მათე 22:1—46
22 იესო პასუხად ისევ მაგალითებით ელაპარაკებოდა მათ:+
2 «ზეციერი სამეფო ჰგავს მეფეს, რომელმაც თავის ძეს ქორწილი გადაუხადა.+
3 დაგზავნა მონები ქორწილში მიწვეულთა+ დასაძახებლად, მაგრამ მათ არ ისურვეს მისვლა.+
4 კვლავ დაგზავნა სხვა მონები+ და უთხრა: „უთხარით მოწვეულებს, სადილი გავამზადე,+ ხარები და ნასუქი საქონელი დაკლულია, ყველაფერი მზად არის, მობრძანდით-თქო ქორწილში“.+
5 მათ ყური არ ათხოვეს; ერთი თავის მინდორში წავიდა, მეორე — სავაჭრო საქმეზე,+
6 დანარჩენებმა კი შეიპყრეს მისი მონები, შეურაცხყვეს და დახოცეს.+
7 მეფე განრისხდა, გაგზავნა თავისი ჯარი და გაჟლიტა ის მკვლელები, მათი ქალაქი კი გადაწვა.+
8 მაშინ უთხრა მონებს: „საქორწილო სუფრა მზად არის, მაგრამ მოწვეულები არ აღმოჩნდნენ ღირსნი.+
9 ამიტომ გადით ქალაქიდან გამავალ გზებზე და ვისაც შეხვდებით, მოიწვიეთ ქორწილში“.+
10 გავიდნენ მონები გზებზე და ვინც შეხვდათ, ყველა შეკრიბეს, ბოროტიც და კეთილიც.+ საქორწილო დარბაზი სტუმრებით აივსო.+
11 როცა მეფე სტუმრების სანახავად შევიდა, თვალი მოჰკრა ერთ კაცს, რომელსაც საქორწილო ტანსაცმელი+ არ ეცვა
12 და უთხრა: „მეგობარო, როგორ შემოხვედი საქორწილო ტანსაცმლის+ გარეშე?“ ის ხმას არ იღებდა.
13 მაშინ მეფემ მსახურებს უთხრა: „შეუკარით ხელ-ფეხი და გადააგდეთ გარეთ, სიბნელეში. იქ იქნება მისი ტირილი და კბილთა ღრჭენა“.+
14 მოწვეული ბევრია, რჩეული კი — ცოტა».+
15 ამის შემდეგ წავიდნენ ფარისევლები და მოითათბირეს, რომ ის სიტყვაში გამოეჭირათ.+
16 მიუგზავნეს თავიანთი მოწაფეები და ჰეროდეს მომხრეები+ და უთხრეს: „მოძღვარო, ვიცით, რომ ყოველთვის ჭეშმარიტებას ლაპარაკობ, ჭეშმარიტებით ასწავლი ღვთის გზას და სხვისი აზრი არ გაშინებს, რადგან არ უყურებ ადამიანის გარეგნობას.+
17 მაშ, გვითხარი: როგორ ფიქრობ, ნებადართულია სულადობრივი გადასახადის გადახდა კეისრისთვის?“+
18 იესომ იცოდა მათი ბოროტი განზრახვა და მიუგო: „რატომ მცდით, თვალთმაქცებო?+
19 მაჩვენეთ მონეტა, რომლითაც სულადობრივ გადასახადს იხდით“. მათ დინარი მიუტანეს.
20 მან ჰკითხა: „ვისია ეს გამოსახულება და წარწერა?“+
21 „კეისრისა“, — უპასუხეს მათ. მაშინ უთხრა: „ამიტომ კეისრისა კეისარს მიეცით, ღვთისა კი — ღმერთს“.+
22 ეს რომ გაიგონეს, გაოცდნენ, თავი დაანებეს მას და წავიდნენ.+
23 იმ დღეს მივიდნენ მასთან სადუკეველები, რომლებიც ამბობენ, მკვდრეთით აღდგომა არ არისო, და ჰკითხეს:+
24 «მოძღვარო, მოსემ თქვა: „თუ ვინმე უშვილოდ მოკვდება, მისმა ძმამ უნდა შეირთოს მისი ცოლი და ძმას შთამომავლობა აღუდგინოს“.+
25 ჩვენთან შვიდი ძმა იყო. პირველი დაქორწინდა და მოკვდა, და რადგან შთამომავალი არ ჰყავდა, მისი ცოლი მისმა ძმამ შეირთო.+
26 ასე დაემართა მეორეს, მესამეს და ყველას მეშვიდეს ჩათვლით.+
27 ბოლოს, ქალიც მოკვდა.
28 აღდგომისას იმ შვიდიდან რომლის ცოლი იქნება იგი? ის ხომ ყველას ჰყავდა».+
29 იესომ მიუგო: «ცდებით, რადგან არც წმინდა წერილები იცით და არც ღვთის ძალა,+
30 ვინაიდან აღდგომისას არც ცოლს ირთავენ და არც თხოვდებიან,+ არამედ არიან როგორც ზეცაში ანგელოზები.
31 ნუთუ არ წაგიკითხავთ მკვდრეთით აღდგომაზე, რა გითხრათ ღმერთმა:+
32 „მე აბრაამის, ისაკისა და იაკობის ღმერთი ვარ“?+ ის მკვდრების ღმერთი კი არა, ცოცხლებისაა».+
33 ხალხს ესმოდა ეს და განცვიფრებული იყო მისი სწავლებით.+
34 როცა ფარისევლებმა მოისმინეს, რომ მან სადუკეველები გააჩუმა, მათთან ერთად შეიკრიბნენ.
35 ერთმა მათგანმა, კანონის მცოდნემ,+ გამოსაცდელად ჰკითხა:
36 „მოძღვარო, რომელია უდიდესი მცნება კანონში?“+
37 მან უთხრა: «„გიყვარდეს იეჰოვა, შენი ღმერთი, მთელი გულით, მთელი სულით და მთელი გონებით“.+
38 ეს არის პირველი და უდიდესი მცნება.
39 მეორე ამის მსგავსია: „მოყვასი საკუთარი თავივით გიყვარდეს“.+
40 ამ ორ მცნებაზეა დაფუძნებული მთელი კანონი და წინასწარმეტყველთა წიგნები».+
41 სანამ ფარისევლები ერთად იყვნენ, იესომ ჰკითხა:+
42 „რას ფიქრობთ ქრისტეზე? ვისი ძეა?“ „დავითის“,+ — უპასუხეს მათ.
43 მან უთხრა: «მაშ, როგორღა უწოდებს მას შთაგონებით+ დავითი უფალს, როცა ამბობს:
44 „იეჰოვამ ჩემს უფალს უთხრა: იჯექი ჩემ მარჯვნივ, სანამ შენს მტრებს შენ ფეხქვეშ არ მოვაქცევ“?+
45 თუ დავითი მას „უფალს“ უწოდებს, მისი ძე როგორღაა?»+
46 პასუხად სიტყვის თქმაც კი ვერავინ შეძლო. იმ დღიდან კითხვის დასმას ვეღარავინ უბედავდა.+
