1 მატიანე 29:1—30
29 უთხრა დავით მეფემ მთელ კრებულს:+ „ჩემი ვაჟი სოლომონი, რომელიც ღმერთმა აირჩია,+ ახალგაზრდაა+ და გამოუცდელი, საქმე კი დიდია, რადგან დიდებული სახლი იეჰოვა ღმერთისთვისაა და არა კაცისთვის.+
2 რამდენადაც შევძელი,+ მოვამზადე+ ჩემი ღვთის სახლისთვის ოქრო+ ოქროს ნაკეთობებისთვის, ვერცხლი — ვერცხლის ნაკეთობებისთვის, სპილენძი — სპილენძის ნაკეთობებისთვის, რკინა+ — რკინის ნაკეთობებისთვის და ხე-ტყე+ — ხის ნაკეთობებისთვის; აგრეთვე ონიქსის+ ქვები, მაგარი დუღაბით მისადუღაბებელი ქვები, კენჭები მოზაიკისთვის, ძვირფასი ქვები და უამრავი ალებასტრი.
3 რაკი სასურველია+ ჩემთვის ჩემი ღვთის სახლი, კიდევ მაქვს ძვირფასი ქონება,+ ოქრო-ვერცხლი, რასაც ჩემი ღვთის სახლს ვწირავ იმის გარდა, რაც წმინდა სახლისთვის მომიმზადებია:+
4 სამი ათას ტალანტ ოქროს, ოფირის ოქროს,+ და შვიდი ათას ტალანტ ხალას ვერცხლს — ოთახების კედლების დასაფარავად;
5 ოქროს — ოქროს ნაკეთობებისთვის, ვერცხლს — ვერცხლის ნაკეთობებისთვისა და ხელოსნების გასაკეთებელი ყველა საქმისთვის. ვის სურს დღეს იეჰოვასთვის ნებაყოფლობით აივსოს ხელი ძღვნით?“+
6 საგვარეულოთა+ მთავრებმა,+ ისრაელის ტომების მთავრებმა,+ ათასისთავებმა,+ ასისთავებმა+ და მეფის სამუშაოების ზედამხედველებმა+ ნებაყოფლობით გაიღეს შესაწირავი.
7 ჭეშმარიტი ღვთის სახლის სამსახურისთვის მათ გაიღეს ხუთი ათასი ტალანტის ღირებულების ოქრო, ათი ათასი დარიკი*, ათი ათასი ტალანტის ღირებულების ვერცხლი, თვრამეტი ათასი ტალანტის ღირებულების სპილენძი და ასი ათასი ტალანტის ღირებულების რკინა.+
8 ვისაც ქვები აღმოაჩნდა, იეჰოვას სახლის საგანძურში მიიტანეს და გერშონელ+ იეხიელს+ ჩააბარეს.
9 გაახარა ხალხი შესაწირავის ნებაყოფლობით გაღებამ, რადგან მთელი გულით გაიღეს მათ იეჰოვასთვის ნებაყოფლობითი შესაწირავი;+ დიდად ხარობდა მეფე დავითიც.+
10 აკურთხა დავითმა+ იეჰოვა მთელი კრებულის თვალწინ+ და თქვა: „კურთხეული იყავი,+ იეჰოვა, ისრაელის ღმერთო,+ ჩვენო მამა, მარადიულად*!
11 შენია, იეჰოვა, სიდიადე,+ ძლევამოსილება,+ მშვენება,+ აღმატებულობა+ და ღირსება,+ რადგან ყველაფერი შენია ცაში თუ დედამიწაზე!+ შენია სამეფო,+ იეჰოვა, შენ ყველაზე ამაღლებული ხარ, როგორც მთავარი!+
12 შენგან მოდის სიმდიდრე+ და დიდება,+ შენ ბატონობ+ ყველაფერზე. შენს ხელთაა ძალა+ და ძლევამოსილება,+ შენს ხელთაა ყველას განდიდება+ და გაძლიერება.+
13 ახლა, ჩვენო ღმერთო, გმადლობთ+ და ვაქებთ+ შენს მშვენიერ+ სახელს!
14 ვინა ვარ მე+ და ვინ არის ჩემი ხალხი, რომ ასეთი ნებაყოფლობითი შესაწირავის გაღება შეგვძლებოდა?!+ ყველაფერი შენგანაა+ და შენი ხელით მოცემული მოგეცით,
15 რადგან შენ წინაშე ხიზნები ვართ და გადმოსახლებულები+ ჩვენი მამა-პაპის მსგავსად. ჩრდილივით არის ჩვენი დღეები დედამიწაზე+ და არ არსებობს იმედი.
16 იეჰოვა, ჩვენო ღმერთო, მთელი ეს სიმდიდრე, რაც შენი წმინდა სახელისთვის სახლის ასაშენებლად შევაგროვეთ, შენი ხელიდან არის და ეს ყველაფერი შენ გეკუთვნის.+
17 კარგად ვიცი, ჩემო ღმერთო, რომ გულების შემმოწმებელი+ ხარ და სიმართლე გგვრის სიამოვნებას.+ მე წრფელი გულით, ნებაყოფლობით შემოგწირე ეს ყველაფერი, ახლა კი სიამოვნებით შევყურებ აქ მყოფ შენს ხალხს, ნებაყოფლობით რომ გიძღვნის შესაწირავს.
18 იეჰოვა, ჩვენი მამა-პაპის+ — აბრაამის, ისაკისა და ისრაელის ღმერთო, მარადიულად შეუნახე შენს ხალხს გულის+ ეს განწყობა და შენკენ მომართე მათი გული!+
19 ჩემს ვაჟსაც, სოლომონსაც, მიეცი წრფელი გული,+ რომ დაიცვას შენი მცნებები,+ შენი მოწმობანი+ და წესები,+ შეასრულოს ყველაფერი და ააშენოს დიდებული სახლი,+ რომლისთვისაც თადარიგი დავიჭირე“.+
20 უთხრა დავითმა მთელ კრებულს:+ „ახლა აკურთხეთ+ იეჰოვა, თქვენი ღმერთი!“ და მთელმა კრებულმაც აკურთხა იეჰოვა, თავიანთი მამა-პაპის ღმერთი, მუხლი მოიყარა+ და პირქვე დაემხო+ იეჰოვასა და მეფის წინაშე.
21 მეორე დღესაც მსხვერპლი+ შესწირეს იეჰოვას და დასაწვავი შესაწირავი+ აღუვლინეს იეჰოვას: ათასი მოზვერი, ათასი ვერძი, ათასი მამალი თოხლი თავიანთ დასაღვრელ შესაწირავთან+ ერთად და უამრავი მსხვერპლი მთელი ისრაელისთვის.+
22 იმ დღესაც დიდი სიხარულით ჭამდნენ და სვამდნენ იეჰოვას წინაშე.+ მეორედ გაამეფეს სოლომონი, დავით მეფის ვაჟი,+ და წინამძღოლად სცხეს+ იეჰოვას წინაშე, ცადოკი+ კი მღვდლად სცხეს.
23 მეფედ დაჯდა სოლომონი იეჰოვას ტახტზე+ მამამისის, დავითის შემდეგ და წარმატებით მეფობდა,+ მთელი ისრაელი ემორჩილებოდა მას.
24 მთავრები,+ ძლიერი ვაჟკაცები+ და დავით მეფის ვაჟები+ დაემორჩილნენ სოლომონ მეფეს.
25 ძლიერ განადიდა იეჰოვამ სოლომონი+ მთელი ისრაელის თვალწინ და ისეთი სამეფო ღირსება მიანიჭა, მანამდე ისრაელის სხვა არც ერთ მეფეს რომ არ ჰქონია.+
26 დავითი, იესეს ვაჟი, მეფობდა მთელ ისრაელზე.+
27 ორმოც წელიწადს იმეფა მან ისრაელზე,+ შვიდ წელიწადს ხებრონიდან,+ ოცდაცამეტ წელიწადს — იერუსალიმიდან.+
28 მოკვდა ის ტკბილ სიბერეში,+ დღეებით, სიმდიდრითა+ და დიდებით მაძღარი,+ და მის შემდეგ მისმა ვაჟმა, სოლომონმა დაიწყო მეფობა.+
29 დავით მეფის საქმეები, პირველიდან უკანასკნელამდე, ჩაწერილია წინასწარმხილველ სამუელის,+ წინასწარმეტყველ ნათანისა+ და წინასწარმხილველ გადის+ სიტყვებში,
30 ამასთან ერთად ჩაწერილია მისი მეფობისა და მისი ძლევამოსილების ამბავი+ და ყველაფერი, რაც მას, მთელ ისრაელსა და მიწის ყველა სამეფოს გადახდა.+
სქოლიოები
^ სპარსული ოქროს მონეტა. იხილეთ დანართი 6ა.
^ სიტყვასიტყვით — უსასრულობიდან უსასრულობამდე.
