Iya. Seksi-Seksi Yéhuwah percaya yèn kabèh isiné Alkitab kuwi ”diwangsitaké déning Gusti Allah” lan ”pancèn migunani”. (2 Timotéus 3:​16) Kuwi klebu Prajanjian Lawas lan Prajanjian Anyar. Seksi-Seksi Yéhuwah biyasané nyebut Prajanjian Lawas kuwi Kitab-Kitab Ibrani lan Prajanjian Anyar kuwi Kitab-Kitab Yunani. Disebut kaya ngono supaya wong-wong ora nganggep ana bagéan Alkitab sing kuna utawa ora cocog dienggo jaman saiki.

 Merga dituntun Gusti Allah, Rasul Paulus nulis, ”Samubarang kang katulisan ing sadurungé, iku katulisan minangka piwulang kanggo kita.” (Rum 15:4) Mula, Kitab-Kitab Ibrani mesthi ana gunané kanggo awaké dhéwé. Kitab-Kitab Ibrani nyathet bab sejarah sing penting lan tuntunan sing migunani.

•   Sejarah sing penting. Kitab-Kitab Ibrani nyathet bab asal-usulé bumi saisiné lan piyé manungsa nganti nduwé dosa. Yèn ora ana katrangan kuwi, awaké dhéwé ora bakal ngerti asal-usulé manungsa lan alesané manungsa mati. (Purwaning Dumadi 2:7, 17) Sakliyané kuwi, Kitab-Kitab Ibrani uga nyritakaké piyé Yéhuwah ngadhepi wong-wong sing perasaané kaya awaké dhéwé, bisa seneng lan bisa susah.​—Yakobus 5:​17.

•   Tuntunan sing migunani. Kitab Wulang Bebasan lan Kohèlèt, bagéan saka Kitab-Kitab Ibrani, nulis tuntunan-tuntunan sing migunani kanggo saklawasé. Ana tuntunan kanggo keluarga supaya bisa urip ayem tentrem (Wulang Bebasan 15:17), tuntunan bab nyambut gawé (Wulang Bebasan 10:4; Kohèlèt 4:6), lan tuntunan kanggo cah enom bèn uripé bisa seneng (Kohèlèt 11:9–​12:1).

 Awaké dhéwé uga bisa éntuk paédah yèn sinau saka Hukum Musa sing dicathet ing Kitab Torèt (Purwaning Dumadi tekan Pangandharing Torèt). Saiki, wong Kristen pancèn ora kudu nindakaké hukum iki, ning tuntunan-tuntunané bisa nggawé uripé awaké dhéwé seneng lan ayem tentrem.​—Kaimaman 19:18; Pangandharing Torèt 6:​5-7.