ფსალმუნები 146:1—10

  • დაიმედება ღმერთზე და არა — ადამიანზე.

    • სიკვდილის დროს ქრება კაცის ფიქრები (4).

    • ღმერთი ფეხზე აყენებს დატანჯულს (8).

146  ადიდეთ იაჰი*!+ ადიდე იეჰოვა, სულო ჩემო!+   მთელი სიცოცხლე ვადიდებ იეჰოვას; ვუგალობებ ჩემს ღმერთს, სანამ ცოცხალი ვარ.   იმედს ნუ დაამყარებთ მმართველებზე,ნურც სხვა ადამიანებზე, რომელთაც არ შეუძლიათ ხსნა.+   ამოსდის სული*, თვითონ კი უბრუნდება მიწას;+იმ დღესვე ქრება მისი ფიქრები.+   ბედნიერია ის, ვისი შემწეც იაკობის ღმერთია,+ვინც იმედს თავის ღმერთ იეჰოვაზე ამყარებს,+   რომელმაც შექმნა ცა და დედამიწა,ზღვა, და ყოველივე მათში არსებული,+ის, ვინც ყოველთვის ერთგულია,+   ვინც სამართალს უჩენს ჩაგრულსდა აპურებს მშიერს;+ იეჰოვა ათავისუფლებს ტუსაღებს.+   იეჰოვა თვალს უხელს უსინათლოს,+იეჰოვა ფეხზე აყენებს დატანჯულს;+იეჰოვას უყვარს მართლები.   იეჰოვა იცავს ხიზანს,ის ზრუნავს ქვრივ-ობოლზე,+ბოროტთა გეგმებს კი შლის.+ 10  მარადიულად იმეფებს იეჰოვა,+თაობიდან თაობაში იმეფებს შენი ღმერთი, სიონო! ადიდეთ იაჰი*!

სქოლიოები

სხვაგვარად — „ალილუია“. „იაჰი“ არის ღვთის სახელის, იეჰოვას, შემოკლებული ფორმა.
ებრ. „რუახ“. იხ. „სული“ („ბიბლიურ სიტყვათა განმარტებანი“).
სხვაგვარად — „ალილუია“. „იაჰი“ არის ღვთის სახელის, იეჰოვას, შემოკლებული ფორმა.