Sálmur 32:1–11
Eftir Davíð. Maskíl.*
32 Sá er hamingjusamur sem fær afbrot sín fyrirgefin, syndir sínar huldar.*+
2 Sá er hamingjusamur sem er saklaus í augum Jehóva,+í hjarta hans eru engin svik.
3 Meðan ég þagði vesluðust bein mín upp því að ég kveinaði allan daginn.+
4 Dag og nótt lá hönd* þín þungt á mér,+þrek mitt* þvarr eins og vatn í steikjandi sumarhita. (Sela)
5 Loks játaði ég synd mína fyrir þérog faldi ekki sekt mína.+
Ég sagði: „Ég vil játa afbrot mín fyrir Jehóva.“+
Og þú fyrirgafst mér sekt mína og synd.+ (Sela)
6 Þess vegna biðja allir trúfastir til þín+meðan þig er enn að finna.+
Þegar vatnsflóð skellur á nær það ekki til þeirra.
7 Þú ert mér öruggt skjól,verndar mig í erfiðleikum.+
Þú bjargar mér og umlykur mig fagnaðarópum.+ (Sela)
8 „Ég fræði þig* og vísa þér veginn sem þú átt að ganga.+
Ég gef þér ráð og hef augun á þér.+
9 Verið ekki eins og skynlausar skepnur, hestar og múldýr,+sem þarf að temja með beisli og taumiáður en þær geta komið til þín.“
10 Þjáningar illra manna eru miklaren sá sem treystir Jehóva er umvafinn tryggum kærleika hans.+
11 Gleðjist yfir Jehóva og fagnið, þið réttlátir,hrópið af gleði, allir hjartahreinir.
Neðanmáls
^ Sjá orðaskýringar.
^ Eða „fyrirgefnar“.
^ Eða „vanþóknun“.
^ Eða „lífsvökvi minn“.
^ Eða „gef þér skilning“.
