იოანე 20:1—31
20 კვირის პირველ დღეს,+ დილით ადრე მაგდალელი მარიამი სამარხთან მივიდა და დაინახა, რომ სამარხისთვის ლოდი მოეცილებინათ.+
2 გაიქცა და მივიდა სიმონ-პეტრესა და სხვა მოწაფესთან,+ რომელიც იესოს უყვარდა, და უთხრა მათ: „უფალი წაუღიათ სამარხიდან+ და არ ვიცით, სად დაასვენეს“.
3 მაშინ პეტრე+ და ის მოწაფე გარეთ გამოვიდნენ და სამარხისკენ გაემართნენ.
4 ორივე ერთად გაიქცა, მაგრამ მეორე მოწაფემ პეტრეს გაუსწრო და სამარხთან პირველი მივიდა.
5 დაიხარა და დაინახა დაყრილი სახვევები,+ მაგრამ შიგნით არ შესულა.
6 სიმონ-პეტრეც ფეხდაფეხ მიჰყვა, შევიდა სამარხში და დაინახა დაყრილი სახვევები+
7 და ნაჭერი, რომელიც იესოს თავზე ეფარა. ის სახვევებთან კი არ ეგდო, არამედ ცალკე, ერთ ადგილას იდო დახვეული.
8 იმ დროს შიგნით შევიდა ის მოწაფეც, რომელიც პირველი მივიდა სამარხთან, დაინახა და ირწმუნა.
9 ისინი ჯერ კიდევ ვერ ხვდებოდნენ წმინდა წერილში დაწერილს, რომ ის მკვდრეთით უნდა აღმდგარიყო.+
10 მოწაფეები თავ-თავიანთ სახლებში დაბრუნდნენ.
11 მარიამი კი სამარხთან იდგა და ტიროდა. ამ დროს დაიხარა, რომ სამარხში შეეხედა,
12 და იმ ადგილას, სადაც იესოს ცხედარი ესვენა, დაინახა თეთრებში შემოსილი ორი ანგელოზი:+ ერთი თავთით იჯდა, მეორე — ფერხთით.
13 ჰკითხეს მას: „რატომ ტირი?“ მან მიუგო: „ჩემი უფალი წაიღეს და არ ვიცი, სად დაასვენეს“.
14 ეს რომ თქვა, უკან მიბრუნდა და დაინახა იქვე მდგომი იესო, მაგრამ ვერ მიხვდა, რომ იესო იყო.+
15 იესომ ჰკითხა მას: „რატომ ტირი? ვის ეძებ?“+ მას მებაღე ეგონა და უთხრა: „ბატონო, თუ შენ წაიღე, მითხარი, სად დაასვენე და მე წამოვიღებ“.
16 იესომ უთხრა: „მარიამ!“+ ის კი მოტრიალდა და ებრაულად უთხრა: „რაბუნი!“+ (რაც ნიშნავს „მოძღვარო!“).
17 იესომ უთხრა: „გამიშვი ხელი, ჯერ არ ავსულვარ მამასთან. წადი ჩემს ძმებთან+ და უთხარი, რომ მე ავდივარ მამაჩემთან+ და მამათქვენთან, ჩემს ღმერთთან+ და თქვენს ღმერთთან“.+
18 მივიდა მაგდალელი მარიამი და მოწაფეებს ახალი ამბავი აუწყა, უფალი ვიხილეო, და ისიც, რაც მან უთხრა.+
19 იმავე დღეს, კვირის პირველ დღეს,+ როცა უკვე გვიანი იყო და მოწაფეები იუდეველთა შიშით+ კარჩაკეტილში იყვნენ, იესო მივიდა,+ მათ შორის დადგა და თქვა: „მშვიდობა თქვენდა“.+
20 ეს რომ თქვა, მათ ხელები და ფერდი აჩვენა.+ მოწაფეებმა გაიხარეს+ უფლის ნახვით.
21 მაშინ იესომ კვლავ უთხრა მათ: „მშვიდობა თქვენდა. როგორც მამამ გამომგზავნა,+ ისე მე გგზავნით თქვენ“.+
22 ეს რომ თქვა, შეუბერა მათ და უთხრა: „მიიღეთ წმინდა სული.+
23 ვისაც აპატიებთ ცოდვებს,+ ეპატიება, ვისაც დაუტოვებთ, დარჩება“.+
24 ტყუპისცალად წოდებული თომა,+ ერთი თორმეტთაგანი, არ იყო მათთან, როცა იესო მივიდა.
25 მას სხვა მოწაფეებმა უთხრეს: „უფალი ვნახეთ!“ მან მიუგო: „თუ მის ხელებზე ნალურსმევს არ ვნახავ და შიგ თითს არ ჩავყოფ, მის ფერდში+ კი — ხელს, არ ვირწმუნებ“.+
26 რვა დღის შემდეგ მისი მოწაფეები კვლავ სახლში იყვნენ, თომაც მათთან იყო. თუმცა კარები ჩაკეტილი ჰქონდათ, იესო შევიდა, მათ შორის დადგა და თქვა: „მშვიდობა თქვენდა“.+
27 შემდეგ თომას უთხრა: „დამადე თითი და ნახე ჩემი ხელები. მოდი, ჩამიყავი ხელი+ ფერდში. ურწმუნო ნუღარ იქნები, ირწმუნე“.
28 თომამ მიუგო: „ჩემო უფალო და ჩემო ღმერთო!“+
29 იესომ უთხრა: „იმიტომ ირწმუნე, რომ მიხილე? ბედნიერნი არიან, რომლებიც ვერ ხედავენ, მაგრამ სწამთ“.+
30 იესომ მოწაფეების წინაშე ბევრი სხვა ნიშანიც მოახდინა, რომლებიც ამ გრაგნილზე არ დაწერილა.+
31 მაგრამ ესენი დაიწერა,+ რათა ირწმუნოთ, რომ იესო არის ქრისტე, ღვთის ძე, და რწმენით+ გქონდეთ სიცოცხლე მისი სახელის მეშვეობით.
