ფს. 137:1—9
137 ბაბილონში მდინარეების+ პირას ვისხედით+და ვტიროდით, როცა ვიხსენებდით სიონს.+
2 მის შუაგულში ალვის+ ხეებზეჩამოვკიდეთ ჩვენი ქნარები.+
3 ჩვენი დამატყვევებლები სიმღერას გვთხოვდნენ+და ჩვენი დამცინავები — მხიარულებას:+გვიმღერეთო სიონის რომელიმე სიმღერა.+
4 როგორ ვიმღეროთ იეჰოვას სიმღერა+უცხო მიწაზე?+
5 თუ დაგივიწყო, იერუსალიმო,+მაშინ ჩემს მარჯვენასაც დაავიწყდეს ყველაფრის კეთება.
6 სასაზე მიმეკრას ენა,+თუ არ გაგიხსენო,+თუ იერუსალიმი არ ვაქციოჩემი სიხარულის მთავარ მიზეზად.+
7 გახსოვდეს,+ იეჰოვა, როგორ ამბობდნენ ედომის+ ძეები იერუსალიმის დღეს:+გააშიშვლეთ, გააშიშვლეთო საძირკვლამდე!+
8 ბაბილონის ასულო, გაიძარცვები.+ბედნიერი იქნება ის, ვინც სამაგიეროს გადაგიხდის+და ისე მოგექცევა, როგორც შენ გვექცეოდი.+
9 ბედნიერი იქნება ის, ვინც შეიპყრობს და კლდეს მიანარცხებს+შენს შვილებს.
