ფს. 60:1—12
გუნდის ხელმძღვანელს: „შეხსენების შროშანი“. მიქთამი. დავითის ფსალმუნი. სასწავლებლად.+ როცა ის ებრძოდა არამ-ნაჰარაიმსა და არამ-ცობას; როცა დაბრუნდა იოაბი და მარილოვან ველზე დაამარცხა ედომი, თორმეტი ათასი კაცი+
60 ღმერთო, შენ მიგვაგდე, გაარღვიე ჩვენი რიგები.+შენ განგვირისხდი. ახლა კვლავ აღგვადგინე!+
2 შენ შეარყიე დედამიწა და დახეთქე.+ამოავსე მისი ბზარები, რადგან ირყევა.+
3 შენს ხალხს სიძნელეები აჩვენე.+ღვინო დაგვალევინე და თავბრუ დაგვახვიე.+
4 შენ მიეცი შენს მოშიშებს ნიშანი,+რომ ხან აქეთ და ხან იქით გაექცნენ მშვილდს. სელა.
5 შენი საყვარელი ხალხის გადასარჩენად,+გვიხსენი შენი მარჯვენით და გვიპასუხე.+
6 ღმერთმა ილაპარაკა თავისი სიწმინდით:+„გავიხარებ, შექემს გავცემ სამემკვიდრო წილად+და სუქოთის ველს გადავზომავ.+
7 ჩემია გალაადი და ჩემია მენაშე,+ეფრემი ჩემი თავკაცის სიმაგრეა,იუდა ჩემი მთავრის კვერთხია.+
8 მოაბი ჩემი დასაბანი ჭურჭელია.+ედომზე მოვისვრი ჩემს სანდალს.+გამარჯვების ყიჟინას დავცემ ფილისტიმს“.+
9 ვინ მიმიყვანს ალყაშემორტყმულ ქალაქამდე?+ვინ წამიძღვება ედომამდე?+
10 განა შენ არ მიგვაგდე, ღმერთო,+და აღარ მიუძღვები ჩვენს ჯარს, როგორც ღმერთი?!+
11 დაგვეხმარე გასაჭირში,+რადგან ფუჭია ხსნა ადამიანისგან.+
12 ღვთისგან მივიღებთ მაცოცხლებელ ძალას+და ის გათელავს ჩვენს მოწინააღმდეგეებს.+
