2017 წლის 24 ნოემბერს, პარასკევს, მედიცინის მუშაკები, ბიოეთიკოსები და იურისტები შეიკრიბნენ რომში, პადუას უნივერსიტეტში, რომელიც მეორე უძველესი უნივერსიტეტია იტალიაში. ისინი დაესწრნენ კონფერენციას, სახელწოდებით „ზრდასრული პაციენტები უარს ამბობენ სისხლის გადასხმაზე: რა ალტერნატიული საშუალებები არსებობს? — სისხლის დაზოგვა 2017“. კონფერენცია გაიმართა იტალიის 25 სამეცნიერო საზოგადოებისა და ასოციაციის, აგრეთვე, ჯანდაცვის სამინისტროს მხარდაჭერით.

ტრადიციულად, სისხლის გადასხმას მიიჩნევენ უსაფრთხო და სიცოცხლის გადამრჩენ ერთადერთ საშუალებად იმ პაციენტებისთვის, რომელთაც უტარდებათ რთული სამედიცინო და ქირურგიული პროცედურები. თუმცა მომხსენებელთაგან ბევრმა საწინააღმდეგო მოსაზრება გამოთქვა. ერთ-ერთმა მოწვეულმა ექსპერტმა, დოქტორმა ლუკა უელტერტმა, რომში არსებული „ევროპის ჰოსპიტლის“ კარდიოქირურგმა, აღნიშნა: „ფაქტები ცხადყოფს, რომ სისხლის გადასხმა შეიძლება სავალალო შედეგებით დასრულდეს და რომ უმეტეს შემთხვევაში, საერთოდ არ არსებობს სისხლის გადასხმის საჭიროება“.

ამ დასკვნამდე დოქტორ უელტერტი და პროგრამაში ჩართული მედიცინის სხვა მუშაკები პირადი სამედიცინო გამოცდილებისა და იმ კვლევების საფუძველზე მივიდნენ, რომელთა შედეგადაც დადგინდა, რომ სისხლის გადასხმა პირდაპირ კავშირშია პაციენტთა სიკვდილიანობისა და ავადობის მაღალ მაჩვენებელთან, საავადმყოფოში ყოფნის ხანგრძლივობასთან და ჯანმრთელობის სხვა სერიოზულ რისკებთან. a

ამ მეცნიერულმა მტკიცებულებებმა და იმ ფაქტმა, რომ სისხლის გადასხმა საკმაოდ დიდ ხარჯებთანაა დაკავშირებული, 2010 წელს მსოფლიო ჯანდაცვის ორგანიზაცია იმისკენ აღძრა, რომ სერიოზული ყურადღება მიეპყრო პაციენტთა სისხლის მართვის სტრატეგიებისთვის. ეს არის საკითხისადმი მრავალპროფილური და კომპლექსური მიდგომა, რომელიც ყურადღებას ამახვილებს პაციენტის ჯანმრთელობასა და უსაფრთხოებაზე, ხელს უწყობს ქირურგიული ოპერაციების უკეთესი შედეგებით დასრულებას და მინიმუმამდე დაჰყავს სისხლის გამოყენება. მსოფლიო ჯანდაცვის ორგანიზაციამ გამოსცა რეზოლუცია, რომელიც მოუწოდებს გაერთიანებული ერების 193 წევრ ქვეყანას, დანერგოს პაციენტთა სისხლის მართვის სტრატეგიები.

პროფესორმა სტეფანია ვალიომ, სანტ-ანდრეას (რომი) საუნივერსიტეტო ჰოსპიტლის სისხლის გადასხმის მედიცინის უფროსმა, ამომწურავად ისაუბრა პაციენტთა სისხლის მართვის სტრატეგიებზე. მან აღნიშნა, რომ წარსულში სამედიცინო მკურნალობა მთლიანად დამოკიდებული იყო დონორის სისხლის განკარგვასა და გამოყენებაზე, მაგრამ ახლა მთელი ყურადღება თავად პაციენტის სისხლზეა გადატანილი“. პაციენტთა სისხლის მართვის (PBM) ერთ-ერთი მთავარი მიზანი ისაა, რომ „მინიმუმამდე შემცირდეს სისხლის დანაკარგი ... ყველაფერი გაკეთდეს იმისთვის, რომ დაიზოგოს პაციენტის სისხლი“. პროფესორმა ვალიომ აგრეთვე განმარტა, რომ სამედიცინო მეთოდების გამოყენებით პაციენტის სისხლის შენახვა „სინამდვილეში მკურნალობის უკეთესი მეთოდია“.

დოქტორმა ტომასო კამპანარომ, ვერონის საუნივერსიტეტო კლინიკის ზოგადმა ქირურგმა, ისაუბრა იმ დადებით შედეგებზე, რომლებიც უსისხლო მკურნალობას მოჰყვება. მას შემდეგ, რაც შეამოწმა იმ პაციენტთა მონაცემები, რომელთაც 1990-იანი წლების ბოლოს ჩაუტარდათ მუცლის ღრუს რთული ქირურგიული ოპერაციები, დოქტორმა კომპანარომ დაასკვნა: „იმ პაციენტებში, რომლებმაც უარი თქვეს სისხლის გადასხმაზე, ნაკლებ გართულებებსა და სიკვდილიანობას ჰქონდა ადგილი, ვიდრე მათ შემთხვევაში, ვინც სისხლი გადაისხა“.

დოქტორმა კამპანარომ და რამდენიმე სხვა მომხსენებელმა საჯაროდ გადაუხადეს მადლობა იეჰოვას მოწმეებს იმისთვის, რომ ხელი შეუწყვეს ექიმებს, განევითარებინათ სისხლის გადასხმის ალტერნატიული მეთოდები. ანნა აპრილემ, პადუას უნივერსიტეტის სამედიცინო კანონმდებლობის ასოცირებულმა პროფესორმა, აღნიშნა: „ჩვენ ვემადლიერებით იეჰოვას მოწმეებს, რომელთაც წინ წამოსწიეს უსისხლო მკურნალობის საკითხი; ისინი სხვებსაც ეხმარებოდნენ, დაფიქრებულიყვნენ ამ საკითხზე და დაეძლიათ სირთულეები, რომლებიც უსისხლო მკურნალობასთან დაკავშირებით იჩენდა თავს“.

კონფერენციის მომხსენებლებმა ისაუბრეს მედიცინის ისეთ დარგებზე, როგორიცაა: ანესთეზიოლოგია, კარდიოლოგია, გინეკოლოგია, ჰემატოლოგია, ონკოლოგია და ორთოპედია. თუმცა მთავარი თემა ერთი იყო: ექსპერტთა კვლევებისა და გამოცდილების საფუძველზე პაციენტის სისხლის მართვის სტრატეგიების შესახებ ინფორმირებულ უნდა იყოს ყველა — მედიცინის მუშაკები, კანონმდებლები თუ საზოგადოების სხვა წევრები.

დოქტორი უელტერტი დასძენს: „აორტის განშრევების ოპერაცია ურთულეს ქირურგიულ ჩარევად ითვლება ... თუ [ამ] ოპერაციის გაკეთება შეიძლება სისხლის გამოყენების გარეშე, მით უფრო — ნებისმიერი სხვა ოპერაციის“.