ოსია 7:1—16
7 „როცა ისრაელის განკურნებას ვცდილობ,ეფრემის დანაშაულიც+და სამარიის ბოროტებაც მჟღავნდება;+ცრუობენ;+ ქურდები სახლებს ტეხენ
და ყაჩაღები გარეთ დაძრწიან.+
2 გულშიც კი არ ფიქრობენ, რომ მემახსოვრება მთელი მათი ბოროტება.+
გარემოცულნი არიან თავიანთი საქმეებით;ჩემ თვალწინ არიან ისინი.
3 თავიანთი ბოროტებით მეფეს ახარებენდა მზაკვრობით — მთავრებს.
4 ყველანი მრუშები არიან,მცხობლის მიერ გახურებულ ღუმელს ჰგვანან,ცეცხლს რომ ანელებს ცომის მოზელიდან აფუებამდე.
5 ჩვენი მეფის დღეს მთავრები ავად გახდნენ,ღვინომ განარისხა ისინი.+
მან დამცინავებისკენ გაიწოდა ხელი.
6 გული გახურებულ ღუმელს უგავთ*.
მცხობელს მთელი ღამე სძინავსდა დილით ღუმელში ცეცხლი ბრიალებს.
7 ყველანი გავარვარებულ ღუმელს ჰგვანან,ნთქავენ თავიანთ მმართველებს.
დაეცნენ მათი მეფეები;+არცერთი მათგანი არ მიხმობს.+
8 ეფრემი ხალხებში აითქვიფა.+
ეფრემი ცალ მხარეზე გამომცხვარ კვერს ჰგავს.
9 უცხოები აცლიან ძალას,+ მაგრამ თავად ვერ ხვდება ამას;
სრულად გაჭაღარავდა, თუმცა ვერ ამჩნევს.
10 ისრაელმა თავისი სიამაყით საკუთარი თავის წინააღმდეგ დაამოწმა,+მაგრამ თავის ღმერთს, იეჰოვას, არ დაბრუნებია+და არც შველა უთხოვია მისთვის.
11 ეფრემი უგუნურ და სულელ მტრედს დაემსგავსა.+
ეგვიპტეს მოუხმეს;+ ასურეთში გაიქცნენ.+
12 სადაც არ უნდა წავიდნენ, ბადეში გავხვევ.
ცის ფრინველებივით ძირს ჩამოვყრი.
გაფრთხილებისამებრ დავსჯი მათ.+
13 ვაი მათ, რადგან გამექცნენ!
გაპარტახდებიან, რადგან შემცოდეს!
მათ გამოსასყიდად მზად ვიყავი, მაგრამ სიცრუე ილაპარაკეს ჩემზე.+
14 გულით არ მთხოვდნენ შველას,+თუმცა მოთქვამდნენ თავიანთ საწოლებში.
მარცვლეულისა და ახალი ღვინის გამო თავს ისერავდნენ;დამიპირისპირდნენ.
15 მე აღვზარდე ისინი, მკლავები გავუმაგრე,მაგრამ დამიპირისპირდნენ და ავს იზრახავენ ჩემ წინააღმდეგ.
16 კი მობრუნდნენ, მაგრამ არა ბოლომდე;მოშვებული მშვილდივით არასაიმედონი არიან.+
მახვილით დაიხოცებიან მთავრები თავიანთი უკმეხი ენის გამო;
ამიტომ აბუჩად აიგდებენ მათ ეგვიპტეში“.+
სქოლიოები
^ ან შესაძლოა: „გულები ღუმელს უგავთ, როცა ხრიკებს მიმართავენ“.
