Sakaría 12:1–14

  • Jehóva mun verja Júda og Jerúsalem (1–9)

    • Jerúsalem, ‚þungur steinn‘ (3)

  • Menn syrgja þann sem var stunginn (10–14)

12  Yfirlýsing: „Orð Jehóva um Ísrael,“ segir Jehóva,hann sem þandi út himininn,+hann sem lagði grundvöll jarðar+og gaf manninum lífsandann.*  „Ég geri Jerúsalem að bikar* sem fær allar þjóðirnar í kring til að skjögra. Bæði Júda og Jerúsalem verða umsetin.+  Þann dag geri ég Jerúsalem að þungum steini fyrir allar þjóðir. Allir sem reyna að lyfta honum meiðast illa,+ og allar þjóðir jarðar safnast saman gegn borginni.+  Þann dag,“ segir Jehóva, „fæli ég alla hesta og slæ riddarana vitfirringu. Ég hef vakandi auga með Júdamönnum en slæ alla hesta þjóðanna blindu.  Og furstarnir* í Júda hugsa með sér: ‚Íbúar Jerúsalem eru mér styrkur því að Jehóva hersveitanna er Guð þeirra.‘+  Þann dag geri ég furstana í Júda að glóðarkeri á viði og að logandi blysi innan um kornbindi.+ Þeir munu eyða öllum þjóðunum í kring, til hægri og vinstri,+ og íbúar Jerúsalem fá að búa aftur í borg sinni,* í Jerúsalem.+  Jehóva byrjar á því að bjarga tjöldum Júda til að ætt Davíðs og íbúar Jerúsalem skyggi ekki á fegurð* Júda.  Þann dag mun Jehóva halda hlífiskildi yfir íbúum Jerúsalem.+ Þann dag verður sá sem hrasar* meðal þeirra sterkur eins og Davíð og ætt Davíðs verður voldug eins og Guð, eins og engill Jehóva sem fer á undan þeim.+  Og þann dag ætla ég að útrýma öllum þjóðum sem halda gegn Jerúsalem.+ 10  Ég úthelli anda velvildar og bæna yfir ætt Davíðs og íbúa Jerúsalem. Þeir horfa til hans sem þeir stungu+ og syrgja hann eins og menn syrgja einkason. Þeir gráta hann sárlega eins og menn gráta frumgetinn son. 11  Þann dag verður mikil sorg í Jerúsalem, eins og menn syrgðu í Hadad Rimmon á Megiddósléttu.+ 12  Landið mun syrgja, hver ætt fyrir sig: ætt Davíðs fyrir sig og konur hennar fyrir sig, ætt Natans+ fyrir sig og konur hennar fyrir sig, 13  ætt Leví+ fyrir sig og konur hennar fyrir sig, ætt Símeíta+ fyrir sig og konur hennar fyrir sig 14  og allar hinar ættirnar, hver ætt fyrir sig og konur þeirra fyrir sig.“

Neðanmáls

Eða „andardrátt“.
Eða „skál“.
Fursti var ættbálkahöfðingi.
Eða „á réttmætum stað sínum“.
Eða „dýrð“.
Eða „sá veikbyggðasti“.