Sálmur 44:1–26

  • Bæn um hjálp

    • „Það varst þú sem bjargaðir okkur“ (7)

    • ‚Við erum sem sláturfé‘ (22)

    • „Láttu til þín taka og hjálpaðu okkur“ (26)

Til tónlistarstjórans. Eftir syni Kóra.+ Maskíl.* 44  Guð, við höfum heyrt með eigin eyrum,forfeður okkar sögðu okkur frá öllu+sem þú áorkaðir á þeirra dögum,fyrir langalöngu.   Með hendi þinni hraktirðu burt þjóðir+og lést forfeður okkar setjast þar að.+ Þú gersigraðir þjóðir og flæmdir þær burt.+   Þeir lögðu ekki landið undir sig með sverðum sínum+og armur þeirra veitti þeim ekki sigur+heldur var það hægri hönd þín og armur+ og ljós auglits þínsþví að þú hafðir velþóknun á þeim.+   Guð, þú ert konungur minn,+skipaðu svo fyrir að Jakob vinni* fullnaðarsigur.   Með þinni hjálp rekum við burt andstæðinga okkar,+í þínu nafni tröðkum við niður þá sem rísa gegn okkur.+   Ég treysti ekki á boga minnog sverð mitt getur ekki bjargað mér.+   Það varst þú sem bjargaðir okkur frá óvinum okkar+og niðurlægðir þá sem hata okkur.   Guð, við lofsyngjum þig allan daginnog lofum nafn þitt að eilífu. (Sela)   En nú hefur þú útskúfað okkur og niðurlægtog ferð ekki út með hersveitum okkar. 10  Þú lætur okkur hvað eftir annað hörfa undan óvinum okkar,+þeir sem hata okkur láta greipar sópa. 11  Þú framselur okkur eins og sauðfé til slátrunar,þú hefur tvístrað okkur meðal þjóðanna.+ 12  Þú selur fólk þitt fyrir lítið sem ekkert+og græðir ekkert á sölunni. 13  Þú gerir okkur að athlægi í augum nágranna okkar,allir sem búa umhverfis okkur hafa okkur að háði og spotti. 14  Þú lætur þjóðirnar líta niður á okkur,*+fólk hristir höfuðið yfir okkur. 15  Smán fylgir mér allan daginnog ég er yfirbugaður af skömm 16  þegar ég heyri þá hæðast og spotta,já, þegar óvinurinn leitar hefnda. 17  Allt þetta er komið yfir okkur en samt höfum við ekki gleymt þér,við höfum ekki rofið sáttmála þinn.+ 18  Hjörtu okkar hafa ekki yfirgefið þigné skref okkar vikið af vegi þínum. 19  En þú hefur brytjað okkur niður þar sem sjakalarnir hafast við,hulið okkur niðamyrkri. 20  Ef við hefðum gleymt nafni Guðs okkareða beðið* til framandi guðs, 21  hefði Guð þá ekki orðið var við það? Hann þekkir leyndarmál hjartans.+ 22  Þín vegna blasir dauðinn við okkur allan liðlangan daginn,við erum metin sem sláturfé.+ 23  Vaknaðu! Af hverju sefurðu, Jehóva?+ Vaknaðu! Útskúfaðu okkur ekki að eilífu.+ 24  Af hverju hylur þú auglit þitt? Hvers vegna gleymir þú neyð okkar og kúgun? 25  Við erum beygð í duftið,liggjum kylliflöt á jörðinni.+ 26  Láttu til þín taka og hjálpaðu okkur,+sýndu okkur tryggan kærleika og bjargaðu* okkur.+

Neðanmáls

Eða „veittu Jakobi“.
Orðrétt „gerir okkur að máltæki meðal þjóðanna“.
Eða „lyft höndum í bæn“.
Orðrétt „leystu“.