Jenengé. Gusti Allah ngomong, ”Aku Yéhuwah, kuwi jeneng-Ku.” (Yésaya 42:8) Jenengé Gusti Allah ditulis ing Alkitab kira-kira ping 7.000. Tapi, akèh penerjemah Alkitab sing ngganti jeneng kuwi nganggo gelar, misalé ”Tuhan”. Gusti Allah péngin njenengan dadi kancané. Mula, Dhèwèké péngin njenengan ’nyebut jenengé’.​—Mazmur 105:1.

Gelaré. Alkitab nyathet akèh gelar kanggo Yéhuwah, misalé ”Gusti Allah”, ”Sing Mahakuwasa”, ”Sing Nggawé Urip”, ”Bapak”, lan ”Tuhan”. Akèh donga sing dicathet ing Alkitab nyebutké gelar lan jenengé Yéhuwah.​—Danièl 9:4.

 Wujudé. Gusti Allah kuwi wujudé roh. (Yohanes 4:24) Ing Alkitab disebutké nèk ”ora ana wong sing tau ndelok Gusti Allah”. (Yohanes 1:18) Tapi, saka Alkitab awaké dhéwé isa ngerti nèk Gusti Allah nduwé perasaan. Manungsa isa nggawé Gusti Allah sedhih utawa ’nggawé atiné seneng’.​—Wulang Bebasan 27:11; Mazmur 78:40, 41.

Sifat-sifaté. Gusti Allah kuwi ora mbédak-mbédakké wong. (Kisah 10:34, 35) Dhèwèké ya ”apikan, gampang mesakké, sabar, nduwé katresnan sing gedhé banget”, lan ”mesthi nepati janjiné”. (Pangentasan 34:6, 7) Tapi, Gusti Allah nduwé papat sifat sing utama.

Kuwasa. Gusti Allah sanggup nepati kabèh janjiné merga Dhèwèké kuwi ”Gusti Allah sing Mahakuwasa”.​—Purwaning Dumadi 17:1.

Wicaksana. Gusti Allah disebut ”sing paling wicaksana” merga ora ana sing isa nandhingi kawicaksanané Gusti Allah.​—Roma 16:27.

Adil. Gusti Allah kuwi ”mesthi adil” lan kabèh perbuatané ”sampurna”.​—Pangandharing Torèt 32:4.

Tresna. Ing Alkitab disebutké, ”Gusti Allah kuwi katresnan.” (1 Yohanes 4:8) Dhèwèké ora mung nduduhké rasa tresna, tapi dhèwèké kuwi sumberé katresnan. Kabèh perbuatané Gusti Allah kuwi dhasaré katresnan, lan awaké dhéwé isa éntuk manfaat saka kuwi.

Péngin Akrab karo Manungsa. Gusti Allah kuwi kaya Bapak sing sayang karo anaké. (Matius 6:9) Awaké dhéwé isa dadi kancané Gusti Allah nèk beriman karo Dhèwèké. (Mazmur 25:14) Gusti Allah péngin awaké dhéwé ndonga lan masrahké ’kabèh rasa kuwatir marang Gusti Allah merga Dhèwèké perduli’.​—1 Pétrus 5:7; Yakobus 4:8.

Yésus Kuwi Dudu Gusti Allah. Dhèwèké kuwi unik merga diciptakké langsung karo Gusti Allah. Mula, ing Alkitab disebutké nèk Yésus kuwi Anaké Gusti Allah. (Yohanes 20:31) Sakwisé nyiptakké Yésus, Yéhuwah nggunakké Yésus kanggo nyiptakké sing liyané.​—Wulang Bebasan 8:30, 31; Kolose 1:15, 16.

 Yésus ora tau ngomong nèk dhèwèké kuwi Gusti Allah. Tapi, Yésus ngomong, ”Asalku saka [Gusti Allah], lan Dhèwèké kuwi sing ngutus aku.” (Yohanes 7:29) Wektu ngomong karo salah siji muridé, Yésus nyebut Yéhuwah kuwi ”Bapakku lan Bapakmu” lan ”Gusti Allahku lan Gusti Allahmu”. (Yohanes 20:17) Sakwisé mati, Yésus diuripké manèh kanggo urip ing swarga lan éntuk wewenang sing gedhé ing sebelah tengené Gusti Allah.​—Matius 28:18; Kisah 2:32, 33.

Yésus Isa Mbantu Awaké Dhéwé Cedhak karo Gusti Allah

Yésus teka ing bumi kanggo mulang soal Bapaké. Yéhuwah tau kandha soal Yésus, ”Iki Anak-Ku sing Tak tresnani. Rungokna dhèwèké.” (Markus 9:7) Yésus kuwi sing paling kenal karo Gusti Allah. Yésus ngomong, ”Ora ana wong sing kenal karo Bapak kecuali Anak. Wong isa kenal karo Bapak kuwi mung nèk Anak gelem mulang wong kuwi soal Bapak.”​—Lukas 10:22.

Yésus nduwé sifat-sifat sing padha karo Bapaké. Yésus ngomong, ”Sapa waé sing wis ndelok aku ya wis ndelok Bapak.” (Yohanes 14:9) Omongan lan perbuatané Yésus nduduhké nèk Bapaké sayang karo manungsa. Wong-wong dadi péngin nyedhak karo Gusti Allah. Yésus ngomong, ”Aku iki dalan, lan sing bener, lan sing marahi urip. Ora ana wong sing isa marani Bapak nèk ora liwat aku.” (Yohanes 14:6) Yésus ya ngomong, ”Para penyembah sing sejati bakal nyembah Gusti Allah sesuai karo tuntunané roh suci lan sesuai karo apa sing bener. Gusti Allah nggolèki wong-wong sing kaya ngono kuwi kanggo nyembah Dhèwèké.” (Yohanes 4:23) Kuwi nduduhké nèk Yéhuwah nggolèki wong-wong kaya njenengan, sing péngin cedhak karo Dhèwèké.