ფსალმუნები 142:1—7

  • თხოვნა მდევნელებისგან თავის დასახსნელად.

    • „არსად მაქვს თავშესაფარი“ (4).

    • „შენ ხარ ჩემი თავშესაფარი“ (5).

მასქილი*. დავითის ფსალმუნი, რომელიც მან გამოქვაბულში+ ყოფნისას დაწერა. ლოცვა. 142  მთელი ხმით შევთხოვ იეჰოვას შველას,+შევღაღადებ იეჰოვას, რომ წყალობა მიყოს.   მას ვუღვრი სულს, მას ვუყვები ჩემს გასაჭირს,+   როცა სულგამწარებული ვარ. შენ უწყი ჩემი გზასავალი.+მახე დამიგეს მტრებმა ჩემს სავალ გზაზე.   შემომხედე და ნახავ,რომ არავინ მიდგას მხარში;+ არსად მაქვს თავშესაფარი+და არავის ვადარდებ.   შენ მოგიხმობ საშველად, იეჰოვა, ვამბობ: „შენ ხარ ჩემი თავშესაფარი,+ერთადერთი იმედი ამ ცისქვეშეთში!“   მომისმინე, როცა შველას გთხოვ,რადგან შავი დღე მადგას. მიხსენი ჩემი მდევნელებისგან,+რადგან ჩემზე ძლიერნი არიან.   გამომიყვანე დილეგიდან,რომ განვადიდო შენი სახელი. ჩემ გარშემო შეიკრიბონ მართლები,რადგან კეთილად მეპყრობი.