar mætast.
3 Við hliðin inn í borgina,þar sem gengið er inn,kallar hún hátt:+
4 „Ég hrópa til ykkar mannanna,beini orðum mínum til allra.*
5 Þið óreyndu, þroskið með ykkur dómgreind,+og þið heimskingjar, öðlist viturt hjarta.
6 Hlustið, því að það sem ég segi er mikilvægt,varir mínar tala um það sem er rétt.
7 Munnur minn fer með sannleikaog varir mínar hafa andstyggð á hinu illa.
8 Öll orð mín eru réttlát,ekkert þeirra er svikult eða spillt.
9 Þau eru öll auðskilin þeim sem býr yfir skilningiog rétt í augum þeirra sem hafa fundið þekkingu.
10 Veljið aga minn fram yfir silfurog þekkingu fram yfir skíragull+
11 því að viska er betri en kóralar*og engir dýrgripir jafnast á við hana.
12 Ég, viskan, bý með skynseminni,ég hef fundið þekkingu og skarpskyggni.+
13 Að óttast* Jehóva merkir að hata hið illa.+
Ég hata sjálfumgleði og stolt,+ veg vonskunnar og munn sem fer með ósannindi.+
14 Ég bý yfir góðum ráðum og dómgreind,+hjá mér er skilningur+ og máttur.+
15 Með minni hjálp ríkja konungarog valdamenn gefa út réttlátar tilskipanir.+
16 Með minni hjálp stjórna höfðingjarog tignarmenn dæma af réttlæti.
17 Ég elska þá sem elska migog þeir sem leita mín finna mig.+
18 Hjá mér eru auðæfi og heiður,ævarandi ríkidæmi og réttlæti.
19 Ávöxtur minn er betri en gull, já, skíragull,og afrakstur minn betri en eðalsilfur.+
20 Ég geng á vegi réttlætisins,á miðjum stígum réttvísinnar.
21 Ég gef þeim ríkulegan arf sem elska migog fylli forðabúr þeirra.
22 Jehóva skapaði mig á undan öllu öðru,+fyrir óralöngu var ég fyrsta verk hans.+
23 Ég fékk stöðu mína endur fyrir löngu,+í upphafi, áður en jörðin varð til.+
24 Þegar ég fæddist voru hafdjúpin ekki til+og engar vatnsríkar lindir.
25 Ég fæddist á undan hæðunum,áður en fjöllunum var komið fyrir,
26 þegar hann hafði enn ekki skapað jörðina og slétturnarog fyrstu moldarköggla hennar.
27 Þegar hann gerði himininn+ var ég þar.
Þegar hann merkti sjóndeildarhringinn* á yfirborð hafsins,+
28 þegar hann festi skýin á himni,þegar hann fyllti uppsprettur djúpsins,
29 þegar hann setti hafinu mörktil að vötnin færu ekki lengra en hann skipaði,+þegar hann lagði* grundvöll jarðar,
30 þá var ég við hlið hans sem listasmiður.+
Ég var honum yndisauki+ alla dagaog gladdist frammi fyrir honum öllum stundum.+
31 Ég gladdist yfir jörðinni sem hann gerði byggilegaog ég hafði sérstakt yndi af mönnunum.*
32 Hlustið því á mig, synir mínir.
Þeir sem fylgja vegum mínum eru hamingjusamir.
33 Hlustið á aga,+ þá verðið þið vitrir.
Hafnið honum aldrei.
34 Sá sem hlustar á mig er hamingjusamur,sá sem kemur snemma að dyrum mínum* dag eftir dagog bíður við dyrastafi mína,
35 því að sá sem finnur mig finnur lífið+og hlýtur velþóknun Jehóva.
36 En sá sem hunsar mig skaðar sjálfan sig.
Þeir sem hata mig elska dauðann.“+
Neðanmáls
^ Orðrétt „mannssonanna“.
^ Sjá orðaskýringar.
^ Sjá orðaskýringar, „ótti“.
^ Orðrétt „hring“.
^ Eða „ákvað“.
^ Orðrétt „mannssonunum“.
^ Eða „vakir við dyr mínar“.
