ებრაელების მიმართ 2:1—18

  • „დიდი გულისყურით მოვეკიდოთ მოსმენილს“ (1—4).

  • ღმერთმა ყოველივე იესოს დაუმორჩილა (5—9).

  • იესო და მისი ძმები (10—18).

    • „ხსნის მეთაური“ (10).

    • გულმოწყალე მღვდელმთავარი (17).

2  მაშ, დიდი გულისყურით მოვეკიდოთ მოსმენილს,+ რათა გზას არ ავცდეთ.+  თუ ანგელოზების პირით გადაცემული სიტყვა+ ურყევი იყო და ყოველი კანონდამრღვევი და ურჩი სამართლიანად ისჯებოდა,+  ჩვენ როგორღა დავაღწევთ თავს სასჯელს, თუკი უგულებელვყოფთ ცნობას დიდებული ხსნის შესახებ?!+ მასზე თავდაპირველად უფალმა იქადაგა+ და შემდეგ მისმა მსმენელებმა დაგვიდასტურეს,  რაშიც ღმერთიც უჭერდა მათ მხარს ნიშნებით, საკვირველებებითა და სასწაულებით,+ აგრეთვე წმინდა სულის ძღვნით, რომელსაც ყველას თავისი ნებისამებრ აძლევდა.+  მას ანგელოზებისთვის არ დაუმორჩილებია მომავალი მსოფლიო,+ რომელზეც ჩვენ ვსაუბრობთ.  ერთ მოწმეს ასე უწერია: „ვინ არის კაცი, რომ გახსოვს, ანდა მისი ძე, რომ ზრუნავ მასზე?!+  ანგელოზებზე ოდნავ დაბლა დააყენე, დიდებისა და პატივის გვირგვინი დაადგი და შენი ხელთა ქმნილება ჩააბარე;  ყოველივე მას დაუმორჩილე“.+ ღმერთმა ყველაფერი მას დაუმორჩილა,+ არ დაუტოვებია ისეთი რამ, მისთვის რომ არ დაემორჩილებინა.+ მართალია, ჯერ ვერ ვხედავთ იმას, რომ ყველაფერი მას ემორჩილებოდეს,+  მაგრამ ჩვენ ვხედავთ იესოს, რომელიც დიდებისა და პატივის გვირგვინითაა შემკული, რადგან სიკვდილი იგემა;+ მან ანგელოზებზე ოდნავ დაბალი მდგომარეობა დაიკავა,+ რათა ყველას გულისთვის მომკვდარიყო, რაც ღვთის წყალობაა.+ 10  მან, ვისთვისაც და ვისი მეშვეობითაც არსებობს ყოველივე, მართებულად მიიჩნია, რომ თავისი მრავალი ძის განსადიდებლად+ ჯერ მათი ხსნის მეთაური+ გაესრულყოფილებინა ტანჯვის მეშვეობით.+ 11  განმწმენდელსაც და განწმენდილთაც+ ერთი მამა ჰყავთ,+ ამიტომაც არ რცხვენია განმწმენდელს, რომ მათ „ძმები“ უწოდოს,+ 12  როცა ამბობს: „ჩემს ძმებს ვაუწყებ შენს სახელს; კრებულში მოგიძღვნი ქებას“,+ 13  და კიდევ: „მივენდობი მას“+ და „აი მე და ჩემი შვილები, რომლებიც იეჰოვამ* მომცა“.+ 14  ამიტომ, რადგან „შვილები“ ხორციელნი არიან, ისიც ხორციელი გახდა,+ რათა თავისი სიკვდილით ბოლო მოეღო მისთვის, ვინც სიკვდილს იწვევს,+ ანუ ეშმაკისთვის,+ 15  და გაეთავისუფლებინა ყველა, ვინც სიკვდილის შიშით მთელი სიცოცხლე მონობაში იყო,+ 16  რადგან ის ანგელოზების დასახმარებლად კი არ მოსულა, არამედ აბრაამის შთამომავლების.+ 17  მაშასადამე, ის ყოველმხრივ უნდა დამსგავსებოდა თავის „ძმებს“,+ რათა ღვთისთვის ემსახურა, როგორც გულმოწყალე და ერთგულ მღვდელმთავარს, ხალხის ცოდვებისთვის+ შერიგების მსხვერპლის შესაწირავად.+ 18  რაკი თავადაც იტანჯა, როცა იცდებოდა,+ მათი დახმარებაც შეუძლია, ვინც ახლა იცდება.+

სქოლიოები