საქმეები 4:1—37
4 როცა პეტრე და იოანე ხალხს ელაპარაკებოდნენ, თავზე დაადგნენ უფროსი მღვდლები, ტაძრის+ მცველთა უფროსი და სადუკეველები,+
2 რომლებიც გაღიზიანებულები იყვნენ იმის გამო, რომ ისინი ხალხს ასწავლიდნენ და აუწყებდნენ იესოს მკვდრეთით აღდგომას.+
3 შეიპყრეს ისინი და დააპატიმრეს მეორე დღემდე,+ ვინაიდან უკვე საღამო იყო.
4 მათგან კი, ვინც სიტყვა მოისმინა, მრავალმა ირწმუნა+ და მათი რიცხვი ხუთი ათასამდე გაიზარდა.+
5 მეორე დღეს იერუსალიმში შეიკრიბნენ მმართველები, უხუცესები და მწიგნობრები+
6 (აგრეთვე უფროსი მღვდელი ანა,+ კაიაფა,+ იოანე, ალექსანდრე და უფროსი მღვდლის ყველა ნათესავი),
7 დააყენეს ისინი შუაში და დაკითხვა დაუწყეს: „რა ძალით ან ვისი სახელით გააკეთეთ ეს?“+
8 მაშინ პეტრე წმინდა სულით აღივსო+ და უთხრა:
«ხალხის მმართველებო და უხუცესებო,
9 რადგან ავადმყოფისთვის გაკეთებული კარგი საქმის გამო ვართ დღეს დაკითხვაზე+ და გაინტერესებთ, ვისი სახელით გამოჯანმრთელდა ეს კაცი,
10 ცნობილი იყოს თქვენთვის და ისრაელის მთელი ხალხისთვის, რომ ეს მოხდა ნაზარეთელი იესო ქრისტეს სახელით,+ რომელიც თქვენ ბოძზე გააკარით,+ მაგრამ რომელიც ღმერთმა მკვდრეთით აღადგინა.+ მისი მეშვეობით დგას ეს კაცი საღ-სალამათი თქვენ წინაშე.
11 ის არის „ქვა, რომელიც თქვენ, მშენებლებმა არაფრად ჩააგდეთ, მაგრამ კუთხის თავად იქცა“.+
12 სხვა არავისში არ არის ხსნა, რადგან არ არსებობს ცის ქვეშ ადამიანებისთვის მიცემული სხვა სახელი,+ რომლითაც გადავრჩებით».+
13 როცა დაინახეს პეტრესა და იოანეს პირდაპირობა და შეატყვეს, რომ უსწავლელი და უბრალო ადამიანები იყვნენ,+ გაუკვირდათ. თანაც გაიხსენეს, რომ ისინიც იესოსთან ერთად იყვნენ.+
14 უყურებდნენ მათთან მდგომ განკურნებულ კაცს+ და საწინააღმდეგოს ვეღარაფერს ამბობდნენ.+
15 მოციქულებს მათ სინედრიონის* დარბაზის დატოვება უბრძანეს, თვითონ კი დაიწყეს მსჯელობა,
16 ამბობდნენ: „რა ვუყოთ ამათ?+ უდავოდ მოახდინეს დიდი ნიშანი, რაც იერუსალიმის ყველა მკვიდრისთვის ცხადია+ და ამას ჩვენ ვერ უარვყოფთ,
17 მაგრამ, ეს რომ მეტად აღარ გახმაურდეს, მოდი დავემუქროთ, აღარავის ელაპარაკონ ამ სახელით“.+
18 დაუძახეს მათ და უბრძანეს, ხმა აღარ ამოეღოთ და აღარ ესწავლებინათ იესოს სახელით.
19 პეტრემ და იოანემ კი მიუგეს: „თავად განსაჯეთ, სწორია თუ არა ღვთის თვალში, თქვენ მოგისმინოთ და არა ღმერთს.
20 ჩვენ ვერ შევწყვეტთ იმაზე ლაპარაკს, რაც ვიხილეთ და მოვისმინეთ“.+
21 კიდევ ერთხელ დაემუქრნენ და გაათავისუფლეს, რადგან მათ დასასჯელად ვერანაირი საფუძველი ვერ იპოვეს, ისიც გაითვალისწინეს, რომ ხალხი+ მომხდარის გამო ღმერთს განადიდებდა.
22 ის კაცი, რომელიც სასწაულებრივად განიკურნა, ორმოც წელს იყო გადაცილებული.
23 როცა გაათავისუფლეს, ისინი თავისიანებთან მივიდნენ+ და შეატყობინეს, რაც უფროსმა მღვდლებმა და უხუცესებმა უთხრეს.
24 ამის მოსმენისთანავე მათ ერთსულოვნად მიმართეს ღმერთს+ ხმამაღლა:
«უზენაესო+ უფალო, შენ შექმენი ცა და დედამიწა, ზღვა და ყველაფერი, რაც მათშია,+
25 და წმინდა სულის მეშვეობით ჩვენი წინაპარი დავითის,+ შენი მსახურის, პირით თქვი: „რატომ ახმაურდნენ ერები და რატომ ფიქრობენ ხალხები ამაოებაზე?+
26 დადგნენ დედამიწის მეფეები და შეიკრიბნენ მმართველები იეჰოვასა და მისი ცხებულის წინააღმდეგ“.+
27 ჰეროდე* და პონტიუს პილატე+ უცხოტომელებსა და ისრაელებთან ერთად შეიკრიბნენ ამ ქალაქში შენი წმინდა+ მსახურის, იესოს, შენი ცხებულის წინააღმდეგ+
28 იმის გასაკეთებლად, რისი მოხდენაც შენი ხელითა და შენი ნებით იქნა წინასწარ განსაზღვრული.+
29 ახლა კი, იეჰოვა, დაინახე მათი მუქარა+ და ძალა მიეცი შენს მონებს, შენი სიტყვა მთელი გამბედაობით ილაპარაკონ,+
30 როცა გაწვდილი გაქვს ხელი განსაკურნავად და შენი წმინდა მსახურის,+ იესოს სახელით+ ნიშნები და საკვირველებები+ ხდება».
31 როცა შეევედრნენ, ადგილი, სადაც შეკრებილები იყვნენ, შეირყა,+ ყველა წმინდა სულით+ აღივსო და დაიწყეს ღვთის სიტყვის გაბედულად ლაპარაკი.+
32 გარდა ამისა, მათ უმრავლესობას, რომლებმაც ირწმუნეს, ერთი გული და სული ჰქონდათ+ და არც ერთი მათგანი არ ამბობდა თავის ქონებაზე, ჩემიაო; ყველაფერი საერთო ჰქონდათ.+
33 მოციქულებიც დიდი გულმოდგინებით განაგრძობდნენ მოწმობას უფალ იესოს აღდგენის შესახებ.+ ყველა მათგანზე უხვად იყო წყალობა.
34 არც ერთ მათგანს არ უჭირდა,+ რადგან ყველა, ვისაც მინდვრები და სახლები ჰქონდა, ყიდდნენ, საფასური მიჰქონდათ,
35 მოციქულთა ფეხებთან დებდნენ+ და შემდეგ თითოეულს საჭიროებისდა მიხედვით უნაწილდებოდა.+
36 ამიტომ იოსებმა, რომელსაც მოციქულებმა ბარნაბა+ შეარქვეს (რაც ნუგეშის ძედ ითარგმნება), ლევიანმა, წარმოშობით კვიპროსელმა,
37 ნაკვეთის მფლობელმა, გაყიდა თავისი ნაკვეთი, ფული მიიტანა და მოციქულებს ფეხებთან დაუდო.+
