ესაია 64:1—12
64 ნეტავ ცა გაგერღვია და დაბლა ჩამოსულიყავი,+ რომ შეძრულიყო მთები შენი შიშით,+
2 როგორც ცეცხლი ეკიდება ფიჩხს და წყალს ადუღებს, რათა გაიგონ შენი სახელი შენმა მოწინააღმდეგეებმა+ და შეშფოთდნენ ხალხები შენ გამო!+
3 დაბლა ჩამოხვედი, როცა შიშის მომგვრელი საქმეები მოახდინე,+ რომელთა იმედიც არ გვქონდა. შეიძრნენ მთები შენ გამო.+
4 ძველთაგან არავის სმენია,+ ყური არავის მოუკრავს და თვალს არ უნახავს ღმერთი შენ გარდა,+ რომელიც მოქმედებს თავის მომლოდინეთა სასიკეთოდ.+
5 შენ ეგებები მას, ვინც ხარობს და სიმართლეს აკეთებს,+ ვისაც ახსოვხარ და მიჰყვება შენს გზებს.+
აი, განრისხდი,+ რადგან დიდხანს ვცოდავდით+ და განა გადავრჩებით?!+
6 უწმინდურივით გავხდით ყველანი და ჩვენი მართალი საქმეები ყოველთვიური სისხლდენის დროს ჩასაცმელ ტანსაცმელს დაემსგავსა.+ ფოთლებივით დავჭკნებით+ ყველანი და ქარივით წაგვიღებს ჩვენი დანაშაული.+
7 არავინ უხმობს შენს სახელს,+ არავინ იღვიძებს, რომ ჩაგეჭიდოს. სახე გაქვს დაფარული ჩვენგან+ და ჩვენი დანაშაულით გვადნობ.+
8 იეჰოვა, შენ ჩვენი მამა ხარ!+ ჩვენ თიხა ვართ,+ შენ კი — მეთუნე.+ ყველანი შენი ნახელავი ვართ.+
9 ძლიერ ნუ განგვირისხდები, იეჰოვა,+ და მარადიულად ნუ გაგვიხსენებ დანაშაულს!+ გთხოვთ, შემოგვხედე, ყველანი შენი ხალხი ვართ!+
10 უდაბნოდ იქცა შენი წმინდა ქალაქები.+ სიონი+ უდაბნოდ იქცა, იერუსალიმი გაპარტახდა.+
11 ჩვენი სიწმინდისა და სილამაზის სახლი,+ სადაც ჩვენი მამა-პაპა ქებას გიძღვნიდა,+ ცეცხლში დასაწვავი გახდა.+ ის, რაც ძვირფასი იყო ჩვენთვის,+ განადგურდა.
12 ამის შემხედვარე, ნუთუ კვლავ თავს შეიკავებ,+ იეჰოვა?! უმოქმედოდ იდგები და ძლიერ დააჩაგვრინებ ჩვენ თავს?!+
