Sálmur 109:1–31
Til tónlistarstjórans. Söngljóð eftir Davíð.
109 Guð minn sem ég lofa,+ vertu ekki hljóður
2 því að vondir menn og svikulir opna munninn gegn mér.
Þeir tala um mig með lyginni tungu,+
3 þeir umkringja mig með hatursorðumog ráðast á mig að ástæðulausu.+
4 Þeir svara kærleika mínum með andstöðu+en ég held áfram að biðja.
5 Þeir launa mér gott með illu+og kærleika minn með hatri.+
6 Settu illmenni yfir hann,láttu andstæðing* standa honum á hægri hönd.
7 Láttu rétta yfir honum og dæma hann sekan,*jafnvel bæn hans verði talin synd.+
8 Dagar hans verði fáir+og annar taki við umsjónarstarfi hans.+
9 Börn hans verði föðurlausog kona hans ekkja.
10 Börn hans fari á flæking og betli,haldi í matarleit úr rústum heimila sinna.
11 Lánardrottinn hans taki* allt sem hann áog ókunnugir ræni eigum hans.
12 Enginn sýni honum góðvild*og enginn láti sér annt um föðurlaus börn hans.
13 Afkomendur hans verði afmáðir,+nöfn þeirra gleymd næstu kynslóð.
14 Jehóva muni eftir afbrotum forfeðra hans+og synd móður hans falli ekki í gleymsku.
15 Jehóva hafi alltaf í huga hvað þeir hafa gertog afmái minninguna um þá af jörðinni+
16 því að hinn illi vildi ekki sýna góðvild*+heldur elti uppi hinn kúgaða,+ fátæka og sorgmæddatil að verða honum að bana.+
17 Hann naut þess að bölva öðrum og því kom bölvun yfir hann sjálfan.
Hann vildi ekki blessa og hlaut því sjálfur enga blessun.
18 Hann klæddist bölvunum eins og fötum.
Þær þrengdu sér inn í hann eins og vatn,inn í bein hans eins og olía.
19 Bölvanirnar verði eins og fötin sem hann sveipar um sig,+eins og belti sem hann gyrðist alltaf.
20 Þannig launar Jehóva andstæðingi mínum+og þeim sem tala illa um mig.
21 En Jehóva, alvaldur Drottinn,taktu í taumana og hjálpaðu mér vegna nafns þíns.+
Bjargaðu mér því að tryggur kærleikur þinn er mikill.+
22 Ég er hjálparvana og fátækur+og hjarta mitt er sært í brjósti mér.+
23 Ég hverf eins og skuggi að kvöldi,ég er eins og engispretta sem hrist er af flík.
24 Hnén eru veikburða af föstu,ég er orðinn horaður og veslast upp.*
25 Ég er hafður að háði og spotti.+
Menn hrista höfuðið þegar þeir sjá mig.+
26 Hjálpaðu mér, Jehóva Guð minn,sýndu mér tryggan kærleika og bjargaðu mér.
27 Láttu þá skilja að hönd þín kom því til leiðar,að þú, Jehóva, gerðir þetta.
28 Viltu blessa þegar þeir bölva?
Þeir verði sér til skammar þegar þeir rísa gegn mér,en láttu þjón þinn fagna.
29 Þeir sem standa gegn mér klæðist niðurlægingu,láttu skömm þeirra sveipa þá eins og skikkju.*+
30 Ég lofa Jehóva ákaft,ég lofa hann í allra augsýn.+
31 Hann stendur hinum fátæka til hægri handartil að bjarga honum frá þeim sem dæma hann.
Neðanmáls
^ Eða „ákæranda“.
^ Eða „illmenni“.
^ Eða „Okrarar leggi gildrur fyrir“.
^ Eða „tryggan kærleika“.
^ Eða „tryggan kærleika“.
^ Orðrétt „hold mitt er orðið magurt, án fitu (olíu)“.
^ Eða „ermalausa yfirhöfn“.
