იობი 7:1—21
7 „განა მოკვდავი ადამიანის ცხოვრება სავალდებულო სამუშაო+ არ არის დედამიწაზე?და მისი დღეები მოჯამაგირის+ დღეებს არა ჰგავს?
2 მონასავით ქოშინით ისწრაფვის ჩრდილისკენ,+და მოჯამაგირესავითაა, გასამრჯელოს+ რომ ელოდება.
3 ასევე ვარ მეც, წილად მხვდა უსარგებლო მთვარისმიერი თვეები+და გასაჭირით სავსე ღამეები+ მერგო.
4 როცა ვწვები, ვამბობ, ნეტავ როდის ავდგები-მეთქი.+საღამო რომ იწურება, კვლავ მოუსვენრობა მიპყრობს დილის ბინდამდე.
5 სხეული მატლებმა+ და მტვერმა+ დამიფარა.დამისკდა კანი და იშლება.+
6 ჩემი დღეები თითისტარის ტრიალზე სწრაფად+ გადისდა უიმედოდ სრულდება.+
7 გახსოვდეს, რომ ქარია ჩემი ცხოვრება.+კარგს ვეღარაფერს იხილავს ჩემი თვალი.
8 თვალი, რომელიც მხედავს, ვეღარ მიხილავს.ჩემკენ გექნება თვალები მოპყრობილი, მაგრამ მე აღარ ვიქნები.+
9 ღრუბელი მიდის და ქრება,და ვინც სამარეში* ჩადის, აღარ ამოვა.+
10 აღარ დაუბრუნდება სახლსდა თავის კერას მეტად აღარ ეცოდინება იგი.+
11 მეც აღარ შევაკავებ ჩემს ბაგეს.სულშეწუხებული* ვილაპარაკებ,სულგამწარებული* ვიქნები.+
12 ზღვა ვარ თუ ზღვის დიდი ცხოველი,დარაჯი+ რომ დამიყენო?
13 როცა ვთქვი, ჩემი სარეცელი მანუგეშებსდა ჩემი საწოლი ამატანინებს-მეთქი წუხილს,
14 შენ სიზმრებით შემაძრწუნედა ხილვებით შემაშინე
15 ისე, რომ სულის* გაგუდვა დასიკვდილი+ მირჩევნია ჩემი ძვლების ყურებას.
16 უარს ვამბობ.+ არ მინდა უსასრულოდ ცხოვრება.გამეცალე, რადგან ერთი ამოსუნთქვაა ჩემი დღეები.+
17 ვინ არის მოკვდავი კაცი,+ რომ ზრდიდა თავს არ ანებებ?
18 ყოველ დილით აპყრობ ყურადღებასდა ყოველთვის სცდი?+
19 რატომ არ მაშორებ მზერას+და არ მეშვები, რომ ნერწყვი ჩავყლაპო?
20 მე თუ შევცოდე, შენ რას გიშავებ, ადამიანთა მეთვალყურევ?+იმიტომ ამომიღე მიზანში, რომ ტვირთად გქცეოდი?
21 რატომ არ მპატიობ ცოდვას+და არ ხუჭავ თვალს ჩემს დანაშაულზე?ახლა მტვერში+ ჩავწვები,ძებნას დამიწყებ და აღარ ვიქნები“.
სქოლიოები
^ ებრაულ წერილებში სიტყვა სამარე ნათარგმნია ებრაული სიტყვიდან შეოლ. იხილეთ დანართი 2გ.
^ ან შეწუხებული სულით ვილაპარაკებ. სული — ებრაულად რუახ. იხილეთ დანართი 2ბ.
^ ან სული მექნება გამწარებული. სული — ებრაულად ნეფეშ. იხილეთ დანართი 2ა.
^ ებრაულად ნეფეშ. იხილეთ დანართი 2ა.
