1. Í auðmýkt leitum Guðs oft í bæn,

og eiginleika hans ræktum væn.

Sá mikilvægasti elskan er

sem andi Guðs gefur ríkt af sér

Þótt hæf og klár gætum kjörkuð breytt,

án kærleiks værum við ekki neitt.

Í þrautum kærleikann þroska má

og þolgóð Jehóva þóknast þá.

2. Að nota hugann ei nægir þó

ef næra viljum við sauði nóg.

En elsku tjái þín orð og verk

er orðin heilnæmu kennum merk.

Í þrautum kærleikur þolir illt,

í þrenging Guðs háborg getur skýlt.

Í öllu erfiði muna skalt

að elskan ei fyrnist, umber allt.