გოდება 4:1—22
א [ალეფ]
4 როგორ დაეკარგა ბზინვარება მბრწყინავ ოქროს,
ხალას ოქროს!+
როგორ მიმოიფანტა ყოველი ქუჩის თავში+ წმინდა ქვები!+
ב [ბეთ]
2 ხალასი ოქროსავით ძვირფასი სიონის ძეებიროგორ დაემსგავსნენ თიხის დოქებს,მექოთნის ნახელავს!
ג [გიმელ]
3 ტურებიც კი აწოვებენ ძუძუს თავიანთ ნაშიერთ;ჩემი ხალხის ასული კი გასასტიკებულია,+ როგორც სირაქლემა უდაბნოში.+
ד [დელეთ]
4 ძუძუთა ბავშვებს წყურვილისგან ენა სასაზე ეკვრით;
ბავშვები პურს ითხოვენ,+ მაგრამ არავინ აძლევთ.+
ה [ჰე]
5 ვინც ერთ დროს ნუგბარს ჭამდნენ,ახლა ქუჩებში მშივრები წვანან,+
და ვისაც ალისფერი სამოსი ეცვათ,+ ახლა ნაცარში გახვეულან.
ו [ვავ]
6 ჩემი ხალხის ასულის სასჯელი სოდომის სასჯელზე დიდია,+რომელიც უეცრად დაემხო და არავინ მიშველებია.+
ז [ზაინ]
7 მისი ნაზირები+ თოვლზე სუფთანი, რძეზე თეთრნი
და მარჯანზე წითურნი იყვნენ; საფირონივით ბზინავდნენ.
ח [ხეთ]
8 ახლა კი ჭვარტლზე მეტად გაშავებულან,
ვეღარ ცნობენ მათ ქუჩებში;
კანი გამხმარი ხესავით აქვთ, ძვლებზე მისჭკნობიათ.+
ט [ტეთ]
9 მახვილით დახოცილებიშიმშილით დახოცილებზე ბედნიერები არიან,+
მათზე, ვისაც მინდვრის ნაყოფი მოაკლდათ და განგმირულებივით ძალა გამოეცალათ.
י [ჲოდ]
10 ერთ დროს თანამგრძნობი ქალებისაკუთარი ხელით ხარშავენ თავიანთ შვილებს;+
გლოვის პურად იქცნენ ისინი ჩემი ხალხის ასულის დაცემისას.+
כ [ქაფ]
11 იეჰოვამ გადმოანთხია თავისი რისხვა,გადმოღვარა თავისი მრისხანება,+
ცეცხლი დაანთო სიონში და შთაინთქა მისი საძირკვლები.+
ל [ლამედ]
12 დედამიწის მეფეები და მისი მკვიდრნი არ იჯერებდნენ,რომ მოწინააღმდეგეები და მტრები იერუსალიმის კარიბჭეებში შევიდოდნენ.+
מ [მემ]
13 ეს მის წინასწარმეტყველთა ცოდვებისადა მის მღვდელთა დანაშაულის გამო მოხდა,+
მართალთა სისხლს რომ ღვრიდნენ.+
נ [ნუნ]
14 ბრმებივით დაეხეტებიან ქუჩებში.+
ისე არიან სისხლში ამოსვრილნი,+რომ ვერავინ ეხება მათ სამოსს.
ס [სამეხ]
15 „გაგვეცალეთ, უწმინდურებო! — უყვირიან მათ. —გაგვეცალეთ, გაგვეცალეთ! არ შეგვეხოთ!“
უსახლკარონი არიან და დახეტიალებენ.
ხალხები ერთმანეთში ლაპარაკობენ:„ჩვენთან ვეღარ იცხოვრებენ;+
פ [ფე]
16 იეჰოვამ დაქსაქსა ისინი;+მოწყალე თვალით აღარ გადმოხედავს მათ.
ხალხი პატივისცემით აღარ მოეპყრობა აღარც მღვდლებს+ და აღარც უხუცესებს“.+
ע [აინ]
17 დაგვაწყდა თვალები დახმარების მოლოდინში;+
იმ ერს დავეძებდით, რომელსაც ჩვენი ხსნა არ შეეძლო.+
צ [ცადე]
18 ყოველი ფეხის ნაბიჯზე გვისაფრდებოდნენ,+რომ ჩვენს მოედნებზე ვეღარ გვევლო.
მოგვიახლოვდა აღსასრული; გაილია ჩვენი დღეები, დაგვიდგა აღსასრული.
ק [კოფ]
19 ცის არწივებზე სწრაფები იყვნენ ჩვენი მდევრები;+
მთა-მთა მოგვდევდნენ და უდაბნოში გვისაფრდებოდნენ.
ר [რეშ]
20 ჩვენს ნესტოთა სუნთქვა, იეჰოვას ცხებული,+დიდ ორმოში ჰყავთ დატყვევებული,+
ის, ვისზეც ვამბობდით, მის ჩრდილქვეშ ვიცხოვრებთო ხალხებს შორის.
ש [შინ]
21 გაიხარე და იმხიარულე, ედომის ასულო,+ უცის მიწის მკვიდრო!
შენამდეც მოვა სასმისი,+ დათვრები და გაშიშვლდები.+
ת [თავ]
22 სიონის ასულო, შენი დანაშაულის გამო სასჯელი მოხდილი გაქვს;
ის მეტად აღარ გადაგასახლებს.+
შენ კი, ედომის ასულო, პასუხს მოგთხოვს შენი დანაშაულის გამო;
გაამჟღავნებს შენს ცოდვებს.+
