Sakaría 9:1–17
9 Yfirlýsing:
„Orð Jehóva beinist gegn Hadraklandiog stefnir að* Damaskus+– því að augu Jehóva hvíla á mönnunum+og öllum ættkvíslum Ísraels –
2 og gegn grannlandinu Hamat+og gegn Týrus+ og Sídon+ því að þær eru svo vitrar.+
3 Týrus reisti sér virkisgarð.*
Hún hrúgaði upp silfri eins og moldog gulli eins og for á götum.+
4 Nú tekur Jehóva allt sem hún áog steypir her hennar í hafið.*+
Hún verður brennd til grunna.+
5 Askalon mun sjá það og hræðast,Gasa fyllist mikilli angistog Ekron sömuleiðis því að von hennar bregst.
Konungurinn hverfur frá Gasaog Askalon verður óbyggð.+
6 Óskilgetinn sonur sest að í Asdódog ég geri stolt Filisteans að engu.+
7 Ég hrifsa hið blóðuga úr munni hansog viðbjóðinn undan tönnum hans.
Hann verður eftir og mun tilheyra Guði okkar,hann verður eins og fursti* í Júda+og Ekronbúar verða eins og Jebúsítar.+
8 Ég reisi búðir við hús mitt til að vernda það*+fyrir þeim sem koma og þeim sem fara.
Enginn þrælahaldari* fer þar um framar+því að nú hef ég séð það* með eigin augum.
9 Fagnaðu mjög, Síonardóttir.
Rektu upp siguróp, Jerúsalemdóttir.
Sjáðu! Konungur þinn kemur til þín.+
Hann er réttlátur og færir frelsun,*auðmjúkur+ og ríður asna,fola, já, ösnufola.+
10 Ég útrými stríðsvögnum úr Efraímog hestum úr Jerúsalem.
Stríðsbogarnir verða fjarlægðir.
Hann mun boða þjóðunum frið.+
Hann mun ríkja frá hafi til hafsog frá Fljótinu* til endimarka jarðar.+
11 Og þú kona, vegna blóðs sáttmála þínslæt ég fanga þína lausa úr vatnslausri gryfjunni.+
12 Snúið aftur til virkisins, þið fangar sem eigið von.+
Í dag boða ég:
‚Þú kona, ég endurgeld þér tvöfalt.+
13 Ég spenni Júda eins og boga minn.
Ég legg Efraím eins og ör á strengog vek syni þína, Síon,gegn sonum þínum, Grikkland,og geri þig að sverði hermanns.‘
14 Jehóva mun birtast yfir þeimog ör hans þjóta eins og elding.
Alvaldur Drottinn Jehóva blæs í hornið,+hann geysist fram með storminum úr suðri.
15 Jehóva hersveitanna ver þáog þeir standast slöngvusteina óvinanna.+
Þeir drekka og verða háværir eins og af víni,þeir fyllast eins og fórnarskálin,eins og horn altarisins.+
16 Jehóva Guð þeirra bjargar þeim á þeim degiþví að þeir eru fólk hans og hjörð.+
Þeir verða eins og gimsteinar á kórónu sem glitra yfir landi hans.+
17 Mikil er gæska hans+og mikil fegurð hans!
Ungu mennirnir dafna af korniog meyjarnar af nýju víni.“+
Neðanmáls
^ Orðrétt „hvíldarstaður þess er“.
^ Eða „virki“.
^ Eða hugsanl. „fellir her hennar á hafinu“.
^ Fursti var ættbálkahöfðingi.
^ Líklega er átt við hversu bágt fólk hans átti.
^ Eða „kúgari“.
^ Eða „búðir sem útvörð við hús mitt“.
^ Eða „og sigursæll; og frelsaður“.
^ Það er, Efrat.
