რომაელები 4:1—25
4 თუ ეს ასეა, მაშ, რას ვიტყვით აბრაამზე, ჩვენს ხორციელ წინაპარზე?+
2 აბრაამი რომ თავისი საქმეებით ყოფილიყო მართლად აღიარებული,+ საამაყო ექნებოდა, მაგრამ არა ღვთის წინაშე.
3 რას ამბობს წმინდა წერილი? „აბრაამმა ირწმუნა იეჰოვა და ეს სიმართლედ ჩაეთვალა“.+
4 კაცს, რომელიც საქმეს აკეთებს,+ ეკუთვნის გასამრჯელო+ და წყალობად+ არ ეთვლება.
5 მას კი, ვინც არ აკეთებს, მაგრამ სწამს+ ის, ვინც უღმერთოს მართლად აღიარებს, რწმენა სიმართლედ+ ეთვლება.
6 დავითიც ბედნიერს უწოდებს კაცს, რომელსაც ღმერთი მართლად თვლის საქმეებისგან დამოუკიდებლად:
7 „ბედნიერნი არიან ისინი, ვისაც უკანონო საქმეები ეპატიათ+ და ვისი ცოდვებიც დაიფარა.+
8 ბედნიერია კაცი, რომელსაც იეჰოვა ცოდვას არ ჩაუთვლის“.+
9 ეს ბედნიერება მხოლოდ წინადაცვეთილებს აქვთ თუ წინადაუცვეთელებსაც?+ ჩვენ ვამბობთ, რომ აბრაამს რწმენა სიმართლედ ჩაეთვალა.+
10 მაგრამ როდის ჩაეთვალა? წინადაცვეთილს თუ წინადაუცვეთელს?+ წინადაცვეთილს კი არა, წინადაუცვეთელს.
11 და მიიღო ნიშანი,+ წინადაცვეთა, იმის ბეჭედი, რომ წინადაუცვეთელობისას რწმენით მართლად იქნა აღიარებული, რათა ყველა წინადაუცვეთელი მორწმუნის+ მამა+ გამხდარიყო, რომ ისინიც ჩათვლილიყვნენ მართლებად,
12 აგრეთვე გამხდარიყო წინადაცვეთილ შთამომავალთა მამა, რომლებიც არა მხოლოდ წინადაცვეთილები არიან, არამედ იმ რწმენის კვალს მიჰყვებიან, წინადაუცვეთელობისას რომ ჰქონდა ჩვენს მამა+ აბრაამს.
13 აბრაამს ან მის შთამომავლობას კანონის მეშვეობით კი არ მიეცა დაპირება,+ რომ ქვეყნიერების მემკვიდრე გახდებოდა, არამედ იმის გამო, რომ რწმენით მართლად იქნა აღიარებული.+
14 თუ კანონის დამცველები მემკვიდრეები არიან, მაშინ რწმენა ფუჭი ყოფილა და დანაპირები გაუქმებულა.+
15 სინამდვილეში, კანონი რისხვას წარმოქმნის,+ ხოლო სადაც კანონი არ არის, იქ არც დარღვევაა.+
16 მაშასადამე, ეს მოხდა რწმენის შედეგად, რათა ეს წყალობით+ ყოფილიყო და დანაპირები+ განმტკიცებულიყო მთელი მისი შთამომავლობისთვის+ — არა მხოლოდ მათთვის, ვინც კანონს მიჰყვება, არამედ მათთვისაც, ვინც აბრაამს მიჰყვება რწმენაში (ის ყველა ჩვენგანის მამაა,+
17 როგორც დაწერილია: „მე დაგნიშნე მრავალი ხალხის მამად“).+ ეს მოხდა ღვთის წინაშე, ვისიც მას სწამდა და ვინც მკვდრებს აცოცხლებს+ და ისე მიმართავს არარსებულს, თითქოს არსებობდეს.+
18 მას იმედის საფუძველი არ ჰქონდა, მაგრამ მაინც ჰქონდა იმედი და სწამდა,+ რომ მრავალი ხალხის მამა გახდებოდა,+ როგორც ღმერთს ჰქონდა მისთვის ნათქვამი: „ასევე იქნება შენი შთამომავლობაც“.+
19 თუმცა რწმენა არ შესუსტებია, ას წელს მიღწეული,+ ხედავდა, რომ სხეული გამოფიტული+ ჰქონდა და სარასაც უკვე ჩამკვდარი ჰქონდა საშვილოსნო.+
20 მაგრამ, რაკი ღმერთი დაჰპირდა,+ არ დაეჭვებულა ურწმუნოებით,+ არამედ რწმენამ გააძლიერა,+ ღმერთს ადიდებდა
21 და სრულიად იყო დარწმუნებული, რომ ღმერთს დანაპირების შესრულებაც შეეძლო.+
22 ამიტომაც „ეს სიმართლედ ჩაეთვალა“.+
23 და რომ ჩაეთვალა,+ მხოლოდ მისი გულისთვის კი არ დაიწერა,+
24 არამედ ჩვენი გულისთვისაც, ვისაც ასევე ჩაგვეთვლება, რადგან გვწამს მისი, ვინც მკვდრეთით აღადგინა ჩვენი უფალი იესო.+
25 ის ჩვენი შეცოდებებისთვის+ გადაეცა და აღდგა, რათა მართლებად გვაღიაროს.+
