მიქა 7:1—20
7 ვაიმე,+ რადგან შეგროვილ ზაფხულის ხილსა* და მომცვრეულ ყურძენს დავემსგავსე! ყურძნის ერთი მტევანიც აღარ დარჩა+ საჭმელად, აღარც საადრეო ლეღვი, ჩემი სულისთვის სასურველი!+
2 მოისპო დედამიწაზე ერთგული ადამიანი და არ არის მართალი კაცი ადამიანთა შორის.+ ყველანი სისხლის დასაღვრელად არიან ჩასაფრებულნი;+ თითოეული თავის ძმაზე ნადირობს ბადით.+
3 გაწაფული აქვთ ხელი ბოროტების საკეთებლად.+ რაღაცას ითხოვს მთავარი, მოსამართლე საჩუქრის მისაღებად ასამართლებს,+ დიდებული თავისი სულის წადილს გამოთქვამს;+ ისინი ერთად ხლართავენ ამას.
4 მათ შორის საუკეთესო ასკილის ბუჩქივითაა,+ მათ შორის ყველაზე მართალი ეკლის ღობეზე უარესია. დადგება შენი გუშაგების დღე, შენი განკითხვის დღე.+ მალე საგონებელში ჩავარდები.+
5 ნუ დაუჯერებთ მოძმეს, ნუ ენდობით ახლო მეგობარს.+ ბაგე დაიცავი მისგან, ვინც უბეში გიწევს.+
6 ვაჟი არაფრად აგდებს მამას, ასული დედის წინააღმდეგ გამოდის+ და რძალი — დედამთილის წინააღმდეგ;+ კაცის მტრები მისი ოჯახის წევრები არიან.+
7 მე კი კვლავაც იეჰოვასკენ მექნება მიპყრობილი მზერა.+ მოთმინებით დაველოდები ჩემი ხსნის ღმერთს.+ მომისმენს ჩემი ღმერთი.+
8 ნუ ხარობ ჩემზე, ქალო, ჩემო მტერო!+ დავეცი, მაგრამ წამოვდგები,+ სიბნელეში ვცხოვრობ,+ მაგრამ იეჰოვა იქნება ჩემი ნათელი.+
9 ვიტვირთებ იეჰოვას მრისხანებას — რადგან შევცოდე მას+ — სანამ არ განიხილავს ჩემს სასამართლო საქმეს და არ გამიჩენს სამართალს.+ სინათლეში გამომიყვანს ის; დავინახავ მის სიმართლეს.+
10 დაინახავს ამას ჩემი მტერი და სირცხვილი დაფარავს მას,+ ვინც მეუბნებოდა: სად არისო შენი ღმერთი იეჰოვა?!+ ჩემი თვალი იხილავს ჩემს მტერს.+ გაითელება ის და ქუჩის ტალახივით აიზილება.+
11 შენი გალავნის აგების დღეს, იმ დღეს შორს იქნება დადგენილება.+
12 იმ დღეს მოვლენ შენთან ასურეთიდან და ეგვიპტის ქალაქებიდან, მიწებიდან, რომლებიც გადაჭიმულია ეგვიპტიდან მდინარემდე*,+ ზღვიდან ზღვამდე და მთიდან მთამდე.+
13 გაპარტახდება მიწა მასზე მცხოვრებთა გამო, მათი საქმეთა ნაყოფის გამო.+
14 მწყემსე შენი ხალხი შენი კვერთხით,+ შენი სამემკვიდრო ფარა, რომელიც მარტო ცხოვრობდა ტყეში, შუა ხილნარში.+ მოძოვონ მათ ბაშანსა და გალაადში,+ როგორც ძველად.+
15 „გიჩვენებთ საოცრებებს, როგორც ეგვიპტის მიწიდან თქვენი გამოსვლის დღეს.+
16 დაინახავენ ხალხები და შეარცხვენს მათ მათი ძლევამოსილება.+ პირზე ხელს აიფარებენ+ და დაყრუვდებიან.
17 გველივით მტვერს ალოკავენ,+ შეშფოთებულნი გამოცვივდებიან თავიანთი სიმაგრეებიდან დედამიწის ქვეწარმავლებივით.+ კანკალით მოვლენ იეჰოვასთან, ჩვენს ღმერთთან, და შეეშინდებათ მისი“.+
18 შენსავით რომელი ღმერთი+ პატიობს დანაშაულს და გვერდს უვლის ცოდვას,+ რომელიც მისი მემკვიდრეობის დარჩენილ ნაწილს ჩაუდენია?+ მარადიულად არ იქნები განრისხებული, რადგან სიკეთე* გახარებს.+
19 კვლავაც შეგვიწყალებ,+ დათრგუნავ ჩვენს დანაშაულს.+ შენ მოისვრი ზღვის სიღრმეებში მთელ ჩვენს ცოდვებს.+
20 შენ უბოძებ მათ იაკობისთვის გამჟღავნებულ ჭეშმარიტებას და აბრაამისადმი გამოვლენილ სიკეთეს, რის მიცემასაც ფიცით დაჰპირდი ჩვენს მამა-პაპას დიდი ხნის წინათ.+
