Frumkvæði hennar borgaði sig

MARGIR UNGLINGAR MEÐAL VOTTA JEHÓVA eru til fyrirmyndar í því að tala djarfmannlega um trú sína. Við skulum sjá hvað Stella, unglingur frá Saloníki á Grikklandi, segir: „Á einni safnaðarsamkomu var rætt um hvernig hægt væri að nota myndböndin til að hjálpa öðrum að kynnast Jehóva. Ég velti fyrir mér hvernig ég gæti notað myndbandið Jehovah’s Witnesses — The Organization Behind the Name (Vottar Jehóva — skipulagið að baki nafninu). Daginn eftir talaði ég við skólastjórann og stakk upp á því að myndbandið yrði sýnt í skólanum. Ég varð undrandi þegar hann sagði að ekkert væri því til fyrirstöðu — svo framarlega sem kennararnir samþykktu það.

Síðar um daginn sagði skólastjórinn að hægt væri að sýna myndbandið í vikunni á eftir — en aðeins eftir að skóla lyki. Ég varð vonsvikin því að ég bjóst ekki við að bekkjarsystkinin myndu fórna frítíma sínum til að horfa á myndbandið. Engu að síður bauð ég öllum næsta dag að vera viðstöddum. Þau þáðu ekki aðeins boðið heldur buðu líka nemendum úr öðrum bekkjum. Sex kennarar — þar á meðal guðfræðingur — komu einnig til að horfa á myndbandið.

Allir fylgdust spenntir með. Á eftir bauð skólastjórinn mér að stjórna umræðum þar sem fyrirspurnum var svarað. Mörgum nemendanna þótti mikið til sjálfboðavinnunnar koma í aðalstöðvum Votta Jehóva sem sjá mátti á myndbandinu. Einn af nemendunum sagði: ‚Þeir vinna verk sitt með gleði þótt þeir fái ekkert borgað fyrir!‘

Ég sagði öllum viðstöddum frá biblíufræðsluritum okkar. Ég dreifði einnig Guðsríkisfréttum nr. 36, ‚Ný árþúsund — hvað ber framtíðin í skauti sínu?‘ Skólastjórinn bað um fleiri eintök handa kennurum sem voru fjarverandi.

Á eftir töluðu margir nemendur um myndbandið við vini sína. Ég var ánægð með að hafa gripið þetta tækifæri til að vitna. Skólafélagarnir virða mig meira; en mestu máli skiptir að þeir sýna þeim Guði, sem ég tilbið, virðingu.“