2 მატიანე 7:1—22
7 როგორც კი სოლომონმა ლოცვა დაასრულა,+ ცეცხლი ჩამოვიდა ზეციდან+ და შთანთქა დასაწვავი შესაწირავი+ და მსხვერპლი; იეჰოვას დიდებამ+ აავსო სახლი.
2 ვეღარ შევიდნენ მღვდლები იეჰოვას სახლში,+ რადგან იეჰოვას დიდებას აევსო იეჰოვას სახლი.
3 როცა დაინახეს ისრაელის ძეებმა, როგორ ჩამოვიდა ცეცხლი და როგორ დაივანა იეჰოვას დიდებამ სახლზე, მაშინვე პირქვე დაემხვნენ ქვაფენილზე,+ თაყვანი სცეს+ იეჰოვას და მადლობდნენ, კარგია იგი,+ მარადიულიაო მისი სიკეთე*!+
4 მსხვერპლს სწირავდნენ მეფე და მთელი ხალხი იეჰოვას წინაშე.+
5 ოცდაორი ათასი ხარი და ას ოცი ათასი ცხვარი გაიღო მსხვერპლად მეფე სოლომონმა.+ ასე აღნიშნეს მეფემ და მთელმა ხალხმა ჭეშმარიტი ღვთის სახლის მიძღვნა.+
6 მღვდლები+ თავ-თავიანთ ადგილებზე იდგნენ, ლევიანები+ კი დავით მეფის მიერ იეჰოვას სამადლობლად+ გაკეთებული საკრავებით+ ხელში უმღეროდნენ იეჰოვას, მარადიულიაო მისი სიკეთე. ასე აღავლენდა ხოლმე დავითი ქებას მათი ხელით. მღვდლები საყვირებს ახმიანებდნენ+ მათ წინ, ამ დროს ფეხზე იდგნენ ისრაელები.
7 განწმინდა სოლომონმა+ შუა ეზო იეჰოვას სახლის წინ და იქ შესწირა დასაწვავი შესაწირავი+ და მშვიდობის მსხვერპლის* ქონი, რადგან ვეღარ იტევდა სოლომონის გაკეთებული სპილენძის სამსხვერპლო+ დასაწვავ შესაწირავს, მარცვლეულ შესაწირავსა+ და ქონს.+
8 შვიდ დღეს იდღესასწაულა+ სოლომონმა და მასთან ერთად მთელმა ისრაელმა,+ დიდმა კრებულმა+ ხამათის+ შესასვლელიდან ეგვიპტის ხევამდე.+
9 მერვე დღეს კი საზეიმო შეკრება გამართეს,+ რადგან შვიდ დღეს გრძელდებოდა სამსხვერპლოს მიძღვნა და შვიდ დღეს დღესასწაულობდნენ.
10 მეშვიდე თვის ოცდამესამე დღეს მან თავ-თავიანთ სახლებში გაუშვა ხალხი, გახარებული+ და გულმხიარული+ იმ ყოველივე კარგის გამო, რაც იეჰოვამ გაუკეთა დავითს, სოლომონსა და ისრაელს, თავის ხალხს.+
11 ამგვარად დაასრულა სოლომონმა იეჰოვას სახლი+ და მეფის სასახლე;+ ყველაფერი წარმატებით გააკეთა სოლომონმა, რისი გაკეთებაც გულში ჰქონდა იეჰოვას სახლისა და თავისი სასახლისთვის.
12 ღამით იეჰოვა გამოეცხადა+ სოლომონს და უთხრა: «შევისმინე შენი ლოცვა+ და ეს ადგილი ამოვირჩიე+ მსხვერპლის შესაწირავ სახლად.+
13 როცა ცას დავახშობ, რომ არ გაწვიმდეს,+ როცა კუტკალიას ვუბრძანებ, გადაჭამოს მიწა,+ და როცა ჭირს მოვუვლენ ჩემს ხალხს,+
14 ჩემი სახელით+ წოდებული ჩემი ხალხი+ კი თავს დაიმდაბლებს,+ ილოცებს,+ ძებნას დაუწყებს ჩემს სახეს+ და მიატოვებს თავის ბოროტ გზას,+ მეც მოვუსმენ ზეციდან,+ ვაპატიებ ცოდვებს+ და განვკურნავ მის მიწას.+
15 ამიერიდან თვალი ღია მექნება+ და ყური — მიპყრობილი+ ამ ადგილზე წარმოთქმული ლოცვისკენ.
16 ამიერიდან ვირჩევ+ და ვწმენდ ამ სახლს, რათა სამარადისოდ+ აქ იყოს დავანებული ჩემი სახელი,+ მუდამ აქ იქნება ჩემი თვალი და გული!+
17 თუ შენც ისე ივლი ჩემ წინაშე, როგორც მამაშენი დავითი+ დადიოდა, ყველაფერს ჩემი ბრძანებისამებრ+ გააკეთებ და დაიცავ ჩემს წესებსა+ და სამართალს,+
18 განვამტკიცებ შენს სამეფო ტახტს+ მამაშენთან, დავითთან დადებული შეთანხმებისამებრ,+ რომ ვუთხარი, არ დაგელევა-მეთქი კაცი, რომელიც იმმართველებს ისრაელზე.+
19 მაგრამ თუ განმიდგებით+ და მიატოვებთ ჩემს წესებსა+ და მცნებებს,+ რომლებიც მე დაგიწესეთ, წახვალთ და სხვა ღმერთებს დაუწყებთ მსახურებასა+ და თაყვანისცემას,+
20 მეც ამოგძირკვავთ ჩემი მიწიდან, რომელიც მოგეცით,+ ამ სახლს კი, ჩემი სახელისთვის რომ განვწმინდე,+ მოვიშორებ თვალთაგან+ და ხალხთა სალაპარაკოს+ და დასაცინს გავხდი.+
21 ყველა, ვინც ჩაუვლის ნანგრევების გროვად ქცეულ ამ სახლს,+ განცვიფრებული შეხედავს+ მას და იკითხავს, ასე რატომ მოექცაო იეჰოვა ამ მიწასა და სახლს?+
22 მიუგებენ: „რადგან მიატოვეს იეჰოვა,+ თავიანთი მამა-პაპის ღმერთი, რომელმაც ეგვიპტის მიწიდან გამოიყვანა ისინი,+ სხვა ღმერთებს ჩაეჭიდნენ,+ მათ სცემდნენ თაყვანს და ემსახურებოდნენ.+ ამიტომ დაატეხა მან ამდენი უბედურება“».+
