Jesaja 10:1–34
10 Illa fer fyrir þeim sem setja ranglát ákvæði,+sem skrásetja sífellt þjakandi tilskipanir
2 til að neita fátækum um rétt þeirraog synja bágstöddum meðal fólks míns um réttlæti.+
Þeir hirða eigur ekknaog ræna föðurlaus börn!*+
3 Hvað ætlið þið að gera á degi uppgjörsins*+þegar eyðing kemur úr fjarska?+
Hjá hverjum ætlið þið að leita aðstoðar+og hvar munuð þið geyma auðæfi* ykkar?
4 Þá er ekki annað eftir en að hnipra sig saman meðal fangannaeða falla meðal hinna föllnu.
Vegna alls þessa er honum ekki runnin reiðin,hönd hans er enn á lofti til að slá.+
5 „Sjáið Assýringinn,+vönd reiði minnar!+
Kylfa fordæmingar minnar er í hendi hans.
6 Ég sendi hann gegn þjóð sem hefur yfirgefið Guð,+gegn fólki sem hefur reitt mig til reiði.
Ég skipa honum að taka mikið herfang og mikinn ránsfengog troða fólk niður eins og for á strætunum.+
7 En það er ekki það sem hann vill,ekki það sem hann hefur í hyggju.
Í hjarta sínu girnist hann að eyða,að útrýma mörgum þjóðum, ekki fáum.
8 Hann segir:
‚Eru ekki allir höfðingjar mínir konungar?+
9 Er ekki Kalnó+ eins og Karkemis?+
Er ekki Hamat+ eins og Arpad?+
Er ekki Samaría+ eins og Damaskus?+
10 Með hendi minni hef ég tekið ríki máttlausra guða,ríki með fleiri skurðgoð en Jerúsalem og Samaría.+
11 Fer ég ekki með Jerúsalem og skurðgoð hennareins og ég fór með Samaríu og máttlausa guði hennar?‘+
12 Þegar Jehóva lýkur verki sínu á Síonarfjalli og í Jerúsalem refsar hann* Assýríukonungi fyrir ósvífni hjarta hans og fyrir stolt og hrokafullt augnaráð hans.+
13 Hann segir:
‚Ég geri þetta með afli eigin handarog af visku minni því að ég er vitur.
Ég afnem landamæri þjóða,+ræni fjársjóðum þeirra+og yfirbuga íbúana með mætti mínum.+
14 Hönd mín grípur auðæfi þjóðannaeins og maður teygir sig í hreiður.
Ég legg undir mig alla jörðinaeins og maður safnar eggjum sem fuglinn er floginn af.
Enginn blakar vængjum, opnar gogginn eða tístir.‘“
15 Á öxin að upphefja sig yfir þann sem heggur með henni?
Á sögin að upphefja sig yfir þann sem sagar með henni?
Getur kylfa+ veifað þeim sem lyftir hennieða stafur lyft þeim sem er ekki úr tré?
16 Þess vegna lætur hinn sanni Drottinn, Jehóva hersveitanna,feita menn hans horast niður+og kveikir mikið bál undir dýrð hans.+
17 Ljós Ísraels+ verður að eldi+og Hinn heilagi Ísraels að logasem kveikir í og gleypir illgresi hans og þyrnirunna á einum degi.
18 Hann gereyðir dýrlegum skógi hans og aldingarði,hann verður eins og sjúklingur sem veslast upp.+
19 Trén sem eftir verða í skógi hansreynast svo fá að barn getur talið þau.
20 Þann dag munu þeir sem eftir verða af Ísrael,þeir af ætt Jakobs sem komast af,ekki lengur styðjast við þann sem sló þá+heldur reiða sig á Jehóva í trúfesti,Hinn heilaga Ísraels.
21 Aðeins fáeinir munu snúa aftur til hins máttuga Guðs,aðeins fáeinir afkomendur Jakobs.+
22 Þó að fólksfjöldi þinn, Ísrael,sé eins og sandkorn sjávarinssnúa aðeins fáeinir aftur.+
Útrýming hefur verið ákveðin+og réttlætið* kemur eins og flóðbylgja.+
23 Já, útrýmingin sem alvaldur Drottinn, Jehóva hersveitanna, hefur ákveðiðkemur yfir allt landið.+
24 Þess vegna segir alvaldur Drottinn, Jehóva hersveitanna: „Þið fólk mitt sem býr í Síon, óttist ekki Assýringinn sem sló ykkur með staf+ og reiddi kylfuna gegn ykkur eins og Egyptar.+
25 Innan skamms tekur fordæmingin enda og reiði mín beinist að því að útrýma honum.+
26 Jehóva hersveitanna reiðir svipu gegn honum+ eins og þegar hann sigraði Midían hjá Órebskletti.+ Hann réttir staf sinn út yfir hafið og lyftir honum eins og hann gerði gegn Egyptum.+
27 Á þeim degi verður byrði Assýringsins létt af herðum þér+og oki hans af hálsi þér,+og okið verður brotið sundur+ vegna olíunnar.“
28 Hann er kominn til Ajat,+hann er búinn að fara um Mígronog skilur farangurinn eftir í Mikmas.+
29 Hann fór yfir á vaðinuog hefur náttstað við Geba.+
Rama skelfist, Gíbea+ Sáls er flúin.+
30 Hrópaðu og æptu, dóttir Gallím!
Hlustaðu, Lejsa!
Aumingja Anatót!+
31 Madmena er lögð á flótta,íbúar Gebím hafa leitað skjóls.
32 Þennan sama dag nemur hann staðar í Nób.+
Hann steytir hnefann að fjalli Síonardóttur,að Jerúsalemhæð.
33 Sjáið! Hinn sanni Drottinn, Jehóva hersveitanna,heggur af greinar með braki og brestum.+
Hæstu trén eru höggvinog hin gnæfandi falla til jarðar.
34 Hann heggur skógarþykknið með öxiog Líbanon fellur fyrir hinum volduga.
Neðanmáls
^ Eða „munaðarleysingja“.
^ Eða „refsingarinnar“.
^ Eða „dýrð“.
^ Orðrétt „refsa ég“.
^ Eða „refsingin“.
