ფს. 88:1—18
კორახის ძეების სიმღერა, ფსალმუნი. გუნდის ხელმძღვანელს: მახალათი, რიგ-რიგობით სამღერად. ეზრახელი ჰემანის+ მასქილი
88 იეჰოვა, ჩემი ხსნის ღმერთო,+დღისით შემოგღაღადებ+და ღამითაც შენ მოგიხმობ.+
2 შენ წინაშე მოვა ჩემი ლოცვა.+ყური მოაპყარი ჩემს მუდარას.+
3 ეყო უბედურება ჩემს სულს,+ჩემი სიცოცხლე სამარის* პირასაა.+
4 საფლავში* ჩამსვლელთა შორის შევირაცხე;+დაუძლურებულ ვაჟკაცს დავემსგავსე,+
5 მკვდარივით გათავისუფლებულს,+საფლავში მწოლიარე მოკლულს,+რომელიც აღარ გახსოვსდა რომელიც მოშორებულია შენს მშველელ ხელს.+
6 შენ ჩამაგდე ძალიან ღრმა ორმოში,ბნელ ადგილებში, დიდ უფსკრულში.+
7 ჩემზე გადმოანთხიე რისხვა+და შენი ზვირთებით შემავიწროვე.+ სელა.
8 ნაცნობები ჩამომაშორე,+მათთვის სისაძაგლედ მაქციე.+შებოჭილი ვარ და ვეღარ ვინძრევი.+
9 თვალი დამისუსტდა გაჭირვებისგან.+მთელი დღე შენ მოგიხმობ, იეჰოვა,+შენკენ ვიწვდი ხელებს.+
10 განა სასწაულს მოახდენ მკვდართათვის?!+განა წამოდგებიან უსიცოცხლონი+და ხოტბას შეგასხამენ?!+ სელა.
11 განა გააცხადებენ შენს სიკეთეს* საფლავშიდა შენს ერთგულებას — ხრწნის ადგილზე?!+
12 განა გაიგებენ შენს სასწაულს სიბნელეში+ან შენს სიმართლეს — დავიწყების ქვეყანაში?!+
13 შენ გთხოვ შველას, იეჰოვა,+და შენ გეგებება დილაობით ჩემი ლოცვა.+
14 იეჰოვა, რატომ მიაგდე ჩემი სული?+რატომ მიმალავ სახეს?+
15 ბავშვობიდან მოყოლებული დაჩაგრული ვარ და არაერთხელ ვყოფილვარ სიკვდილის პირას;+გადატანილი მაქვს შენგან მოვლენილი საშინელებები.+
16 თავზე გადამიარა შენმა მრისხანებამ,+შენმა შიშის ზარმა დამადუმა.+
17 მთელი დღე გარს მივლიან წყალივით,+ერთბაშად შემომერტყნენ.
18 შენ განმაშორე ჩემი მეგობარი და ახლობელი;+სიბნელეა ჩემი ნაცნობი.+