1 სამუელი 1:1—28
1 ეფრემის+ მთიან მხარეში ცხოვრობდა ერთი კაცი რამათაიმ-ცოფიმიდან,+ სახელად ელკანა,+ ცუფის+ ვაჟის, თოხუს ვაჟის, ელიჰუს ვაჟის იეროხამის ვაჟი; ეფრემელი იყო იგი.
2 ორი ცოლი ჰყავდა, ერთს ხანა ერქვა, მეორეს — ფენინა. ფენინას ჰყავდა შვილები, ხანა კი უშვილო იყო.+
3 ყოველწლიურად ადიოდა ის კაცი თავისი ქალაქიდან შილოში,+ რომ თაყვანი ეცა+ და მსხვერპლი შეეწირა ლაშქართა* ღვთისთვის, იეჰოვასთვის. იქ ელის ვაჟები, ხოფნი და ფინხასი,+ მღვდლებად ემსახურებოდნენ იეჰოვას.+
4 დადგა დღე, როცა ელკანამ მსხვერპლი შესწირა და ფენინას, თავის ცოლს, თავის ვაჟებსა და ასულებს დაუნაწილა,+
5 ხანას კი მხოლოდ ერთი წილი მისცა, თუმცა მას ხანა უყვარდა;+ საშვილოსნო დაეხშო იეჰოვას მისთვის.+
6 მისი მეტოქე ამწარებდა,+ გულს სტკენდა, რაკი საშვილოსნო დაუხშო მას იეჰოვამ.
7 ასე იქცეოდა იგი ყოველწლიურად,+ როცა ხანა უფლის სახლში ადიოდა.+ ასე ამწარებდა იგი ხანას, ის კი ტიროდა და არაფერს ჭამდა.
8 ერთხელ ელკანამ, თავისმა ქმარმა ჰკითხა: „ხანა, რატომ ტირი და რატომ არაფერს ჭამ, რატომ გაქვს გული დამწუხრებული?+ განა ათ ვაჟს არ გირჩევნივარ?“+
9 ადგა ხანა მას შემდეგ, რაც ჭამეს და სვეს შილოში. ამ დროს მღვდელი ელი იეჰოვას ტაძრის კარის წირთხლთან+ იჯდა.
10 სულგამწარებული+ ხანა ლოცულობდა იეჰოვას+ წინაშე და მწარედ ტიროდა.+
11 მან აღთქმა დაუდო ღმერთს:+ „ლაშქართა ღმერთო იეჰოვა, თუ მოხედავ შენი მხევლის გაჭირვებას+ და გამიხსენებ,+ არ დაივიწყებ შენს მხევალს და მისცემ ვაჟს, იეჰოვას მივუძღვნი მას მთელი მისი სიცოცხლე; სამართებელი არ მიეკარება მის თავს“.+
12 დიდხანს ლოცულობდა+ იგი იეჰოვას წინაშე, ელი კი მას პირზე აკვირდებოდა.
13 ხანა გულში ლაპარაკობდა;+ ბაგეებს ამოძრავებდა, მაგრამ მისი ხმა არ ისმოდა, ამიტომ ელის მთვრალი ეგონა.+
14 უთხრა მას ელიმ: „როდემდე უნდა იყო მთვრალი!+ გამოფხიზლდი“.
15 ხანამ მიუგო: „არა, ჩემო ბატონო, ერთი სულგამწარებული* ქალი ვარ, არც ღვინო დამილევია და არც სხვა მათრობელი სასმელი; იეჰოვას წინაშე ვღვრი ჩემს სულს*.+
16 უვარგისი+ ქალი ნუ გეგონება შენი მხევალი; დიდი წუხილი და სიმწარე მალაპარაკებდა ამდენს“.+
17 ელიმ უთხრა: „წადი მშვიდობით,+ ისრაელის ღმერთმა შეგისრულოს სათხოვარი“.+
18 მან მიუგო: „წყალობა პოვოს შენს თვალში შენმა მხევალმა“.+ წავიდა ქალი, ჭამა+ და აღარ დამწუხრებია სახე.+
19 ადგნენ დილაადრიან, თაყვანი სცეს იეჰოვას და შინ დაბრუნდნენ რამაში.+ დაწვა+ ელკანა ხანასთან, თავის ცოლთან და გაიხსენა იეჰოვამ იგი.+
20 დაორსულდა ხანა წლის დასაწყისში. ვაჟი გააჩინა და სამუელი დაარქვა,+ რადგან ამბობდა, იეჰოვას ვთხოვეო+ მისი თავი.
21 გავიდა ხანი და ისევ ავიდა ელკანა თავის სახლეულობასთან ერთად, რომ იეჰოვასთვის ყოველწლიური მსხვერპლი შეეწირა+ და აღთქმა შეესრულებინა.+
22 ხანა არ ასულა;+ თავის ქმარს უთხრა: „როგორც კი ბავშვს ძუძუს მოვწყვეტ,+ წავიყვან, წარვუდგენ იეჰოვას და სულ იქ იცხოვრებს“.+
23 ელკანამ, მისმა ქმარმა,+ მიუგო: „როგორც გერჩივნოს, ისე მოიქეცი.+ იყავი სახლში, სანამ ბავშვს ძუძუს მოსწყვეტ, ოღონდ აგისრულოს იეჰოვამ თავისი სიტყვა“.+ დარჩა ქალი სახლში და ძუძუს აწოვებდა ბავშვს, სანამ ძუძუს მოსწყვეტდა.+
24 როგორც კი ძუძუს მოსწყვიტა, წაიყვანა იგი, თან წაიყვანა სამი წლის ხარი, წაიღო ერთი ეფა ფქვილი და დიდი დოქი ღვინო,+ და მივიდა იეჰოვას სახლში, შილოში.+ ბავშვიც თან ჰყავდა.
25 დაკლეს ხარი და ბავშვი ელის მიუყვანეს.+
26 ქალმა უთხრა: „მაპატიე, ჩემო ბატონო, იცოცხლოს ჩემმა ბატონმა,+ მე ის ქალი ვარ, აქ რომ ვიდექი და იეჰოვას წინაშე ვლოცულობდი.+
27 ამ ბავშვს ვთხოვდი+ ლოცვაში იეჰოვას, რომ შეესრულებინა ჩემი სათხოვარი.+
28 ახლა იეჰოვას მივაბარე იგი+ და მთელი სიცოცხლე იეჰოვასთვის იქნება მიძღვნილი“.
და თაყვანი სცა იქ ელკანამ იეჰოვას.+
სქოლიოები
^ იგივე ცაბაოთი.
^ ებრაულად ნეფეშ. იხილეთ დანართი 2ა.
^ ან სული მაქვს გამწარებული. ებრაულად რუახ. იხილეთ დანართი 2ბ.
