Prédikarinn 8:1–17
8 Hver jafnast á við hinn vitra? Hver kann að leysa vandamál?* Viska manns endurspeglast í andliti hans og mildar hörkulegan svipinn.
2 Ég segi: „Hlýddu skipunum konungs+ vegna eiðsins sem þú sórst Guði.+
3 Flýttu þér ekki burt frá honum.+ Taktu ekki afstöðu með því sem er illt+ því að hann getur gert allt sem hann vill.
4 Orð konungs eru lög.+ Hver getur spurt hann: ‚Hvað ertu að gera?‘“
5 Ekkert illt hendir þann sem hlýðir fyrirmælunum,+ og vitur maður veit hvenær og hvernig á að taka á málum.*+
6 Mennirnir glíma við mörg vandamál en hvert mál hefur sinn tíma og sína aðferð.*+
7 Enginn veit hvað mun gerast. Hver getur þá sagt hvernig það gerist?
8 Enginn hefur vald yfir lífsandanum* né getur haldið í hann þannig að enginn ræður dánardeginum.+ Enginn er sendur heim í miðju stríði og eins leyfir illskan hinum illu ekki að komast undan.*
9 Allt þetta hef ég séð og ég velti fyrir mér öllu sem gert er undir sólinni. Alla tíð hefur einn maður drottnað yfir öðrum honum til tjóns.+
10 Ég sá illa menn jarðaða, menn sem voru vanir að koma á hinn heilaga stað, en þeir gleymdust fljótt í borginni þar sem þeir höfðu aðhafst hið illa.+ Þetta er líka tilgangslaust.
11 Ef mönnum er ekki refsað fljótt fyrir vond verk sín+ vex þeim kjarkur til að gera það sem er illt.+
12 Þó að syndari geri það sem er illt hundrað sinnum og lifi samt lengi veit ég að þeim sem óttast hinn sanna Guð vegnar vel af því að þeir óttast hann.+
13 En hinum illa vegnar ekki vel+ né getur hann lengt líf sitt sem er eins og hverfull skuggi+ þar sem hann óttast ekki Guð.
14 Eitt gerist á jörðinni sem er ergilegt:* Stundum er farið með réttláta eins og þeir hafi gert eitthvað illt+ og stundum er komið fram við illmenni eins og þau hafi gert það sem er gott.+ Ég segi að þetta sé líka tilgangslaust.
15 Ég lofaði gleðina+ því að ekkert er betra fyrir manninn undir sólinni en að borða og drekka og vera glaður. Það ætti að fylgja honum meðan hann stritar alla ævidaga sína+ sem hinn sanni Guð gefur honum undir sólinni.
16 Ég einsetti mér að afla mér visku og fylgjast með öllu sem menn taka sér fyrir hendur á jörðinni+ og ég svaf hvorki nótt né dag.*
17 Ég hugsaði um allt sem hinn sanni Guð gerir og áttaði mig á að mennirnir geta ekki skilið það sem gerist undir sólinni.+ Hvað sem þeir reyna ná þeir ekki að skilja það. Jafnvel þótt þeir segist vera nógu vitrir til þess skilja þeir það ekki til fulls.+
Neðanmáls
^ Eða „getur útskýrt mál“.
^ Eða „þekkir bæði tíma og dóm“.
^ Eða „sinn dóm“.
^ Eða „andardrættinum; vindinum“.
^ Eða hugsanl. „getur illskan ekki bjargað hinum illu“.
^ Eða „tilgangslaust“.
^ Eða hugsanl. „og veldur því að þeir sofa hvorki nótt né dag“.
