ქებათა ქება 4:1—16
4 „რა ლამაზი ხარ,+ ჩემო საყვარელო! რა ლამაზი ხარ! თვალები მტრედისას+ მიგიგავს პირბადის+ მიღმა. შენი თმა თხის ფარას+ ჰგავს, გალაადის მთებიდან+ კუნტრუშით რომ ეშვება.
2 კბილები ახლად გაპარსულ,+ დაბანილ ცხვრებს გიგავს; ყოველი მათგანი ტყუპს აჩენს, არც ერთს არ დაუკარგავს თავისი ნაშიერი.
3 შენი ტუჩები ალისფერი ძაფივითაა და სასიამოვნოა შენი საუბარი.+ ბროწეულის ნახლეჩებივით გაქვს საფეთქლები პირბადის მიღმა.+
4 შენი კისერი+ დავითის კოშკს+ ჰგავს, ჩამწკრივებული ქვებით ნაშენს; ათასი ფარი+ ჰკიდია მასზე, ვაჟკაცთა მრგვალი ფარები.
5 შენი ორი ძუძუ+ ორი თიკანია, ქურციკის ნაშობი ტყუპი, შროშნებს+ შორის რომ ძოვენ“.
6 „სანამ სუნთქავს დღე+ და ქრებიან ჩრდილები, ავალ სმირნას მთაზე და გუნდრუკის გორაზე“.+
7 „ყოველმხრივ ლამაზი ხარ,+ ჩემო საყვარელო, და უნაკლო.+
8 ერთად წავიდეთ ლიბანიდან, ჩემო საცოლევ,+ ერთად წავიდეთ ლიბანიდან.+ ჩამოდი ანტილიბანის მწვერვალიდან, სენირის,+ თვით ხერმონის+ მწვერვალიდან, ლომთა ბუნაგებიდან და ჯიქთა მთებიდან.
9 შენ ამიძგერე გული, ჩემო დაო,+ ჩემო საცოლევ,+ შენ ამიძგერე გული ერთი გამოხედვით+ და შენი მძივის ერთი მარცვლით.
10 რა სასიამოვნოა შენი ალერსი,+ ჩემო დაო, ჩემო საცოლევ! რამდენად სჯობია შენი ალერსი ღვინოს და შენი ზეთების სურნელი — ყველანაირ სურნელებას!+
11 ბაგეებიდან ფიჭის თაფლი გდის,+ ჩემო საცოლევ! რძე და თაფლი+ გაქვს ენის ქვეშ და შენი ტანსაცმელი ლიბანის სურნელებას+ აფრქვევს.
12 ჩაკეტილი ბაღია ჩემი და,+ ჩემი საცოლე, ჩაკეტილი ბაღია და დალუქული წყარო.
13 შენი კანი ბროწეულების სამოთხეა; იქ არის საუკეთესო ხილი,+ ინა და ნარდი;+
14 ნარდი+ და ზაფრანა,+ ლერწამი+ და დარიჩინი,+ ყოველგვარი გუნდრუკის ხე, სმირნა და ალოე,+ ყოველგვარი საუკეთესო სურნელება;+
15 ბაღების წყარო და სუფთა წყლის ჭა,+ ლიბანიდან მოჩუხჩუხე ნაკადულები.+
16 გაიღვიძე, ჩრდილოეთის ქარო, მოდი, სამხრეთის ქარო!+ დაუბერე ჩემს ბაღში.+ იფრქვეოდეს მისი სურნელება“.
„მოვიდეს ჩემი სატრფო თავის ბაღში და ჭამოს საუკეთესო ხილი“.
