2 მეფეები 22:1—20
22 რვა წლისა გამეფდა იოშია+ და ოცდათერთმეტ წელიწადს იმეფა იერუსალიმში; დედამისი იყო ბოცკათელი+ იედიდა, ადაიას ასული.
2 სწორად იქცეოდა ის იეჰოვას თვალში,+ თავისი წინაპრის, დავითის გზით დადიოდა+ და არ გადაუხვევია არც მარჯვნივ და არც მარცხნივ.+
3 თავისი მეფობის მეთვრამეტე წელს მეფე იოშიამ იეჰოვას სახლში გაგზავნა მწერალი შაფანი,+ მეშულამის ძის აცალიას ძე, და უთხრა:
4 „მიდი მღვდელმთავარ+ ხილკიასთან+ და შეაგროვებინე იეჰოვას სახლში+ მიტანილი ფული,+ რაც კარის მცველებმა+ აკრიფეს ხალხისგან;
5 ხელში მისცენ ის სამუშაოთა შემსრულებლებს,+ რომლებიც იეჰოვას სახლზე არიან დაყენებული, რათა ბზარების ამოსავსებად მისცენ მათ იეჰოვას სახლში მომუშავეებს,+
6 ხელოსნებს, მშენებლებსა და კალატოზებს, და იმისთვისაც გასცენ, რომ იყიდონ ხის მასალა და თლილი ქვები სახლის შესაკეთებლად.+
7 ოღონდ ანგარიშს ნუ მოსთხოვენ მათ, ვისაც ფულს მისცემენ ხელში,+ რადგან ერთგულად+ მუშაობენ ისინი“.
8 უთხრა მღვდელმთავარმა ხილკიამ+ მწერალ+ შაფანს:+ „კანონის ეს წიგნი+ ვიპოვე იეჰოვას სახლში“. მისცა ხილკიამ წიგნი შაფანს და მანაც დაიწყო მისი კითხვა.
9 შევიდა მწერალი შაფანი მეფესთან და უთხრა: „შენმა მსახურებმა გადმოყარეს ფული, რომელიც სახლში აღმოჩნდა, და ხელში მისცეს ის სამუშაოების შემსრულებლებს, იეჰოვას სახლზე დაყენებულებს“.+
10 სიტყვა განაგრძო მწერალმა შაფანმა და უთხრა მეფეს: „ეს წიგნი+ მღვდელმა ხილკიამ მომცა“. და დაიწყო შაფანმა მისი კითხვა მეფის წინაშე.
11 როგორც კი მეფემ კანონის წიგნის სიტყვები მოისმინა, ტანსაცმელი შემოიხია.+
12 უბრძანა მეფემ მღვდელ ხილკიას, ახიკამ+ შაფანის ძეს, აქბორ მიქაიას ძეს, მწერალ შაფანსა და მეფის მსახურ ასაიას:+
13 „წადით და დაეკითხეთ+ იეჰოვას ჩემთვის, ხალხისთვის და მთელი იუდასთვის ამ ნაპოვნ წიგნში ჩაწერილი სიტყვების გამო, რადგან დიდია იეჰოვას რისხვა,+ ჩვენზე რომ აენთო, ვინაიდან არ ისმინა ჩვენმა მამა-პაპამ+ ამ წიგნის სიტყვები და არ შეასრულა ის, რაც ჩვენთვისაა ჩაწერილი“.+
14 მღვდელი ხილკია, ახიკამი, აქბორი, შაფანი და ასაია წავიდნენ წინასწარმეტყველ+ ხულდასთან, ტანსაცმლის მცველ+ შალუმის, ხარხასის ძის თიკვას ძის, ცოლთან, რომელიც იერუსალიმის მეორე უბანში ცხოვრობდა, და ელაპარაკნენ.+
15 მან მიუგო მათ: «აი რას ამბობს იეჰოვა, ისრაელის ღმერთი:+ „უთხარით იმ კაცს, რომელმაც ჩემთან გამოგგზავნათ,
16 აი რას ამბობს-თქო იეჰოვა: უბედურებას მოვაწევ+ ამ ადგილს და მის მკვიდრთ,+ ავუხდენ იმ წიგნში ჩაწერილ ყველა სიტყვას,+ იუდას მეფემ რომ წაიკითხა;+
17 რაკი მიმატოვეს და სხვა ღმერთებს უბოლებენ შესაწირავს,+ რომ თავიანთი ნამოქმედარით შეურაცხმყონ,+ ჩემი რისხვაც აინთო ამ ადგილზე და არ დაცხრება“.+
18 ასე უთხარით იუდას მეფეს, რომელმაც იეჰოვასთან შესაკითხად გამოგგზავნათ: აი რას ამბობს-თქო იეჰოვა, ისრაელის ღმერთი: „ის სიტყვები რომ მოისმინე+
19 და სათნო გული+ აღმოგაჩნდა, თავი რომ დაიმდაბლე+ იეჰოვას წინაშე, როცა მოისმინე ჩემი ნათქვამი ამ ადგილსა და მის მკვიდრებზე, გამაოგნებლად და წყევლად+ რომ იქცევა, ტანსაცმელი რომ შემოიხიე+ და ტიროდი ჩემ წინაშე, მეც გისმინე, — ამბობს იეჰოვა.+ —
20 ამიტომ, მოგასვენებ+ შენი მამა-პაპის გვერდით და მშვიდობით განისვენებ შენს საფლავში;+ არ იხილავს შენი თვალი მთელ იმ უბედურებას, რომელსაც ამ ადგილს მოვაწევ“». მიუტანეს ეს პასუხი მეფეს.
