ფს. 144:1—15
დავითის ფსალმუნი
144 კურთხეული იყოს იეჰოვა, ჩემი კლდე,+რომელიც ბრძოლას ასწავლის ჩემს ხელებს+და ომს — ჩემს თითებს;
2 ჩემი სიკეთე* და ჩემი ციხესიმაგრე,+ჩემი თავშესაფარი მაღლობზე და ჩემი მხსნელი,+ჩემი ფარი+ და ჩემი თავშესაფარი,+ჩემთვის ხალხების დამმორჩილებელი.+
3 იეჰოვა, რა არის კაცი, რომ ამჩნევ,+ან მოკვდავი ადამიანის ძე,+ რომ ყურადღებას აქცევ?
4 ადამიანი ამონასუნთქივითაა,+მისი დღეები — წარმავალი ჩრდილივით.+
5 იეჰოვა, მოდრიკე შენი ზეცა, რომ ჩამოხვიდე;+შეეხე მთებს, რომ ბოლვა იწყონ.+
6 ელვით გაანათე, რომ გაფანტო ისინი,+გაუშვი შენი ისრები, რომ თავგზა აუბნიო მათ.+
7 გამოიწოდე ხელები სიმაღლიდან,+გამათავისუფლე და მიხსენი დიდი წყლისგან,+უცხოთა ხელიდან,+
8 რომელთა პირიც სიცრუეს ლაპარაკობს+და რომელთა მარჯვენაც სიცრუის მარჯვენაა.+
9 ღმერთო, ახალ სიმღერას გიმღერებ.+ათსიმიან საკრავზე გიმღერებ ქებას+
10 მეფეთა მხსნელს,+შენი მსახური დავითის გამათავისუფლებელს დამღუპველი მახვილისგან.+
11 გამათავისუფლე და მიხსენი იმ უცხოთა ხელიდან,+რომელთა პირიც სიცრუეს ლაპარაკობს,+და რომელთა მარჯვენაც სიცრუის მარჯვენაა;+
12 რომლებიც ამბობენ: „ჩვენი ძეები გაზრდილი ნერგებივით არიან,+ჩვენი ქალიშვილები — სასახლის თლილი კუთხეებივით,
13 ჩვენი ბეღლები სავსეა ნაირ-ნაირი მოსავლით,+ჩვენი ცხვრის ფარები ათასჯერ და ათიათასჯერ მრავლდებიან მინდვრებში,
14 დამძიმებულია ჩვენი საქონელი, არც ჩახევები აქვს და არც გაბერწებულა;+არ ისმის ყვირილი ჩვენს მოედნებზე.+
15 ბედნიერია ხალხი, რომელსაც ასე მისდის საქმე!“ბედნიერია ხალხი, რომლის ღმერთიც იეჰოვაა!+
სქოლიოები
^ იხილეთ 136:1-ის სქოლიო.