ებრაელები 5:1—14
5 ადამიანთაგან ამორჩეული ყოველი მღვდელმთავარი ადამიანთა გულისთვის არის ღვთის საკუთრებაზე დანიშნული,+ რათა ძღვენი და მსხვერპლი შესწიროს ცოდვებისთვის.+
2 მას შეუძლია გაგებით მოეპყროს უცოდინართ და შეცდომის დამშვებთ, რადგან მასაც თავისი სისუსტეები აქვს.+
3 ამიტომ ვალდებულია, ცოდვების გამო თავისთვისაც შესწიროს შესაწირავი და ხალხისთვისაც.+
4 ამასთანავე, ადამიანი თავისით კი არ იღებს ამ პატივს,+ არამედ, როცა მას ღმერთი მოუწოდებს,+ როგორც აარონს+ მოუწოდა.
5 ქრისტესაც არ განუდიდებია საკუთარი თავი+ იმით, რომ მღვდელმთავარი+ გახდა, არამედ ის მან განადიდა,+ ვინც უთხრა: „შენ ჩემი ძე ხარ; მე დღეს გავხდი შენი მამა“.+
6 როგორც სხვაგანაც ამბობს: „შენ ხარ მღვდელი მარადიულად მელქისედეკის წესით“.+
7 ხორცში ყოფნისას ქრისტემ ძლიერი ღაღადითა და ცრემლებით შესწირა ვედრება და თხოვნა+ მას, ვისაც სიკვდილისგან მისი ხსნა შეეძლო,+ და შესმენილ იქნა ღვთის შიშის გამო.+
8 თუმცა ძე იყო, მორჩილება ისწავლა იმით, რაც გადაიტანა,+
9 და მას შემდეგ, რაც სრულყოფილი გახდა,+ თავის მორჩილთა სამუდამო ხსნაზე+ გახდა პასუხისმგებელი,+
10 რადგან ღმერთმა სწორედ მას უწოდა მღვდელმთავარი მელქისედეკის წესით.+
11 მის შესახებ ბევრი რამ გვაქვს სათქმელი, რისი ახსნაც ძნელია იმის გამო, რომ ყურმძიმენი გახდით.+
12 დროის მიხედვით თუ ვიმსჯელებთ, მასწავლებლები უნდა იყოთ,+ მაგრამ თქვენ თვითონ გჭირდებათ ვინმე, რომ თავიდან გასწავლოთ ღვთის წმინდა სიტყვების+ საფუძვლები.+ თქვენ მაგარი საჭმელი კი არა, რძე გჭირდებათ,+
13 ვინაიდან ყოველი, ვინც რძით იკვებება, არ გასცნობია სიმართლის სიტყვას, რადგან ჩვილია.+
14 მაგარი საჭმელი კი მოწიფულთათვის არის, რომლებიც იყენებენ აღქმის უნარს+ და გაწაფული აქვთ ის კარგისა და ცუდის გასარჩევად.+
