რომაელები 11:1—36
11 მაშ, გეკითხებით: განა უარყო ღმერთმა თავისი ხალხი?+ არავითარ შემთხვევაში! ვინაიდან მეც ისრაელი ვარ,+ აბრაამის შთამომავალი ბენიამინის ტომიდან.+
2 არ უარუყვია ღმერთს თავისი ხალხი, რომელიც პირველად ცნო.+ როგორ, განა არ იცით, რას ამბობს წმინდა წერილი ელიას შესახებ, ისრაელის საქმეების გამო რომ შესჩივის ღმერთს?+
3 „იეჰოვა, შენი წინასწარმეტყველები დახოცეს და შენი სამსხვერპლოები მოთხარეს, ერთი მე დავრჩი და ჩემს სულსაც* ეძებენ“.+
4 მაგრამ რას პასუხობს მას ღმერთი?+ „დავიტოვე ჩემთვის შვიდი ათასი კაცი, რომლებმაც მუხლი არ მოიდრიკეს ბაალის წინაშე“.+
5 ჩვენს დროშიც გამოჩნდა წყალობით ამორჩეული+ ხალხი*.+
6 და თუ ეს წყალობით არის,+ ესე იგი, საქმეებით აღარ არის,+ სხვაგვარად წყალობა წყალობა აღარ იქნება.+
7 მაშ, რა? ისრაელმა ვერ მიიღო ის,+ რასაც გულმოდგინედ ეძებს, რჩეულებმა+ კი მიიღეს. დანარჩენებს გულები გაუქვავდათ,+
8 როგორც დაწერილია: „მისცა მათ ღმერთმა ღრმა ძილის სული,+ თვალები, რომ ვერ დაენახათ, და ყურები, რომ ვერ მოესმინათ, და დღემდე ასეა“.+
9 დავითიც ამბობს: „მახედ, ხაფანგად, დაბრკოლებად და საზღაურად ექცეთ თავიანთი სუფრა,+
10 დაუბნელდეთ თვალები, რათა ვერ ხედავდნენ, და სამუდამოდ მოიკაკვონ წელში“.+
11 ამიტომ გეკითხებით: ნუთუ ისე დაბრკოლდნენ, რომ დაეცნენ?+ არავითარ შემთხვევაში! მაგრამ მათ მცდარ ნაბიჯს+ ხსნა მოაქვს უცხოტომელთათვის,+ რათა ამან შური აღუძრას მათ.+
12 თუ მათი მცდარი ნაბიჯი სიმდიდრეს ნიშნავს ქვეყნიერებისთვის და მათი რიცხვის შემცირება — სიმდიდრეს უცხოტომელთათვის,+ რამდენად მეტს უნდა ნიშნავდეს მათი სრული რიცხვი!+
13 ახლა თქვენ გეუბნებით, უცხოტომელებო: რამდენადაც უცხოტომელთა+ მოციქული+ ვარ, ვადიდებ+ ჩემს მსახურებას,+
14 იქნებ როგორღაც შური აღვუძრა ჩემს ხალხს და ზოგიერთი+ გადავარჩინო.+
15 მათი მოკვეთა+ ქვეყნიერებისთვის თუ შერიგებას ნიშნავს,+ მაშ, რაღა იქნება მათი მიღება, თუ არა მკვდრებისთვის სიცოცხლის დაბრუნება?
16 თუ პირველ ნაყოფად+ აღებული ნაწილი წმინდაა, მთელი ცომიც წმინდაა,+ და თუ ფესვი წმინდაა, ტოტებიც წმინდაა.
17 თუ ზოგიერთი ტოტი გადატყდა და შენ, ველური ზეთისხილი, დაემყნე+ მათ შორის და მათთან ერთად ზეთისხილის+ ნოყიერების ფესვიდან+ დაიწყე საზრდოობა,
18 ნუ გამედიდურდები ტოტების წინაშე. თუ გამედიდურდი,+ გახსოვდეს: შენ კი არ გიკავია ფესვი,+ ფესვს უკავიხარ.+
19 შენ იტყვი, ტოტები იმიტომ გადატყდნენ,+ რომ მე დავმყნობოდიო.+
20 კეთილი, მაგრამ ისინი თავიანთი ურწმუნოების გამო+ გადატყდნენ, შენ კი რწმენით დგახარ.+ მოიშორე ქედმაღლური აზრები+ და გეშინოდეს,+
21 რადგან, თუ ღმერთმა ბუნებრივი ტოტები არ დაინდო, არც შენ დაგინდობს.+
22 ამიტომ დაინახე ღვთის სიკეთე+ და სიმკაცრე;+ მათ მიმართ, ვინც დაეცა — სიმკაცრე,+ შენ მიმართ კი — ღვთის სიკეთე, თუკი მის სიკეთეში დარჩები,+ თუ არადა, შენც მოიკვეთები.+
23 ისინიც, თუ თავიანთ ურწმუნოებაში არ დარჩებიან, დაემყნობიან,+ რადგან ღმერთს შეუძლია მათი ხელახლა დამყნობა.
24 მაგრამ, თუ შენ ბუნებით ველური ზეთისხილიდან მოჭრილი იქენი და არაბუნებრივად დაემყნე+ ბაღის ზეთისხილს, რამდენად უკეთესად დაემყნობიან ბუნებრივი ტოტები თავიანთ ზეთისხილის ხეს!+
25 არ მინდა, ძმებო, არ იცოდეთ ეს წმინდა საიდუმლო,+ რათა გონიერები არ გეგონოთ საკუთარი თავი: ისრაელის ნაწილს მანამდე ექნება გული გაქვავებული,+ სანამ უცხოტომელთაგან სრული რიცხვი+ არ შეივსება.+
26 ასე გადარჩება მთელი ისრაელი,+ როგორც დაწერილია: „სიონიდან+ მხსნელი მოვა და იაკობს უღმერთო საქმეებს მოაშორებს.+
27 ეს არის ჩემი შეთანხმება მათთან,+ როცა მათ ცოდვებს წავშლი“.+
28 სასიხარულო ცნობის მიხედვით ისინი ღვთის მტრები არიან თქვენ საკეთილდღეოდ,+ მაგრამ ღვთის მიერ არჩევის მიხედვით — საყვარელი ხალხი წინაპრების გამო.+
29 ღმერთი არასოდეს ინანებს, რომ მათ ეს ძღვენი მისცა და მოუწოდა.+
30 როგორც თქვენ იყავით ერთ დროს ღვთის ურჩნი,+ მაგრამ შეწყალებულნი+ ხართ მათი ურჩობის+ გამო,
31 ისე ისინიც ურჩობენ ახლა და ამიტომაც ხართ შეწყალებულნი,+ რათა ახლა ისინიც ასევე იქნენ შეწყალებულნი;
32 ვინაიდან ღმერთმა ყველანი ერთად დაამწყვდია ურჩობაში,+ რათა ყველა შეიწყალოს.+
33 ო, ღვთის სიმდიდრის,+ სიბრძნისა+ და ცოდნის+ სიღრმე! როგორი ჩაუწვდომელია მისი სამართალი+ და მიუკვლეველია მისი გზები!
34 „ვინ შეიცნო იეჰოვას გონება?+ ან ვინ გახდა მისი მრჩეველი?“+
35 ან „ვინ მისცა მას პირველმა, რომ უკან დაუბრუნოს?“+
36 მისგან, მისით და მისთვის არის ყველაფერი.+ მას დიდება მარადიულად.+ ამინ.
