ნეემია 6:1—19
6 სანბალატს,+ ტობიას,+ არაბ+ გეშემსა+ და ჩვენს დანარჩენ მტრებს შეატყობინეს თუ არა, რომ აღვადგინე გალავანი+ და ბზარი არ დარჩენილა მასში (თუმცა იმ დროისთვის კარიბჭეების კარები+ ჯერ არ მქონდა ჩადგმული),+
2 სანბალატმა და გეშემმა მაშინვე შემომითვალეს: „მოდი და დავთქვათ შეხვედრა+ ონოს+ ველის ერთ-ერთ სოფელში“. ბოროტების გაკეთება ჰქონდათ ჩემთვის განზრახული.+
3 ამიტომ მაცნეები გავუგზავნე+ მათ და შევუთვალე: „დიდ საქმეს ვარ შეჭიდებული+ და ვერ ჩამოვალ. რატომ უნდა მივატოვო და შევაჩერო საქმე თქვენთან ჩამოსვლის გულისთვის?“+
4 მიუხედავად ამისა, მათ ოთხჯერ შემომითვალეს იგივე სიტყვა, მეც იმავე პასუხს ვაძლევდი.
5 ბოლოს სანბალატმა+ იგივე სიტყვით მეხუთეჯერ გამომიგზავნა თავისი მსახური, რომელსაც გახსნილი წერილი ეჭირა ხელში.
6 წერილში ეწერა: „ხალხებში ხმა დადის და გეშემიც+ იმას ამბობს, რომ შენ და იუდეველები აჯანყებას+ აპირებთ, ამიტომაც აშენებთ გალავანს. როგორც ამბობენ, შენ უნდა გახდე მათი მეფე.+
7 წინასწარმეტყველებიც კი დაგიყენებია, რომ იერუსალიმში აცხადებდნენ შენზე, მეფეა იუდაშიო! მივა ეს ხმები მეფის ყურამდე, ამიტომ მოდი და მოვითათბიროთ“.+
8 მეც შევუთვალე: არ მომხდარა+ ის, რასაც შენ ამბობ, შენ თვითონ იგონებ-მეთქი ამას.+
9 ისინი ჩვენ დაშინებას ცდილობდნენ და ამბობდნენ: ჩამოუშვებენ ხელებს,+ შეწყვეტენ მუშაობას და საქმე აღარ გაკეთდებაო. გთხოვ, ღმერთო, ახლა გამიმაგრე ხელები!+
10 შევედი შემაიას, მეჰეტაბელის ვაჟის დელაიას ვაჟის სახლში და ის შინ ჩაკეტილი დამხვდა.+ მან მითხრა: „ჭეშმარიტი ღვთის სახლში, ტაძარში+ დავთქვათ შეხვედრა+ და ჩავკეტოთ ტაძრის კარები, რადგან შენ მოსაკლავად მოდიან ისინი, ღამით+ მოვლენ შენ მოსაკლავად“.
11 მე კი მივუგე: „განა ჩემნაირი კაცი უნდა გაიქცეს?!+ განა ჩემნაირი კაცი შევა ღვთის ტაძარში და იცოცხლებს?!+ მე იქ არ შევალ!“
12 გამოვიკვლიე და გავიგე, რომ ღმერთს არ გამოუგზავნია+ ის. იმიტომ წინასწარმეტყველებდა+ ის ამას ჩემ წინააღმდეგ, რომ ტობიასა და სანბალატს+ ჰყავდათ მოსყიდული.+
13 იმისთვის მოისყიდეს,+ რომ შემშინებოდა,+ ასე მოვქცეულიყავი და ცოდვა ჩამედინა,+ რათა ჩემი გატეხილი სახელით+ ესარგებლათ და შეურაცხყოფა მოეყენებინათ ჩემთვის.+
14 გაიხსენე,+ ჩემო ღმერთო, ტობია+ და სანბალატი მათი ამ საქმეების გამო, წინასწარმეტყველი ქალი ნოადიაც და სხვა წინასწარმეტყველებიც,+ რომლებიც მუდამ ჩემ დაშინებას ცდილობდნენ.
15 ბოლოს დასრულდა გალავნის+ აღდგენა ორმოცდათორმეტ დღეში, ელულის თვის ოცდამეხუთე დღეს.
16 ეს რომ ჩვენმა მტრებმა+ გაიგეს და ჩვენმა მეზობელმა ხალხებმა დაინახეს, საკუთარ თვალში დამცირდნენ და მიხვდნენ, რომ ეს საქმე ჩვენი ღვთის+ წყალობით შესრულდა.
17 იმ დროს იუდას წარჩინებულები+ მრავალ წერილს უგზავნიდნენ ტობიას+ და ტობიასგანაც მოსდიოდათ წერილები.
18 იუდაში მრავალი იყო მასთან ფიცით შეკრული, რადგან ის არახის ვაჟის,+ შექანიას სიძე იყო, და მის ვაჟს, იეჰოხანანს, ბერექიას ვაჟის, მეშულამის+ ასული ჰყავდა ცოლად.
19 ყოველთვის კარგს მეუბნებოდნენ მასზე,+ ჩემი სიტყვები კი მასთან მიჰქონდათ. ჩემ დასაშინებლად წერილებს აგზავნიდა ტობია.+
