Ing artikel iki bakal dibahas:

•  Kenapa kudu ngobrol karo wong liya?

•  Carané mulai ngobrol

•  Kandhané kanca-kancamu

 Kanggoné beberapa wong, ngomong langsung kuwi luwih angèl ketimbang chatting-an.

 ”Ngomong langsung kuwi angèl soalé ora kaya chat sing isa diubah utawa dihapus.”—Anna.

 ”Chatting-an kuwi kaya acara TV sing wis direkam sik, tapi nèk ngomong karo wong liya kuwi kaya acara siaran langsung. Dadi pas ngomong karo wong liya, aku kudu ati-ati lan aja nganti salah ngomong.”—Jean.

 Gelem ora gelem, kowé kudu berusaha bèn isa ngobrol karo wong liya. Kuwi dibutuhké wektu kowé nggolèk kanca, gawéan, utawa arep mulai pacaran.

 Sakjané, ngobrol karo wong liya kuwi ora angèl. Meskipun isinan, kowé isa berupaya kanggo ngatasi kuwi.

 ”Kadhang-kadhang awaké dhéwé isa salah ngomong lan ngrasa isin, tapi kuwi ora masalah digawé santai waé.”—Neal.

•   Nyoba takon. Pikirna topik sing menarik kanggo wong liya, terus kowé isa mulai ngobrol nganggo topik kuwi. Misalé, kowé isa takon:

   ”Wingi pas liburan kowé dolan ing endi?”

   ”Ana situs wèb sing apik lho. Kowé wis tau ndelok apa durung?”

   ”Éh ngerti ra . . . ?”

   Bèn isa luwih akèh takon, pikirna persamaanmu karo wong sing mbok ajak ngobrol. Misalé, nèk kalian sekolahé utawa gawéané padha, kowé isa takon-takon soal kuwi.

   ”Kowé isa nakonké hal-hal sing menurutmu menarik lan sing péngin mbok ngertèni.”—Maritza.

   Aja nganti kakèhan takon lan nggawé wong liya ora nyaman. Terus, ya aja takon sing nggawé wong liya ngrasa isin utawa tersinggung. Misalé takon, ”Kowé kok wedinan ta? Sing mbok wedèni ki apa?” utawa ”Ngapa ta kowé nganggo klambi biru terus?”

   Sakliyané kuwi, aja mung takon-takon kaya wawancara. Bèn obrolané mengalir, kowé isa nyritakké apa sing mbok pikirké utawa rasakké soal kuwi.

   Ayat: ”Rancangan sing ana ing atiné manungsa kuwi kaya banyu sing jero, ning wong sing nduwé pemahaman isa nimba kuwi.”—Wulang Bebasan 20:5.

•   Gelem ngrungokké. Daripada kowé terus sing ngomong, luwih apik nèk kowé ya seneng ngrungokké. Nèk ngono obrolané isa berlanjut.

   ”Aku berusaha nggatèkké tenan wong sing tak ajak ngobrol, terus aku ya berusaha ngéling-éling apa sing diobrolké. Dadi, pas ngobrol manèh aku isa takon sing ana hubungané karo kuwi.”—Tamara.

   Aja nganti terus-terusan ngrasa kuwatir mèh ngomong apa. Nèk kowé nggatèkké tenanan, kowé mesthi isa nanggepi wong sing mbok ajak ngobrol.

   Ayat: ”Saben wong kudu cepet ngrungokké, ora kesusu ngomong.”—Yakobus 1:19.

•    Perduli karo wong liya. Nèk kowé perduli karo wong sing mbok ajak ngobrol, obrolané isa dadi luwih nyenengké.

   ”Meskipun kadhang-kadhang situasiné canggung, tapi nèk kowé ngrungokké wektu wong liya ngomong, wong kuwi bakal ngrasa digatèkké lan obrolané isa luwih nyenengké.”—Marie.

   Aja nganti pertanyaané nggawé wong liya ora nyaman utawa tersinggung. Misalé, ”Jakètmu apik, regané pira?”

   Ayat: ”Gatèkna kepentingané wong liya, dudu mung kepentinganmu dhéwé.”—Filipi 2:4.

 Nèk ngobrolé wis bar, terus piyé? Cah enom sing jenengé Jordan kandha, ”Awaké dhéwé isa ngomong, ’Seneng isa ngobrol karo kowé’ utawa ’Semangat ya.’ Kata-kata kuwi nyenengké. Dadi, mengko pas ketemu karo wong kuwi kowé isa mulai ngobrol manèh.”