ქებათა ქება 4:1—16
4 „რა ლამაზი ხარ, ჩემო საყვარელო!
რა ლამაზი ხარ!
თვალები პირბადის მიღმა მტრედისას მიგიგავს.
შენი თმა თხის ფარას ჰგავს,გალაადის მთებიდან კუნტრუშით რომ ეშვება.+
2 კბილები ახალგაპარსულ,დაბანილ ცხვრებს მიგიგავს,თითოეული ტყუპს რომ იგებსდა არცერთი ნაშიერი რომ არ ეკარგება.
3 ტუჩები ალისფერ ძაფს მიგიგავს;შენი საუბარი ტკბილია.
პირბადის მიღმა ღაწვებიბროწეულის ნახლეჩებს მიგიგავს.
4 შენი კისერი+ დავითის კოშკს ჰგავს,+ქვებით მწყობრად ნაშენს,ათასი ფარი რომ ჰკიდია მასზე,ვაჟკაცთა მრგვალი ფარები.+
5 შენი ორი ძუძუ ორი შველია,ქურციკის ნაშობი ტყუპები,+შროშნებს შორის რომ ბალახობენ“.
6 „ვიდრე დღის ნიავი დაუბერავს და ჩრდილები გაქრებიან,ავალ ზმირინის მთაზედა გუნდრუკის გორაზე“.+
7 „ულამაზესი ხარ, ჩემო საყვარელო,+და უნაკლო.
8 წავიდეთ ლიბანიდან, ჩემო საცოლევ,წავიდეთ ლიბანიდან.+
დაეშვი ამანის მწვერვალიდან,სენირის მწვერვალიდან, ხერმონის მწვერვალიდან,+ლომთა ბუნაგებიდან და ჯიქთა მთებიდან.
9 შენ ამიძგერე გული,+ ჩემო დაო, ჩემო საცოლევ,შენმა ერთმა გამოხედვამ ამიძგერა გული,შენი მძივის ერთმა მარცვალმა.
10 რა სასიამოვნოა შენი ალერსი,+ ჩემო დაო, ჩემო საცოლევ!
შენი ალერსი ბევრად სჯობია ღვინოს,+შენი ნელსაცხებლის სურნელი — ნებისმიერ სურნელებას!+
11 ბაგეებიდან ფიჭის თაფლი+ გდის, ჩემო საცოლევ!
რძე და თაფლი გაქვს ენაზე.+შენი სამოსი ლიბანის სურნელებას აფრქვევს.
12 ჩაკეტილი ბაღია ჩემი და, ჩემი საცოლე,ჩაკეტილი ბაღია და დალუქული წყარო.
13 შენი ყლორტები* ბროწეულის ბაღია,იქ ნარჩევი ხილია, იქ არის ინა და ნარდი,
14 ნარდი+ და ზაფრანა, ლერწამი+ და დარიჩინი,+ყველანაირი გუნდრუკის ხე, ზმირინი და ალოე,+ყოველგვარი სურნელოვანი მცენარე.+
15 ბაღის წყარო და სუფთა წყლის ჭა ხარ,ლიბანიდან მოჩუხჩუხე ნაკადული.+
16 გამოიღვიძე, ჩრდილოეთის ქარო,მოდი, სამხრეთის ქარო!
იქროლე ჩემს ბაღში!
დაე იფრქვეოდეს მისი სურნელი“.
„მოვიდეს ჩემი სატრფო თავის ბაღშიდა შეექცეს საუკეთესო ხილს“.
სქოლიოები
^ ან შესაძლოა: „კანი“.
