რომაელები 7:1—25
7 განა არ იცით, ძმებო (კანონის მცოდნეებს ველაპარაკები), რომ კანონი მანამდე ბატონობს ადამიანზე, სანამ ის ცოცხალია?+
2 მაგალითად, გათხოვილი ქალი ქმრის სიცოცხლეში კანონით შეკრულია მასთან, მაგრამ თუ ქმარი მოუკვდა, ქმრის კანონისგან თავისუფალია.+
3 ამიტომ, თუ ქალი ქმრის სიცოცხლეში სხვა კაცს გაჰყვება, მას მრუში ეწოდება.+ მაგრამ, თუ ქმარი მოუკვდება, თავისუფალია მისი კანონისგან და სხვას რომ გაჰყვეს, მრუშად არ ჩაითვლება.+
4 ამიტომ, ჩემო ძმებო, თქვენც ხომ დაიხოცეთ კანონისთვის+ ქრისტეს სხეულის მეშვეობით, რომ ეკუთვნოდეთ სხვას,+ მკვდრეთით აღმდგარს,+ რათა ნაყოფი გამოვიღოთ+ ღვთისთვის.
5 როცა ხორციელად ვცხოვრობდით,+ კანონით აღძრული ცოდვილი ვნებები მოქმედებდნენ ჩვენი სხეულის ნაწილებში, რათა სასიკვდილო ნაყოფი გამოგვეღო.+
6 ახლა კი გათავისუფლებულნი ვართ კანონისგან,+ რადგან დავიხოცეთ+ იმისთვის, რასაც ჩაჭიდებულნი ვიყავით, რათა მონები+ გავმხდარიყავით სულით,+ ახალი გაგებით, და არა დაწერილი კანონით,+ ძველი გაგებით.
7 მაშ, რას ვიტყვით? ნუთუ კანონი ცოდვაა?+ არავითარ შემთხვევაში! კანონი რომ არა, არ მეცოდინებოდა, რა არის ცოდვა.+ მაგალითად, კანონში რომ არ ყოფილიყო ნათქვამი: „სხვისი არაფერი ისურვო“,+ არ მეცოდინებოდა, რას ნიშნავს სხვისი რამის სურვილი.+
8 მაგრამ ცოდვამ, რომელსაც მცნებამ მისცა საბაბი,+ ჩემში ყოველგვარი სურვილი წარმოქმნა, რადგან ცოდვა კანონის გარეშე მკვდარი იყო.+
9 ერთ დროს ცოცხალი ვიყავი კანონის გარეშე,+ მაგრამ როცა მცნება გაჩნდა,+ ცოდვა გაცოცხლდა, მე კი მოვკვდი.+
10 და დავინახე, რომ მცნება, რომელიც სასიცოცხლოდ+ იყო მოცემული, სასიკვდილოდ ყოფილა.+
11 ცოდვამ, რომელსაც მცნებამ მისცა საბაბი, შემაცდინა+ და მომკლა მისი მეშვეობით.
12 ასე რომ, კანონი წმინდაა.+ მცნებაც წმინდაა, მართალი+ და კარგი.+
13 მაშ, განა იმან მომიტანა სიკვდილი, რაც კარგია? არავითარ შემთხვევაში! ცოდვამ მომიტანა, რათა გამოჩენილიყო, რომ ცოდვას მოაქვს სიკვდილი კარგის მეშვეობით,+ რათა ცოდვა კიდევ უფრო დამძიმდეს მცნების მეშვეობით.+
14 ვიცით, რომ კანონი სულიერია,+ მე კი ხორციელი ვარ, ცოდვისთვის მიყიდული.+
15 არ ვიცი, რას ვაკეთებ, რადგან იმას კი არ ვაკეთებ, რაც მსურს, არამედ იმას, რაც მძულს.
16 ხოლო თუ იმას ვაკეთებ, რაც არ მსურს,+ ამით ვაღიარებ, რომ კანონი კარგია.+
17 მაგრამ ამას მე კი აღარ ვაკეთებ, არამედ ცოდვა, რომელიც ჩემში მკვიდრობს.+
18 ვიცი, რომ ჩემში, ესე იგი, ჩემს ხორცში კარგი არაფერი მკვიდრობს.+ კარგის კეთების სურვილი+ კი მაქვს, მაგრამ ვერ ვაკეთებ,+
19 რადგან კარგს, რაც მსურს, არ ვაკეთებ,+ ცუდი კი არ მსურს, მაგრამ მაინც ვაკეთებ.
20 ხოლო თუ იმას ვაკეთებ, რაც არ მსურს, ამას მე კი აღარ ვაკეთებ, არამედ ცოდვა, რომელიც ჩემში მკვიდრობს.+
21 ამრიგად, ასეთ კანონს ვპოულობ ჩემში: მინდა ვაკეთო, რაც სწორია,+ მაგრამ თან მდევს ცუდი.+
22 შინაგანად+ მართლაც მსიამოვნებს+ ღვთის კანონი,
23 მაგრამ ჩემი სხეულის ნაწილებში+ სხვა კანონს ვხედავ, რომელიც ებრძვის+ ჩემი გონების კანონს+ და ჩემი სხეულის ნაწილებში მყოფი ცოდვის კანონის ტყვედ მაქცევს.+
24 საწყალი ადამიანი ვარ! ვინ დამიხსნის სხეულისგან, რომელიც ამ სიკვდილით კვდება?+
25 ვმადლობ ღმერთს ჩვენი უფლის იესო ქრისტეს მეშვეობით!+ ასე რომ, გონებით ღვთის კანონის მონა+ ვარ, ხორცით კი — ცოდვის კანონისა.+
