2 სამუელი 3:1—39
3 დიდხანს გაგრძელდა ბრძოლა საულის სახლსა და დავითის სახლს შორის;+ დავითი ძლიერდებოდა,+ საულის სახლი კი უფრო და უფრო სუსტდებოდა.+
2 ხებრონში+ დავითს ვაჟები+ შეეძინა: პირმშო ამნონი+ იზრეელელი ახინოამისგან+ შეეძინა;
3 მეორე ვაჟი ქილაბი+ ქარმელელი ნაბალის ქვრივისგან, აბიგაილისგან+ შეეძინა; მესამე ვაჟი აბესალომი+ მააქასგან შეეძინა, გეშურის მეფის, თალმაის+ ასულისგან;
4 მეოთხე ვაჟი ადონია+ ხაგითისგან+ შეეძინა; მეხუთე ვაჟი შეფატია,+ აბიტალისგან შეეძინა;
5 მეექვსე ვაჟი ითრეამი+ ეგლასგან შეეძინა, თავისი ცოლისგან — ესენი შეეძინა დავითს ხებრონში.
6 ვიდრე საულის სახლსა და დავითის სახლს შორის ბრძოლა გრძელდებოდა, აბნერი+ თავის მდგომარეობას განამტკიცებდა საულის სახლში.
7 ჰყავდა საულს ერთი ხარჭა, რიცფა,+ აიას+ ასული. ჰკითხა იშ-ბოშეთმა+ აბნერს: „რატომ დაწექი მამაჩემის ხარჭასთან?“+
8 განრისხდა+ აბნერი იშ-ბოშეთის ნათქვამზე და უთხრა: „მე რა, იუდას ძაღლის+ თავი ვარ? სიკეთეს ვუკეთებ მამაშენის, საულის სახლს, მის ძმებსა და მის მეგობრებს, არ ჩამიგდიხარ დავითის ხელში, შენ კი ამ ქალთან ცოდვას მაბრალებ.
9 ასე და ასე უყოს ღმერთმა აბნერს და უარესიც,+ თუ ისე არ მოვიქცე, როგორც დავითს დაუფიცა იეჰოვამ,+
10 არ წავართვა მეფობა საულის სახლს და დავითის ტახტი არ დავადგინო ისრაელსა და იუდაზე დანიდან ბეერ-შებამდე“.+
11 მან ვეღარაფერი უპასუხა აბნერს, რადგან შეეშინდა მისი.+
12 მაშინვე გაუგზავნა აბნერმა დავითს მაცნეები და შეუთვალა: „ვისია ეს მიწა? დამიდე შეთანხმება და ჩემი ხელით მოგიმხრობ მთელ ისრაელს“.+
13 მან მიუგო: „კარგი, დაგიდებ შეთანხმებას, ოღონდ ერთი პირობით: ვერ იხილავ ჩემს სახეს,+ თუ საულის ასულს, მიქალს+ არ მომიყვან, როცა ჩემ სანახავად მოხვალ“.
14 გაუგზავნა დავითმა საულის ვაჟს, იშ-ბოშეთს+ მაცნეები და შეუთვალა: „მომეცი ჩემი ცოლი მიქალი, ვინც ასი ფილისტიმელის ჩუჩების+ სანაცვლოდ დავნიშნე“.
15 გაგზავნა კაცები იშ-ბოშეთმა და წამოიყვანა იგი მისი ქმრისგან, ფალტიელისგან,+ ლაიშის ვაჟისგან;
16 ქმარი ტირილით მიჰყვებოდა უკან ბახურიმამდე.+ უთხრა მას აბნერმა: „გაბრუნდი!“ და ისიც გაბრუნდა.
17 მოეთათბირა აბნერი ისრაელის უხუცესებს: «გუშინაც და გუშინწინაც+ თქვენ დავითის გამეფებას ცდილობდით.
18 ახლა იმოქმედეთ, რადგან უთხრა იეჰოვამ დავითს: „ჩემი მსახურის, დავითის ხელით+ დავიხსნი ჩემს ხალხს, ისრაელს ფილისტიმელთა და ყველა მათი მტრის ხელიდან“».
19 ბენიამინელებსაც+ ელაპარაკა აბნერი და ხებრონშიც წავიდა დავითთან სალაპარაკოდ, რომ ისრაელისა და ბენიამინის მთელი სახლის სათქმელი ეთქვა.
20 ოც კაცთან ერთად მივიდა აბნერი დავითთან ხებრონში და დავითმა ნადიმი+ გაუმართა აბნერსა და მასთან მყოფთ.
21 უთხრა აბნერმა დავითს: „ავდგები, წავალ და შევუკრებ მთელ ისრაელს მეფე-ბატონს. შეთანხმებას დაგიდებენ და ისე იმეფებ მათზე, როგორც შენი სული მოისურვებს“.+ გაისტუმრა დავითმა აბნერი და ისიც წავიდა მშვიდობით.+
22 ამ დროს ბრუნდებოდნენ დავითის მსახურები და იოაბი, რომლებიც სათარეშოდ იყვნენ გასულები, და დიდძალი ნადავლი+ მოჰქონდათ. აღარ იყო აბნერი დავითთან ხებრონში, რადგან უკვე გაშვებული ჰყავდა იგი დავითს და ისიც მშვიდობით მიდიოდა.
23 მოვიდა იოაბი+ თავისი ჯარით და აცნობეს მას: „ნერის+ ვაჟი აბნერი+ იყო მეფესთან მოსული; გაისტუმრა მეფემ იგი და მშვიდობით წავიდა“.
24 შევიდა იოაბი მეფესთან და უთხრა: „ეს რა გააკეთე?+ აბნერი მოვიდა შენთან, შენ კი გაუშვი და წავიდა იგი თავის ნებაზე.
25 კარგად იცი, რომ ნერის ვაჟი, აბნერი შენ მოსატყუებლად მოვიდა, რომ გაიგოს, როდის გადიხარ და როდის შემოდიხარ,+ და ყველაფერი, რასაც აკეთებ“.+
26 გამოვიდა იოაბი დავითისგან, მაცნეები გაუგზავნა აბნერს და სირას ჭიდან დააბრუნეს იგი.+ დავითმა ეს არ იცოდა.
27 როცა ხებრონში+ დაბრუნდა აბნერი, იოაბმა კარიბჭიდან გვერდზე გაიხმო იგი, რომ ცალკე დალაპარაკებოდა;+ მუცელში ჩასცა მახვილი+ და მოკვდა იგი ასაჰელის,+ მისი ძმის სისხლის გამო.
28 გაიგო ეს დავითმა და თქვა: „სამუდამოდ უდანაშაულონი ვართ მე და ჩემი სამეფო იეჰოვას წინაშე ნერის ვაჟის, აბნერის სისხლის დაღვრაში.+
29 მიეზღოს+ იოაბსა და მამამისის მთელ სახლს და არ გამოილიოს იოაბის სახლში+ გამონადენიანი,+ კეთროვანი,+ თითისტარის ხელში ამღები+ კაცი, მახვილით დაცემული და პურს მონატრებული!“+
30 ვინაიდან იოაბმა და მისმა ძმამ, აბიშაიმ+ მოკლეს აბნერი,+ რადგან მან მათი ძმა ასაჰელი მოკლა გაბაონთან გამართულ ბრძოლაში.+
31 უთხრა დავითმა იოაბსა და ყველა მასთან მყოფს: „შემოიხიეთ ტანსაცმელი,+ შემოირტყით ჯვალო+ და იგლოვეთ აბნერი“. თვითონ მეფე დავითიც მიჰყვებოდა საკაცეს.
32 დამარხეს აბნერი ხებრონში და ხმამაღლა ატირდა მეფე აბნერის სამარხთან; ატირდა მთელი ხალხიც.+
33 ასე მოთქვამდა აბნერზე მეფე:
„უგუნური კაცივით+ უნდა მომკვდარიყო აბნერი?!
34 ხელი არ შეგბორკვია+და ფეხზე სპილენძის ბორკილი არ დაგდებია,+ისე დაეცი, როგორც უმართლობის+ ძეების წინ ეცემიან“.
ამაზე კვლავ ატირდა+ ხალხი.
35 ჯერ კიდევ დღე იყო, მოდიოდა ხალხი და სანუგეშებლად პური+ მოჰქონდა დავითთან, დავითი კი იფიცებოდა: „ასე და ასე მიყოს ღმერთმა+ და უარესიც, თუ მზის ჩასვლამდე+ პური ან რამე ვიგემო!“
36 ხედავდა ამას ხალხი და მოსწონდათ, როგორც სხვა ყველაფერი, რასაც მეფე აკეთებდა.+
37 გაიგო იმ დღეს მთელმა იუდამ და მთელმა ისრაელმა, რომ არ ერია მეფის ხელი ნერის ვაჟის, აბნერის სიკვდილში.+
38 უთხრა მეფემ თავის მსახურებს: „იცით, როგორი მეთაური და როგორი ვაჟკაცი დაეცა დღეს ისრაელში?!+
39 მე კი დღეს, თუმცა მეფედ ვარ ცხებული,+ უძლური ვარ; ესენი კი, ცერუიას+ ვაჟები, მეტისმეტად სასტიკნი არიან.+ იეჰოვამ მიუზღოს ბოროტებს ჩადენილი ბოროტების სანაცვლოდ“.+
