ეზეკიელი 2:1—10
2 მითხრა მან: „კაცის ძეო,+ ფეხზე დადექი, რომ გელაპარაკო“.+
2 როგორც კი დამელაპარაკა, სული შემოვიდა ჩემში+ და ფეხზე წამომაყენა, რომ მომესმინა მისთვის, ვინც მელაპარაკებოდა.+
3 მითხრა მან: «კაცის ძეო, მე გგზავნი ისრაელის ძეებთან,+ ურჩ ხალხებთან, რომლებიც მეურჩებიან;+ დღემდე მცოდავენ ისინი თავიანთი მამა-პაპის მსგავსად.+
4 მე გგზავნი უტიფარი სახისა+ და ჯიუტი გულის+ მქონე ძეებთან, უთხარი მათ: „აი რას ამბობს უზენაესი უფალი იეჰოვა“.
5 გინდ მოგისმინონ,+ გინდ არა,+ რადგან ურჩია ეს სახლი,+ იმას მაინც გაიგებენ, რომ წინასწარმეტყველი იყო მათ შორის.+
6 შენ კი, კაცის ძეო, ნუ შეგეშინდება მათი,+ ნურც მათი სიტყვები შეგაშინებს, რადგან ჯიუტები არიან,+ იჩხვლიტებიან;+ მორიელებს+ შორის გიწევს ცხოვრება. მათი სიტყვები ნუ შეგაშინებს,+ მათი სახეები თავზარს ნუ დაგცემს,+ რადგან ურჩია ეს სახლი.+
7 უთხარი მათ ჩემი სიტყვები, გინდ მოგისმინონ, გინდ არა, რადგან ურჩნი არიან.+
8 შენ კი, კაცის ძეო, ისმინე, რასაც გეუბნები. ნუ გაურჩდები ამ ურჩი სახლივით.+ გააღე პირი და შეჭამე ის, რასაც გაძლევ».+
9 გავიხედე და დავინახე ჩემკენ გამოწვდილი ხელი,+ აი გრაგნილი იყო მასში.+
10 მან ჩემ წინაშე გაშალა ეს ორივე მხრიდან ნაწერი გრაგნილი.+ მასში ჩაწერილი იყო სამგლოვიარო სიმღერები, კვნესა და მოთქმა.+
