Hoppa beint í efnið

Hvað segir Biblían um reiði?

Hvað segir Biblían um reiði?

Svar Biblíunnar

 Biblían kennir að stjórnlaus reiði sé skaðleg, bæði fyrir þann sem er reiður og þá sem eru nálægt honum. (Orðskviðirnir 29:22) Þótt reiði geti verið réttlætanleg kennir Biblían að þeir sem haldi áfram að fá „reiðiköst“ hljóti ekki eilíft líf. (Galatabréfið 5:19–21) Biblían hefur að geyma meginreglur sem hjálpa okkur að hafa stjórn á reiðinni.

 Á reiði aldrei rétt á sér?

 Jú. Stundum má réttlæta reiði. Til dæmis reiddist hinn réttláti Nehemía mjög þegar hann frétti að trúsystkini sín væru kúguð. – Nehemíabók 5:6.

 Guð verður stundum reiður. Til dæmis þegar þjónar hans til forna sviku loforð sitt um að tilbiðja hann einan og fóru að þjóna falsguðum „upptendraðist reiði Drottins“ gegn þeim. (Dómarabókin 2:13, 14) En þrátt fyrir það er reiði ekki ríkjandi eiginleiki í fari Jehóva Guðs. Reiði hans er alltaf réttlætanleg og hann hefur alltaf stjórn á henni. – 2. Mósebók 34:6; Jesaja 48:9.

 Hvenær er rangt að vera reiður?

 Það er rangt að vera reiður þegar reiðin er stjórnlaus eða ástæðulaus, en sú er oft raunin þegar ófullkomnir menn reiðast. Tökum dæmi:

  •   Kain ,reiddist mjög‘ þegar Guð hafnaði fórn hans. Kain leyfði reiðinni að grafa um sig að því marki að hann drap bróður sinn. – 1. Mósebók 4:3–8.

  •   Spámaðurinn Jónas „fylltist mikilli gremju“ þegar Guð sýndi íbúum Níníve miskunn. Guð leiðrétti Jónas og benti honum á að það væri ekki rétt af honum að reiðast svona og að hann hefði átt að finna til samúðar með iðrandi syndurunum. – Jónas 3:10–4:1, 4, 11. a

 Þessi dæmi sýna að „reiði mannsins kemur ekki réttlæti Guðs til leiðar“. – Jakobsbréfið 1:20.

 Hvernig geturðu haft stjórn á reiðinni?

  •   Gerðu þér grein fyrir hættunni sem fylgir stjórnlausri reiði. Sumir halda að það sé merki um styrk að gefa reiðinni lausan tauminn. En sá sem getur ekki haft stjórn á reiði sinni er í raun með alvarlegan veikleika. „Eins og opin borg án borgarmúra, svo er sá maður sem ekki hefur stjórn á skapi sínu.“ (Orðskviðirnir 25:28; 29:11) Við sýnum hins vegar sannan styrk og skynsemi þegar við lærum að hafa stjórn á reiðinni. (Orðskviðirnir 14:29) Í Biblíunni segir: „Sá sem er seinn til reiði er betri en kappi.“ – Orðskviðirnir 16:32.

  •   Hafðu stjórn á reiðinni áður en þú gerir eitthvað sem þú sérð eftir. Í Sálmi 37:8 segir: „Lát af reiði, slepp heiftinni, ver eigi of bráður, það leiðir til ills eins.“ Taktu eftir að þegar við reiðumst höfum við val – við getum kosið að láta af reiðinni áður en við endum á því að gera eitthvað sem „leiðir til ills“. Í Efesusbréfinu 4:26 segir: „Ef þið reiðist syndgið þá ekki.“

  •   Ef mögulegt er skaltu fara þegar reiðin magnast upp. Í Biblíunni segir: „Þegar deila kviknar er sem tekin sé úr stífla, forðaðu þér því áður en rifrildið brýst út.“ (Orðskviðirnir 17:14, Nýheimþýðing Biblíunnar) Þótt það sé skynsamlegt að jafna fljótt ágreining við aðra gætuð þið sem eigið hlut að máli þurft að róa ykkur niður áður en þið getið rætt málin í rólegheitum.

  •   Kynntu þér málið vel. „Það er viska að vera seinn til reiði,“ segir í Orðskviðunum 19:11. Það er skynsamlegt að kynna sér málið vel áður en maður dregur ályktun. Þegar við hlustum á allar hliðar málsins er minni hætta á að við verðum reið að ástæðulausu. – Jakobsbréfið 1:19.

  •   Biddu um hugarfrið. Bænin getur gefið þér ,frið Guðs, sem er æðri öllum skilningi‘. (Filippíbréfið 4:7) Við fáum heilagan anda aðallega með því að biðja til Guðs. En andi hans getur hjálpað okkur að sýna eiginleika eins og frið, þolinmæði og sjálfstjórn. – Lúkas 11:13; Galatabréfið 5:22, 23.

  •   Vandaðu valið á vinum. Við höfum tilhneigingu til að líkja eftir þeim sem við umgöngumst. (Orðskviðirnir 13:20; 1. Korintubréf 15:33) Það er góð ástæða fyrir þessari viðvörun í Biblíunni: „Leggðu ekki lag þitt við reiðigjarnan mann og eigðu ekki samneyti við hinn skapbráða til þess að þú temjir þér ekki hegðun hans og leggir snörur fyrir líf þitt.“ – Orðskviðirnir 22:24, 25.

a Jónas tók augljóslega við leiðréttingunni og sleppti takinu á reiðinni því að Guð notaði hann til að skrifa biblíubókina sem ber nafn hans.