დაბადება 18:1—33
18 გამოეცხადა იეჰოვა+ აბრაამს მამრეს დიდ ხეებს შორის,+ როცა ის შუადღის პაპანაქება სიცხეში კარვის შესასვლელთან იჯდა.
2 თავი ასწია და დაინახა შორიახლოს მდგომი სამი კაცი.+ გაიქცა მათთან შესახვედრად და პირქვე დაემხო მათ წინაშე.
3 შემდეგ სთხოვა: „იეჰოვა, თუ წყალობა ვპოვე შენს თვალში, გვერდს ნუ აუვლი შენს მსახურს.
4 წყალს მოვატანინებ, ფეხებს დაგაბანინებთ+ და ხის ქვეშ დაისვენეთ.
5 თქვენს მსახურთან მოსულხართ და ისე როგორ გაგიშვათ?! პურს მოვიტან, დანაყრდით და მერე წადით“. მათ მიუგეს: „კარგი, ისე გააკეთე, როგორც თქვი“.
6 მიირბინა აბრაამმა სარასთან კარავში და უთხრა: „ჩქარა, მოიტანე 3 სეა* წმინდად დაფქული ფქვილი, ცომი მოზილე და პურები დააცხვე!“
7 შემდეგ აბრაამმა საქონელთან მიირბინა, საღი ხბო ამოარჩია და მსახურს მიუყვანა; მანაც საჩქაროდ დაკლა და მის მომზადებას შეუდგა.
8 მიიტანა კარაქი, რძე, ხბოს ხორცის კერძი და წინ დაუწყო. სანამ ისინი ჭამდნენ, თვითონ იქვე ხის ქვეშ იდგა.+
9 მათ ჰკითხეს: „სად არის შენი ცოლი, სარა?“+ აბრაამმა მიუგო: „აქ არის, კარავში“.
10 ერთ-ერთმა უთხრა: „გაის ამ დროს დავბრუნდები და შენს ცოლს, სარას, ვაჟი ეყოლება“.+ სარა კარვის შესასვლელთან იყო და გაიგო მისი ნათქვამი. კარავი იმ კაცის უკან იდგა.
11 აბრაამი და სარა მოხუცები იყვნენ, ხანში შესულები;+ სარა შვილიერების ასაკს გადაცილებული იყო.+
12 ჩაეცინა სარას და თავისთვის თქვა: „მოვხუცდი, ჩემი ბატონიც მოხუცია, ნუთუ მართლა გავიხარებ?!“+
13 იეჰოვამ აბრაამს უთხრა: „რატომ გაეცინა სარას და თქვა, სიბერეში მართლა მეყოლებაო შვილი?
14 არის რაიმე იეჰოვასთვის შეუძლებელი?!+ გაის ამ დროს დავბრუნდები შენთან და სარას ვაჟი ეყოლება“.
15 უარყო სარამ, არ გამიცინიაო, რადგან შეეშინდა. მან მიუგო: „როგორ არა, გაიცინე!“
16 წავიდნენ ისინი, სოდომისთვის+ რომ გადაეხედათ. აბრაამიც გაჰყვა მათ, რომ გაეცილებინა.
17 იეჰოვამ თქვა: „განა დავუმალავ აბრაამს, რის გაკეთებასაც ვაპირებ?!+
18 აბრაამისგან წარმოიშობა დიდი და ძლიერი ხალხი და მისით იკურთხება დედამიწის ყველა ხალხი.+
19 კარგად ვიცნობ მას და ვიცი, უბრძანებს თავის ძეებსა და სახლეულობას, რომელიც მის შემდეგ იქნება, იარონ იეჰოვას გზით — მოიქცნენ სწორად და აღასრულონ სამართალი+ — რათა შეუსრულოს აბრაამს იეჰოვამ დანაპირები“.
20 შემდეგ იეჰოვამ თქვა: „დიდია სამდურავი სოდომსა და გომორაზე+ და მეტისმეტად მძიმეა მათი ცოდვა.+
21 ჩავალ, ვნახავ, მართლა ისე იქცევიან, როგორი ხმაც მომდის მათზე? თუ ასე არაა, მაგასაც შევიტყობ“.+
22 ამის შემდეგ ისინი სოდომის გზას დაადგნენ; იეჰოვა+ კი აბრაამთან დარჩა.
23 მიუახლოვდა აბრაამი და ჰკითხა: „მართლებსაც გაანადგურებ ბოროტებთან ერთად?+
24 50 მართალი რომ იყოს ქალაქში, მაინც გაანადგურებ მას და არ შეიწყალებ იქ მყოფი 50 მართლის გამო?
25 შეუძლებელია, ასე მოიქცე და გაანადგურო მართალი ბოროტთან ერთად და მართალსაც იგივე დამართო, რასაც ბოროტს დამართებ.+ შეუძლებელია!+ განა მთელი დედამიწის მოსამართლე უსამართლოდ მოიქცევა?!“+
26 იეჰოვამ მიუგო: „თუ სოდომში 50 მართალს ვიპოვი, მთელ ქალაქს შევიწყალებ მათ გამო“.
27 აბრაამმა კვლავ უთხრა: „გავბედე იეჰოვასთან დალაპარაკება, თუმცა მტვერი და ნაცარი ვარ.
28 50 მართალს 5 რომ დააკლდეს, მაინც გაანადგურებ მთელ ქალაქს იმ 5-ის გამო?“ მან მიუგო: „არ გავანადგურებ, თუ 45-ს ვიპოვი“.+
29 მან კიდევ ჰკითხა: „40 რომ აღმოჩნდეს?“ ღმერთმა უპასუხა: „არ გავანადგურებ იმ 40-ის გამო“.
30 აბრაამმა კვლავ სთხოვა: „იეჰოვა, ნუ გამიწყრები,+ ნება მომეცი, კიდევ გკითხო: მხოლოდ 30 რომ აღმოჩნდეს?“ მან მიუგო: „არ გავანადგურებ იმ 30-ის გამო“.
31 მან ისევ უთხრა: „გავბედე იეჰოვასთან დალაპარაკება. მხოლოდ 20 რომ აღმოჩნდეს?“ ღმერთმა მიუგო: „არ გავანადგურებ იმ 20-ის გამო“.
32 ბოლოს სთხოვა: „იეჰოვა, ნუ გამიწყრები, ნება მომეცი, ერთხელაც გკითხო: მხოლოდ 10 რომ აღმოჩნდეს?“ მან მიუგო: „არ გავანადგურებ იმ 10-ის გამო“.
33 დაასრულა იეჰოვამ აბრაამთან საუბარი და გაშორდა მას.+ აბრაამიც დაბრუნდა თავის კარავში.
სქოლიოები
^ იმდენი, რამდენიც 22-ლიტრიან ჭურჭელში ჩაეტეოდა. იხ. დანართი ბ14.
