დაბადება 21:1—34
21 მოხედა იეჰოვამ სარას თავისი სიტყვისამებრ და ის გააკეთა იეჰოვამ, რაც ნათქვამი ჰქონდა.+
2 დაორსულდა სარა+ და ვაჟი გაუჩინა მოხუც აბრაამს დანიშნულ დროს, რომელზეც ღმერთი ელაპარაკა.+
3 აბრაამმა თავის ვაჟს, რომელიც სარასგან შეეძინა, ისაკი დაარქვა.+
4 წინადაცვითა რვა დღის ისაკი აბრაამმა, როგორც ღმერთს ჰქონდა ნაბრძანები.+
5 ასი წლისა იყო აბრაამი, როცა ვაჟი, ისაკი შეეძინა.
6 სარამ თქვა: „გამაცინა ღმერთმა; ყველა გაიცინებს, ვინც ამას გაიგებს“.+
7 ამბობდა: „ვინ ეტყოდა აბრაამს, სარა შვილებს ძუძუს მოაწოვებსო?! მე კი ვაჟი გავუჩინე მას, მოხუცებულს“.
8 წამოიზარდა ბავშვი და ძუძუს მოსწყვიტეს.+ იმ დღეს, როცა ისაკი ძუძუს მოსწყვიტეს, დიდი ნადიმი გამართა აბრაამმა.
9 ამჩნევდა სარა, რომ ეგვიპტელი აგარის+ ვაჟი, რომელიც მან აბრაამს გაუჩინა, დასცინოდა ისაკს.+
10 მან უთხრა აბრაამს: „გააძევე ეს მხევალი და მისი ვაჟი, ვერ იქნება ის მემკვიდრე ჩემს ვაჟთან, ისაკთან ერთად!“+
11 მეტისმეტად დამწუხრდა აბრაამი თავისი ვაჟის გამო.+
12 ღმერთმა აბრაამს უთხრა: „ნუ დამწუხრდები იმის გამო, რასაც სარა გეუბნება ამ ყმაწვილსა და შენს მხევალზე. მოუსმინე მას, რადგან ის, ვისაც შენი შთამომავალი ეწოდება, ისაკისგან წარმოიშობა.+
13 შენი მხევლის ვაჟსაც+ ვაქცევ ერად, რადგან შენი შთამომავალია იგი“.+
14 ადგა აბრაამი დილით ადრე, აიღო პური, წყლით სავსე ტიკი, ზურგზე მოჰკიდა აგარს+ და შვილთან+ ერთად გაუშვა. წავიდა იგი და ბეერ-შებას+ უდაბნოში დაეხეტებოდა.
15 ბოლოს ტიკში წყალი გაუთავდა+ და ბავშვი ბუჩქის ძირში დატოვა,+
16 თვითონ კი წავიდა და ისრის სასროლ მანძილზე დაჯდა თავისთვის, ამბობდა, არ დავინახოო ბავშვის სიკვდილი.+ შორიახლო დაჯდა და ხმამაღლა ატირდა.+
17 გაიგო ღმერთმა იმ ყმაწვილის ხმა.+ დაუძახა ზეციდან ღვთის ანგელოზმა აგარს და უთხრა:+ „აგარ, რა მოგივიდა? ნუ გეშინია, რადგან გაიგონა ღმერთმა ბიჭის ხმა იმ ადგილიდან, სადაც ის არის.
18 წამოდექი, წამოაყენე ყმაწვილი და ხელი მოჰკიდე, რადგან დიდ ერად ვაქცევ მას“.+
19 აუხილა ღმერთმა მას თვალი და დაინახა მან ჭა.+ მივიდა, ტიკი წყლით აავსო და შვილს დაალევინა.
20 ღმერთი იყო ყმაწვილთან.+ იზრდებოდა იგი. უდაბნოში ცხოვრობდა და მშვილდოსანი გახდა.+
21 ფარანის უდაბნოში+ დასახლდა იგი, დედამისმა კი ცოლი ეგვიპტიდან მოუყვანა.
22 აბიმელექმა და მისი ჯარის მხედართმთავარმა აბრაამს უთხრეს: „ყველაფერში, რასაც აკეთებ, შენთან არის ღმერთი.+
23 ღვთის სახელით დაიფიცე+ ჩემ წინაშე, რომ არ მიმტყუნებ არც მე, არც ჩემს შთამომავლობას და არც ჩემს მოდგმას,+ და მე და ჩემს ქვეყანას, სადაც ხიზნობდი,+ ურყევი სიყვარულით* მოგვექცევი, როგორც მე გექცეოდი“.+
24 აბრაამმა უთხრა: „ვფიცავ!“+
25 როცა აბრაამმა მკაცრად უსაყვედურა აბიმელექს ჭის გამო, რომელიც აბიმელექის მსახურებმა ძალით ჩაიგდეს ხელში,+
26 მან მიუგო: „არ ვიცი, ვინ ჩაიდინა ეს. შენც არ გითქვამს ჩემთვის და ეს დღეს პირველად გავიგე“.+
27 მისცა აბრაამმა აბიმელექს ცხვარ-ძროხა+ და ორივემ დადო შეთანხმება.+
28 როცა აბრაამმა შვიდი დედალი ბატკანი ცალკე დააყენა,
29 აბიმელექმა ჰკითხა აბრაამს: „ცალკე რატომ დააყენე ეს შვიდი ბატკანი?“
30 მან მიუგო: „ჩემი ხელიდან უნდა მიიღო ეს შვიდი ბატკანი იმის ნიშნად,+ რომ ეს ჭა ჩემი ამოთხრილია“.
31 ამიტომ უწოდა იმ ადგილს ბეერ-შება*,+ რადგან ორივემ იქ დაიფიცა.
32 დადეს მათ შეთანხმება+ ბეერ-შებაში, რის შემდეგაც ადგა აბიმელექი და თავისი ჯარის მხედართმთავარ ფიქოლთან ერთად დაბრუნდა ფილისტიმელების მიწაზე.+
33 ამის შემდეგ დარგო აბრაამმა ბეერ-შებაში იალღუნის ხე და იქ მოუხმო იეჰოვას,+ მარადიული ღვთის სახელს.+
34 აბრაამი კიდევ დიდხანს ხიზნობდა ფილისტიმელების მიწაზე.+
