ლუკა 22:1—71
22 ახლოვდებოდა უფუარობის დღესასწაული, რომელსაც პასექი+ ეწოდება.
2 უფროსი მღვდლები და მწიგნობრები ხელსაყრელ შემთხვევას ეძებდნენ მის თავიდან მოსაშორებლად,+ რადგან ხალხისა ეშინოდათ.+
3 შევიდა სატანა იუდაში, რომელსაც ისკარიოტელს უწოდებდნენ და რომელიც იმ თორმეტთაგანი იყო.+
4 ის წავიდა და უფროს მღვდლებსა და ტაძრის მცველთა უფროსებს ელაპარაკა, თუ რა იქნებოდა საუკეთესო საშუალება მის გასაცემად.+
5 მათ გაუხარდათ და მოელაპარაკნენ, რომ ვერცხლის ფულს მისცემდნენ.+
6 იუდა დათანხმდა და ხელსაყრელი შემთხვევის ძებნა დაიწყო, რათა ისე გადაეცა იესო მათთვის, რომ ახლომახლო ხალხი არ ყოფილიყო.+
7 დადგა უფუარობის დღე, როცა უნდა შეწირულიყო საპასექო მსხვერპლი.+
8 გაგზავნა იესომ პეტრე და იოანე და უთხრა: „წადით და მოგვიმზადეთ პასექი,+ რომ ვჭამოთ“.
9 მათ ჰკითხეს: „სად გინდა, რომ მოგიმზადოთ?“
10 მან მიუგო:+ «ქალაქში რომ შეხვალთ, შემოგხვდებათ კაცი, რომელსაც თიხის ჭურჭლით მიაქვს წყალი. შეჰყევით მას სახლში, სადაც შევა,+
11 და უთხარით სახლის პატრონს: „მოძღვარი გეუბნება, სად არის სასტუმრო ოთახი, რომ ჩემს მოწაფეებთან ერთად ვჭამო-თქო პასექი?“+
12 ის კაცი გაჩვენებთ დიდ ზემოთა ოთახს, გაწყობილს. იქ მოამზადეთ».+
13 წავიდნენ და ყველაფერი ნახეს, რაც იესომ უთხრა მათ, და მოამზადეს პასექი.+
14 დადგა ის საათი და იესო და მოციქულები სუფრასთან შეიკრიბნენ.+
15 მან უთხრა: „ძალიან მინდოდა, თქვენთან ერთად მეჭამა პასექი ჩემი ტანჯვის წინ,
16 რადგან გეუბნებით: აღარ შევჭამ მას, სანამ ის ღვთის სამეფოში არ შესრულდება“.+
17 აიღო სასმისი,+ ღმერთს მადლობა შესწირა და თქვა: „აიღეთ და გადააწოდეთ ერთმანეთს,
18 რადგან გეუბნებით: ამიერიდან აღარ შევსვამ ვაზის ნაყოფს, სანამ ღვთის სამეფო არ მოვა“.+
19 აიღო პურიც,+ ღმერთს მადლობა გადაუხადა, დაამტვრია, მისცა მათ და თქვა: „ეს ჩემს სხეულს+ ნიშნავს, რომელიც თქვენთვის უნდა იქნეს გაღებული.+ ეს აკეთეთ ჩემ გასახსენებლად“.+
20 ვახშმის შემდეგ ისევე მოიქცა, როცა სასმისი+ აიღო, და თქვა: „ეს სასმისი ნიშნავს ახალ შეთანხმებას+ ჩემი სისხლის+ საფუძველზე, რომელიც თქვენთვის უნდა დაიღვაროს.+
21 აი, ჩემი გამცემის+ ხელი ჩემთან ერთად არის ამ სუფრაზე.+
22 კაცის ძე მისთვის განწესებული გზით+ მიდის, მაგრამ ვაი იმას, ვინც მას გასცემს!“+
23 მათ ერთმანეთში დაიწყეს მსჯელობა, თუ რომელი მათგანი გასცემდა.+
24 მათ შორის გაცხარებული დავა ატყდა იმის თაობაზე, თუ რომელი მათგანი იყო უდიდესი.+
25 იესომ უთხრა მათ: „ხალხებზე მეფეები ბატონობენ და ძალაუფლების მქონეებს კეთილისმყოფელებს+ უწოდებენ.
26 თქვენ კი ასე არ უნდა იყოთ.+ თქვენ შორის უდიდესი იყოს როგორც ყველაზე უმცროსი,+ ხოლო ვინც უფროსობს, იყოს როგორც მსახური.+
27 ვინ უფრო დიდია: ვინც სუფრას უზის თუ ვინც ემსახურება? განა ის არა, ვინც სუფრას უზის? მე კი მომსახურე ვარ თქვენ შორის.+
28 თქვენ ჩემთან ერთად დარჩით+ განსაცდელში+
29 და შეთანხმებას გიდებთ სამეფოსთვის,+ როგორც მე დამიდო მამაჩემმა შეთანხმება,+
30 რათა ჭამოთ+ და სვათ ჩემს სუფრაზე ჩემს სამეფოში+ და ტახტებზე დასხდეთ+ ისრაელის თორმეტი ტომის გასასამართლებლად.
31 სიმონ, სიმონ, აი, სატანამ+ მოითხოვა, რომ ხორბალივით გაგცხრილოთ.+
32 მაგრამ მე ვილოცე შენთვის,+ რომ რწმენა არ გამოგელიოს, და როცა შემობრუნდები, განამტკიცო+ შენი ძმები“.
33 მან უთხრა: „უფალო, მზად ვარ საპყრობილეშიც წამოგყვე და მოვკვდე კიდეც შენთან ერთად“.+
34 იესომ მიუგო: „გეუბნები, პეტრე, დღეს მამლის ყივილამდე სამჯერ უარყოფ, რომ მიცნობ“.+
35 შემდეგ უთხრა მათ: „როცა ქისის, საგზლის აბგისა და სანდლების გარეშე გაგგზავნეთ,+ გაკლდათ რამე?“ „არა!“ — უპასუხეს მათ.
36 მაშინ უთხრა: «ახლა კი, ვისაც ქისა აქვს, აბგაც აიღოს და ვისაც მახვილი არა აქვს, ტანსაცმელი გაყიდოს და იყიდოს.
37 გეუბნებით: ჩემზე უნდა შესრულდეს, რაც დაწერილია, რომ „უკანონობის მოქმედად ჩაითვალა“.+ ვინაიდან, რაც მე მეხება, სრულდება».+
38 მაშინ მათ უთხრეს: „უფალო, აი, აქ ორი მახვილია“. „საკმარისია“, — მიუგო მან.
39 იქიდან გამოვიდა და, ჩვეულებისამებრ, ზეთისხილის მთისკენ გაემართა. მოწაფეებიც გაჰყვნენ.+
40 ადგილზე რომ მივიდა, უთხრა მათ: „ილოცეთ, რომ არ ცდუნდეთ“.+
41 თვითონ ქვის სასროლ მანძილზე გაშორდა მათ, მუხლი მოიყარა და ლოცვა დაიწყო:
42 „მამა, თუ გსურს, ამაცილე ეს სასმისი, მაგრამ იყოს არა ჩემი ნება,+ არამედ შენი“.+
43 მაშინ მოევლინა ანგელოზი ციდან და განამტკიცა იგი.+
44 ემოციურ ტანჯვაში მყოფი უფრო მხურვალედ ლოცულობდა.+ მისი ოფლი სისხლის წვეთებად იქცა და მიწას ეპკურებოდა.+
45 ლოცვა რომ დაასრულა, წამოდგა და მივიდა მოწაფეებთან, რომლებსაც მწუხარებისგან ჩასძინებოდათ,+
46 და უთხრა: „რატომ გძინავთ? წამოდექით და ილოცეთ, რომ არ ცდუნდეთ“.+
47 ჯერ სიტყვა არ დაემთავრებინა, რომ გამოჩნდა ხალხი, რომელსაც წინ მოუძღოდა იუდა, ერთი თორმეტთაგანი.+ ის იესოსთან მივიდა, რომ ეკოცნა.+
48 იესომ ჰკითხა: „იუდა, კოცნით გასცემ კაცის ძეს?“+
49 მასთან მყოფებმა რომ დაინახეს, რაც ხდებოდა, ჰკითხეს: „უფალო, დავკრათ მახვილი?“+
50 ერთ-ერთმა მათგანმა დაჰკრა კიდეც მღვდელმთავრის მონას და მარჯვენა ყური ჩაათალა.+
51 მაშინ იესომ უთხრა: „გეყოფათ!“ ყურზე შეეხო და გაუმთელა.+
52 შემდეგ იესომ მის შესაპყრობად მისულ უფროს მღვდლებს, ტაძრის მცველთა უფროსებსა და უხუცესებს უთხრა: „ყაჩაღი ვარ, მახვილებითა და ხელკეტებით რომ გამოხვედით ჩემ წინააღმდეგ?+
53 ყოველდღე თქვენთან ერთად ვიყავი ტაძარში+ და ჩემ წინააღმდეგ ხელი არ აღგიმართავთ,+ მაგრამ ეს თქვენი საათია+ და სიბნელის+ ძალაუფლება“.+
54 შეიპყრეს იგი და მღვდელმთავრის სახლში+ წაიყვანეს,+ პეტრე კი მოშორებით მიჰყვებოდა.+
55 როცა შუა ეზოში ცეცხლი დაანთეს და გარს შემოუსხდნენ, პეტრეც მათ შორის დაჯდა.+
56 ერთმა მოახლემ აგიზგიზებულ ცეცხლთან მჯდომი რომ დაინახა იგი, დააკვირდა და თქვა: „ესეც იმასთან იყო“.+
57 მან კი უარყო:+ „ქალო, მე მაგას არ ვიცნობ“.+
58 ცოტა ხანში სხვამ დაინახა იგი და უთხრა: „შენც ერთი იმათგანი ხარ“. პეტრემ მიუგო: „არა ვარ, კაცო“.+
59 დაახლოებით ერთი საათის შემდეგ, სხვა ვიღაცა დაჟინებით ამტკიცებდა: „ესეც ნამდვილად მასთან იყო, რადგან გალილეელია!“+
60 პეტრემ კი მიუგო: „არ ვიცი, კაცო, რას ამბობ“. ჯერ სიტყვა არ დაემთავრებინა, რომ მამალმა იყივლა.+
61 უფალი მიბრუნდა და პეტრეს შეხედა. გაახსენდა პეტრეს უფლის ნათქვამი, დღეს მამლის ყივილამდე სამჯერ უარმყოფო,+
62 გარეთ გამოვიდა და მწარედ ატირდა.+
63 კაცები, რომლებსაც შეპყრობილი ჰყავდათ იგი, მასხრად იგდებდნენ+ და სცემდნენ+ მას.+
64 სახეს უფარავდნენ და ეუბნებოდნენ, იწინასწარმეტყველე, ვინ დაგარტყაო.+
65 ბევრ სხვა რამესაც ამბობდნენ მის წინააღმდეგ და მკრეხელობდნენ.+
66 როცა გათენდა, ხალხის უხუცესები, უფროსი მღვდლები და მწიგნობრები შეიკრიბნენ+ და იესო თავიანთი სინედრიონის* დარბაზში წაიყვანეს. მათ უთხრეს:+
67 „თუ ქრისტე ხარ,+ გვითხარი“. მან კი მიუგო: „რომც გითხრათ, არ ირწმუნებთ,+
68 და რომ შეგეკითხოთ, არ მიპასუხებთ.+
69 ამიერიდან კი კაცის ძე+ ღვთის+ ძლიერ მარჯვენასთან+ იჯდება“.
70 ამაზე უთხრეს: „ესე იგი, ღვთის ძე ხარ?“ მან მიუგო: „თქვენ თვითონ ამბობთ,+ რომ ვარ“.
71 მათ თქვეს: „მეტი რა მოწმობა გვჭირდება?+ ჩვენ თვითონ მოვისმინეთ მისი პირიდან“.+
სქოლიოები
^ ებრაელების უზენაესი სასამართლო.
