მოციქულთა საქმეები 4:1—37

  • პეტრეს და იოანეს დაპატიმრება (1—4).

    • მორწმუნეთა რიცხვი 5 000-ს აღწევს (4).

  • დაკითხვა სინედრიონის წინაშე (5—22).

    • „ჩვენ ვერ შევწყვეტთ... ლაპარაკს“ (20).

  • ლოცვა გაბედულების მისაღებად (23—31).

  • მოწაფეები ერთმანეთს ეხმარებიან (32—37).

4  როცა პეტრე და იოანე ხალხს ელაპარაკებოდნენ, თავზე დაადგნენ ტაძრის მცველთა უფროსი, მღვდლები და სადუკეველები,+  რომლებიც განრისხებულები იყვნენ იმის გამო, რომ ისინი ხალხს ასწავლიდნენ და იესოს მკვდრეთით აღდგომის შესახებ აუწყებდნენ.+  შეიპყრეს ისინი და ვინაიდან საღამო იყო, მეორე დღემდე დაპატიმრებული ჰყავდათ.+  თუმცა ბევრმა, ვინც მათი საუბარი მოისმინა, ირწმუნა. მორწმუნეთა* რიცხვმა 5 000-ს მიაღწია.+  მეორე დღეს შეიკრიბნენ იერუსალიმში მმართველები, უხუცესები და მწიგნობრები,  აგრეთვე უფროსი მღვდელი ანა,+ კაიაფა,+ იოანე, ალექსანდრე და უფროსი მღვდლის ყველა ნათესავი;  შუაში დააყენეს ისინი და დაკითხვა დაუწყეს: „რა ძალით ან ვისი სახელით გააკეთეთ ეს?“  მაშინ პეტრე წმინდა სულით აღივსო+ და უთხრა: «მმართველებო და უხუცესებო,  რადგან ხეიბრისთვის სიკეთის გაკეთების გამო ვართ დღეს დაკითხვაზე+ და გაინტერესებთ, ვისი სახელით გამოჯანმრთელდა ეს კაცი, 10  თქვენც და მთელმა ისრაელმაც იცოდეს, რომ ეს ნაზარეთელი იესო ქრისტეს სახელით+ მოხდა, რომელიც თქვენ ძელზე გააკარით,+ ღმერთმა კი მკვდრეთით აღადგინა.+ მისი მეშვეობით დგას ეს კაცი საღ-სალამათი თქვენ წინაშე. 11  ის არის „ქვა, რომელიც თქვენ, მშენებლებმა, დაიწუნეთ, მაგრამ კუთხის თავში დასადებ ქვად იქცა“.+ 12  სხვა არავის არ შეუძლია ხსნა, რადგან არ არსებობს ცის ქვეშ კაცთა შორის სხვა სახელი,+ რომელიც გვიხსნის».+ 13  როცა დაინახეს პეტრესა და იოანეს გაბედულება და შეატყვეს, რომ უსწავლელი და უბრალო ადამიანები იყვნენ,+ გაუკვირდათ. ისიც გაახსენდათ, რომ ისინი იესოსთან იყვნენ ხოლმე.+ 14  უყურებდნენ მათ გვერდით მდგომ განკურნებულ კაცს+ და ვერაფერს ამბობდნენ.+ 15  მოციქულებს მათ სინედრიონის დარბაზის დატოვება უბრძანეს, თვითონ კი მსჯელობა დაიწყეს, 16  ამბობდნენ: „რა ვუყოთ ამათ?+ ნამდვილად მოახდინეს სასწაული და ამის შესახებ იერუსალიმის ყველა მკვიდრმა შეიტყო;+ ჩვენ ამას ვერ უარვყოფთ; 17  მაგრამ, ეს რომ მეტად აღარ გახმაურდეს, მოდი დავემუქროთ და ვუთხრათ, რომ აღარავის ელაპარაკონ ამ სახელით“.+ 18  დაუძახეს მათ და უბრძანეს, აღარ ელაპარაკათ და აღარ ესწავლებინათ იესოს სახელით. 19  პეტრემ და იოანემ კი მიუგეს: „თავად განსაჯეთ, რამდენად სწორია ღვთის თვალში, თქვენ მოგისმინოთ და არა ღმერთს. 20  ჩვენ ვერ შევწყვეტთ იმაზე ლაპარაკს, რაც ვიხილეთ და მოვისმინეთ“.+ 21  კიდევ ერთხელ დაემუქრნენ; მერე გაათავისუფლეს, რადგან მათ დასასჯელად ვერანაირი საბაბი ვერ იპოვეს; ისიც გაითვალისწინეს, რომ ხალხი მომხდარის გამო ღმერთს განადიდებდა.+ 22  ის კაცი, რომელიც სასწაულებრივად განიკურნა, 40 წელს იყო გადაცილებული. 23  გათავისუფლების შემდეგ ისინი თავისიანებთან მივიდნენ და შეატყობინეს, რაც უფროსმა მღვდლებმა და უხუცესებმა უთხრეს. 24  ამის გაგებისთანავე მათ ღმერთს ხმამაღლა მიმართეს ლოცვით: «უზენაესო უფალო, შენ შექმენი ცა და დედამიწა, ზღვა და ყოველივე მათში არსებული,+ 25  და წმინდა სულის მეშვეობით ჩვენი წინაპარი დავითის,+ შენი მსახურის, პირით თქვი: „რატომ ბობოქრობენ ერები და რატომ ფიქრობენ ხალხები ამაოებაზე? 26  აღდგნენ დედამიწის მეფეები და შეიკრიბნენ მმართველები იეჰოვასა* და მისი ცხებულის წინააღმდეგ“.+ 27  ჰეროდე* და პონტიუს პილატე+ უცხოტომელებთან და ისრაელებთან ერთად შეიკრიბნენ ამ ქალაქში შენი წმინდა მსახურის, იესოს, შენი ცხებულის წინააღმდეგ,+ 28  რათა ის გაეკეთებინათ, რაც შენი ძალით და შენი ნებით წინასწარ გქონდა განსაზღვრული.+ 29  იეჰოვა*, ნახე, როგორ გვემუქრებიან; ძალა მიეცი შენს მონებს, რომ შენი სიტყვა გაბედულად ილაპარაკონ; 30  კვლავაც გაიწოდე ხელი განსაკურნავად, მოახდინე სასწაულები და საკვირველებები+ შენი წმინდა მსახურის, იესოს, სახელით».+ 31  გულმხურვალე ლოცვის შემდეგ ადგილი, სადაც შეკრებილები იყვნენ, შეირყა; ყველანი წმინდა სულით+ აღივსნენ და დაიწყეს ღვთის სიტყვის გაბედულად ქადაგება.+ 32  უამრავი მორწმუნე ერთ მუშტად იყო შეკრული; არცერთი მათგანი არ ამბობდა თავის ქონებაზე, ჩემიაო, ყველაფერი საერთო ჰქონდათ.+ 33  მოციქულები დიდი გულმოდგინებით განაგრძობდნენ ქადაგებას უფალ იესოს აღდგენის შესახებ.+ ღვთის წყალობა არავის აკლდა. 34  არცერთ მათგანს არ უჭირდა,+ რადგან ყველანი, ვისაც მინდვრები და სახლები ჰქონდათ, ყიდდნენ და ფული 35  მოციქულებთან მიჰქონდათ;+ შემდეგ თითოეულს საჭიროებისდა მიხედვით უნაწილებდნენ.+ 36  ლევიანმა იოსებმაც, წარმოშობით კვიპროსელმა, რომელსაც მოციქულებმა ბარნაბა+ შეარქვეს (რაც „ნუგეშის ძედ“ ითარგმნება), 37  გაყიდა თავისი ნაკვეთი და ფული მოციქულებთან მიიტანა.+

სქოლიოები

სიტყვასიტყვით — „კაცების“.
იგულისხმება ჰეროდე ანტიპა, ჰეროდე დიდის ვაჟი.