Yakobus 4:1-17
4 Apa sing nggawé kowé dadi padu lan perang? Kuwi kan kepénginanmu sing salah sing perang bèn isa ngendhalèni kowé, ta?+
2 Kowé nduwé kepénginan, ning ora isa nduwèni apa-apa. Kowé ya sengit karo wong liya lan péngin nduwèni duwèké wong liya, ning kowé ora isa nduwèni kuwi. Kowé terus padu lan perang.+ Merga kowé ora njaluk, kowé ora éntuk apa-apa.
3 Wektu kowé njaluk, kowé ora bakal éntuk apa-apa merga kowé péngin nindakké apa sing jahat lan nduwé kepénginan sing salah.
4 Hé kowé wong-wong sing ora setya, apa kowé ora ngerti nèk wong sing dadi kancané donya berarti dadi mungsuhé Gusti Allah? Sapa waé sing péngin dadi kancané donya sakjané nggawé dhèwèké dhéwé dadi mungsuhé Gusti Allah.+
5 Ana ayat sing kandha, ”Merga atiné awaké dhéwé nggawé awaké dhéwé iri,+ awaké dhéwé dadi nduwé kepénginan sing béda-béda.” Mesthi ana alesané ayat kuwi ditulis.
6 Ning, sifaté Gusti Allah sing apikan banget mbantu awaké dhéwé ngalahké kepénginan kuwi. Kuwi sebabé ana ayat sing kandha, ”Gusti Allah ora seneng karo wong sing sombong,+ ning Dhèwèké apikan banget karo wong sing rendah hati.”+
7 Mula, kowé kudu manut karo Gusti Allah.+ Ning, kowé kudu nglawan Iblis,+ lan dhèwèké bakal mlayu saka kowé.+
8 Kowé kudu nyedhak marang Gusti Allah, lan Dhèwèké bakal nyedhak marang kowé.+ Hé wong-wong sing dosa,+ kowé kudu ngresiki awakmu saka tumindak jahat. Hé wong-wong sing ragu-ragu, kowé kudu nggawé atimu murni.+
9 Kowé kudu sedhih banget lan nangis.+ Kowé ora pantes ngguyu, ning kowé kudu nangis. Kowé ora pantes bahagia, ning kowé kudu sedhih.
10 Kowé kudu ngrendhahké dhiri ing ngarepé Yéhuwah,*+ lan Dhèwèké bakal ngunggulké kowé.+
11 Sedulur-sedulur, aja ngèlèk-èlèk sedulur liya manèh.+ Sapa waé sing ngèlèk-èlèk lan ngadili seduluré, kuwi padha waé ngèlèk-èlèk lan ngadili hukum. Nèk kowé ngadili hukum, kowé dadi hakim, ning ora nindakké hukum.
12 Mung Gusti Allah Sing Mènèhi Hukum lan sing dadi Hakim.+ Mung Gusti Allah sing isa nylametké lan nyingkirké manungsa.+ Ning, kowé kuwi sapa kok nganti kowé ngadili sedulurmu?+
13 Ing antaramu ana sing ngomong, ”Dina iki utawa sésuk, aku bakal lunga menyang kutha kuwi. Terus aku bakal manggon ing kana setaun suwéné kanggo dagang lan nggolèk untung.”+
14 Padahal kowé ora ngerti kaya apa uripmu sésuk.+ Kowé kuwi kaya kabut sing mung ana sedhéla, terus ilang.+
15 Kuduné kowé ngomong, ”Nèk kuwi sing dikarepké Yéhuwah,*+ aku bakal urip lan nindakké iki utawa kuwi.”
16 Ning, saiki kowé malah bangga lan nyombongké awakmu dhéwé. Nyombongké dhiri kaya ngono kuwi tumindak sing jahat.
17 Mula, nèk ana wong sing ngerti carané nindakké sing bener ning ora nindakké kuwi, dhèwèké dosa.+
