საქმეები 7:1—60
7 მღვდელმთავარმა ჰკითხა: „მართალს ამბობენ?“
2 მან მიუგო: «ხალხო, ძმებო და მამებო, მომისმინეთ. შუამდინარეთში, ხარანში+ დასახლებამდე, ჩვენს წინაპარ აბრაამს დიდების ღმერთი+ ეჩვენა
3 და უთხრა: „დატოვე შენი ქვეყანა და შენი სანათესავო და წადი ქვეყანაში, რომელსაც გიჩვენებ“.+
4 მანაც დატოვა ქალდეველების ქვეყანა და ხარანში დასახლდა. მამამისის სიკვდილის შემდეგ+ კი ღმერთმა ამ ქვეყანაში გადმოასახლა, რომელშიც ახლა ცხოვრობთ.+
5 ღმერთს ამ ქვეყანაში ტერფისოდენა+ სამკვიდროც კი არ მიუცია აბრაამისთვის, მაგრამ დაჰპირდა, რომ საკუთრებად+ მისცემდა ამ ქვეყანას, მის შემდეგ კი მის შთამომავლობას,+ თუმცა იმ დროს ჯერ არ ჰყავდა შვილი.+
6 ღმერთმა ისიც უთხრა, რომ მისი შთამომავლები ხიზნები+ იქნებოდნენ სხვა ქვეყანაში,+ დაიმონებდნენ და ოთხას წელიწადს დაჩაგრავდნენ მათ.+
7 „ერს, რომლის მონებიც გახდებიან, მე გავასამართლებ,+ — თქვა ღმერთმა, — ამის შემდეგ კი გამოვლენ მჩაგვრელთა ქვეყნიდან და ამ ადგილას წმინდა მსახურებას შემისრულებენ“.+
8 მან წინადაცვეთის+ შეთანხმებაც დაუდო მას. ასე რომ, როცა აბრაამს ისაკი+ შეეძინა, მერვე დღეს წინადაცვითა.+ ისაკს იაკობი შეეძინა, იაკობს კი — თორმეტი მამამთავარი.+
9 მაგრამ მამამთავრებს იოსებისა შეშურდათ+ და ეგვიპტეში გაყიდეს.+ ღმერთი კი მასთან იყო,+
10 დაიხსნა ის ყველა გასაჭირიდან და მისცა მადლი და სიბრძნე, რაც დაინახა ეგვიპტის მეფემ, ფარაონმა, და ის ეგვიპტისა და მთელი თავისი სახლის გამგებლად დანიშნა.+
11 მთელ ეგვიპტესა და ქანაანში შიმშილობა ჩამოვარდა, დიდი გასაჭირი დადგა. ჩვენი მამა-პაპა საზრდოს ვერ შოულობდა,+
12 იაკობმა კი გაიგო, რომ ეგვიპტეში+ იყო საკვები და ჩვენი მამა-პაპა გაგზავნა.+
13 მეორედ ჩასვლისას იოსებმა თავისი ვინაობა გაუმხილა ძმებს+ და იოსების წარმოშობის ამბავი ფარაონმაც შეიტყო.+
14 იოსებმა გაგზავნა ისინი და გამოიხმო ქანაანიდან მამამისი იაკობი და მთელი სანათესავო+ — სამოცდათხუთმეტი* სული.+
15 იაკობი ეგვიპტეში ჩავიდა+ და იქ გარდაიცვალა.+ იქვე დაიხოცა ჩვენი მამა-პაპაც.+
16 ისინი შექემში+ გადაასვენეს და დაასვენეს სამარხში,+ რომელიც აბრაამმა ხამორის ვაჟებისგან იყიდა ვერცხლის ფულით.+
17 ახლოვდებოდა ღვთის მიერ აბრაამისთვის გაცხადებული დანაპირების შესრულების დრო და ეგვიპტეში ხალხი იზრდებოდა რიცხობრივად და მრავლდებოდა,+
18 სანამ სხვა მეფე გამეფდებოდა ეგვიპტეში, რომელიც იოსებს არ იცნობდა.+
19 ის ვერაგულად ექცეოდა ჩვენს ხალხს+ და მამებს აიძულებდა, მიეტოვებინათ თავიანთი ჩვილები, რომ დახოცილიყვნენ.+
20 სწორედ იმ დროს დაიბადა მოსე,+ არაჩვეულებრივად ლამაზი ბავშვი.+ მას სამი თვე უვლიდნენ მამამისის სახლში,
21 ხოლო, როცა მიატოვეს, ფარაონის ქალიშვილმა აიყვანა და საკუთარი ვაჟივით გაზარდა.+
22 ასე ისწავლა მოსემ ეგვიპტელთა მთელი სიბრძნე.+ ის ძლიერი იყო სიტყვასა+ და საქმეში.
23 ორმოცი წელი რომ უსრულდებოდა, თავისი ძმების, ისრაელის ძეების სანახავად გაუწია გულმა,+
24 და როცა დაინახა, რომ ერთ-ერთს უსამართლოდ ექცეოდნენ, დაიცვა ის, შური იძია და მოკლა ეგვიპტელი.+
25 ეგონა, მიხვდებოდნენ ძმები, რომ ღმერთი მისი ხელით იხსნიდა მათ,+ მაგრამ ვერ მიხვდნენ.
26 მეორე დღეს ის მათთან მივიდა, როცა ჩხუბობდნენ, და მათ შერიგებას შეეცადა:+ „თქვენ ხომ ძმები ხართ. რატომ ექცევით ერთმანეთს უსამართლოდ?“+
27 მან, ვინც უსამართლოდ ექცეოდა თავის მოყვასს, ხელი ჰკრა მას და უთხრა: „ვინ დაგაყენა ჩვენს მმართველად და მოსამართლედ?+
28 ჩემი მოკვლაც ხომ არ გინდა, როგორც გუშინ ის ეგვიპტელი მოკალი?“+
29 ამ სიტყვების გამო მოსე გაიქცა და მიდიანის+ მიწას შეეხიზნა, სადაც მას ორი ვაჟი შეეძინა.+
30 ორმოცი წლის შემდეგ სინას მთასთან, უდაბნოში, მას ანგელოზი გამოეცხადა ცეცხლმოდებული ბუჩქის ალში.+
31 ამან მოსე გააოცა,+ ხოლო როცა დააპირა, ახლოდან ენახა, იეჰოვას ხმა მოესმა:
32 „მე ვარ შენი მამა-პაპის ღმერთი, აბრაამის, ისაკისა და იაკობის ღმერთი“.+ მოსე კანკალმა აიტანა და ვეღარ გაბედა ახლოს მისვლა.
33 იეჰოვამ უთხრა: „გაიხადე სანდლები, რადგან წმინდა მიწაზე დგახარ.+
34 ვიხილე ჩემი ხალხის ჩაგვრა ეგვიპტეში,+ მოვისმინე მათი ოხვრა+ და ჩამოვედი მათ დასახსნელად.+ ამიტომ ეგვიპტეში გგზავნი“.+
35 ის მოსე, რომელიც უარყვეს — ვინ დაგაყენა ჩვენს მმართველად და მოსამართლედო+ — ღმერთმა მმართველად და მხსნელად გაგზავნა+ იმ ანგელოზის ხელით, რომელიც მას ეკლიან ბუჩქში ეჩვენა.
36 ამ კაცმა გამოიყვანა ისინი.+ ორმოცი წელი საკვირველებებსა და ნიშნებს ახდენდა ეგვიპტეში,+ წითელ ზღვასთან+ და უდაბნოში.+
37 ეს ის მოსეა, რომელმაც ისრაელის ძეებს უთხრა: „ღმერთი თქვენი ძმებიდან მოგივლენთ ჩემნაირ წინასწარმეტყველს“.+
38 ეს ის არის,+ ვინც უდაბნოში კრებულში+ იყო ანგელოზთან ერთად,+ რომელიც სინას მთაზე ელაპარაკა მას და ჩვენს მამა-პაპას, და ის, ვინც ცოცხალი წმინდა სიტყვები მიიღო თქვენთვის გადმოსაცემად.+
39 მას არ დაემორჩილა ჩვენი მამა-პაპა, არამედ ხელი ჰკრეს+ და თავიანთი გულით ეგვიპტეში დაბრუნდნენ,+
40 აარონს ეუბნებოდნენ: „გაგვიკეთე ღმერთები, რომ წაგვიძღვნენ, რადგან არ ვიცით, რა დაემართა ამ მოსეს, რომელმაც ეგვიპტის მიწიდან გამოგვიყვანა“.+
41 გააკეთეს იმ დღეებში ხბო,+ მსხვერპლი შესწირეს კერპს და ხარობდნენ თავიანთი ნახელავით.+
42 ამიტომ ღმერთმა ზურგი შეაქცია მათ+ და თავიანთ ნებაზე მიუშვა, რომ წმინდა მსახურება შეესრულებინათ ცის ლაშქრისთვის, როგორც წინასწარმეტყველთა წიგნშია+ დაწერილი: „ისრაელის სახლო, განა მე მწირავდით საკლავსა და მსხვერპლს უდაბნოში ორმოც წელიწადს?+
43 თქვენ მოლოქის*+ კარავსა და ღმერთ რომფას ვარსკვლავს+ დაატარებდით, გამოსახულებებს, რომლებიც თაყვანსაცემად გააკეთეთ. ამიტომ ბაბილონის იქით გადაგასახლებთ“.+
44 ჩვენს მამა-პაპას უდაბნოში მოწმობის კარავი ჰქონდა, როგორც ღმერთმა უბრძანა მოსეს, რომ იმ ნიმუშის მიხედვით გაეკეთებინა, რომელიც იხილა.+
45 ჩვენმა მამა-პაპამ მემკვიდრეობით მიიღო ის და იესო ნავეს ძესთან+ ერთად იმ ხალხთა მიწაზე შეიტანა,+ რომლებიც ღმერთმა ჩვენი მამა-პაპის თვალწინ განდევნა.+ დავითის დრომდე იქ იყო კარავი.
46 დავითმა კი კეთილგანწყობა პოვა+ ღვთის თვალში და სთხოვა, პატივი ებოძებინა მისთვის, რომ სამყოფელი+ მოეწყო იაკობის ღვთისთვის,
47 მაგრამ მას სოლომონმა აუშენა სახლი.+
48 მიუხედავად ამისა, უზენაესი ხელთქმნილ სახლებში არ ცხოვრობს,+ როგორც წინასწარმეტყველი ამბობს:
49 „ზეცა ჩემი ტახტია+ და დედამიწა ჩემი ფეხსადგამი.+ როგორ სახლს ამიშენებთ? — ამბობს იეჰოვა. — ან სად არის ჩემი დასასვენებელი ადგილი?+
50 განა ჩემმა ხელმა არ შექმნა ეს ყოველივე?“+
51 ჯიუტებო, გულითა და ყურით წინადაუცვეთელებო,+ თქვენ ყოველთვის ეწინააღმდეგებით წმინდა სულს, როგორც თქვენი მამა-პაპა.+
52 რომელ წინასწარმეტყველს არ დევნიდა თქვენი მამა-პაპა?+ ისინი კლავდნენ+ მათ, ვინც წინასწარ აუწყებდა იმ მართლის მოსვლას,+ ვისი გამცემები და მკვლელებიც ახლა თქვენ გახდით,+
53 ვინც ანგელოზების მიერ გადმოცემული კანონი მიიღეთ,+ მაგრამ არ დაიცავით».
54 ამას რომ ისმენდნენ, გულზე სკდებოდნენ+ და კბილებს უღრჭიალებდნენ.+
55 მან კი, წმინდა სულით სავსემ, აიხედა ცაში და დაინახა ღვთის დიდება და ღვთის მარჯვნივ მდგომი იესო+
56 და თქვა: „აი, ვხედავ გახსნილ ცას+ და კაცის ძეს,+ ღვთის მარჯვნივ მდგომს“.+
57 ამის გაგონებაზე მთელი ხმით დაიყვირეს, ყურებზე ხელები მიიფარეს+ და ერთად მისცვივდნენ მას,
58 ქალაქიდან გააგდეს+ და ქვები დაუშინეს.+ თვითმხილველებმა+ თავიანთი ტანსაცმელი ერთი ახალგაზრდის, სავლეს ფეხებთან დააწყვეს.+
59 ისინი ქვებს ესროდნენ სტეფანეს, ის კი შეევედრა: „უფალო იესო, მიიღე ჩემი სული*“.+
60 შემდეგ მუხლი მოიდრიკა და ხმამაღლა დაიძახა: „იეჰოვა, ნუ ჩაუთვლი მათ ამ ცოდვას“.+ ეს თქვა და სიკვდილის ძილით დაიძინა.
სქოლიოები
^ იხილეთ დბ. 46:20, 27-ის სქოლიოები.
^ შესაძლოა მოლექი, ამონელთა ღვთაება. იხილეთ 1 მფ. 11:7.
^ ბერძნულად პნევმა. იხილეთ დანართი 2ბ.
